Sinds een paar weken gebruik ik de app LanguageTool om de teksten voor onze klanten scherper te maken. Soms korter. Soms een verbetering in de grammatica. Het helpt ons team enorm, zonder dat de kunstmatige intelligentie de creativiteit in de weg staat of overneemt. Het maakt de weg vrij om creatiever te denken, het geeft ideeën voor andere woorden of om een paragraaf op een andere manier in te delen.
Maar wat zou ik graag het voorbeeld uit deze tweet in werkelijkheid zien. Het geeft je synoniemen, nieuwe associaties. Nog mooier zou zijn als het systeem zijn keuzes aanbiedt op basis van metadata van de tekst. Voor wie schrijf je het, wat voor soort tekst wil je, maar eveneens je eigen oeuvre aan teksten. Stel dat ik zo’n systeem al mijn notities, blogposts en artikelen kan voeden. Met de opdracht, geef me alternatieven die passen bij mijn schrijfstijl.
De vraag is dan natuurlijk, ga ik meer van hetzelfde doen, duik ik in een tekstuele rabbithole waar ik moeilijk uit kan komen? Of kan ik juist mijn horizon verbreden? Of kan ik als een pendule van het ene naar het andere uiterste bewegen, uiteraard met mijn eigen medeweten?
Ik kan cynisch zijn over algoritmisch gedreven advertentiemachines zoals Meta en Google. Maar tegelijk kunnen algoritmes je helpen om je creativiteit te ontsluiten. Je hebt zelf de keuze.