Wat een herkenbaar verhaal van George.

The fantasy is that when I make lists, they are organized, complete, logical, right, drive all that I do (and don’t do) and that I’m more effective, accomplish more and am happier as a result. Or maybe I just need the illusion of order.

Ik maak minstens zoveel lijsten. In Obsidian, op papier, snel op een indexkaart. Alles om het maar uit mijn hoofd te krijgen. Terwijl ik vaak genoeg lijsten tegenkom waar dan hetzelfde in staat. Het andere verschil met George is dat ik Emacs org mode maar niet in mijn systeem krijg. Ik zou het graag willen, ik zie echt wel de potentie en de kracht. Maar het lukt maar niet om het consistent te blijven gebruiken.