Dat glorieuze gevoel als de computer doet wat je wilt. Als je iets hebt bedacht wat je mogelijk wilt maken, maar je favoriete app naar keuze kan dat niet. Dus je moet het zelf mogelijk maken. Dat blijft de kracht van een computer. Ondanks de stralende en moderne buitenkant blijven het apparaten die je naar je hand kunt zetten. En nee, daar hoef je geen jarenlange cursus voor te volgen. Wel een beetje doorzettingsvermogen en durf. Want ja dingen kunnen stuk gaan en ja soms crasht je computer. Maar als het dan lukt op jouw manier dan is dat toch wel echt lekker.
Zo zat Patrick deze week met een vraagstuk rondom ImageMagick. Hoe zou hij met dat zwitserse zakmes voor grafische toepassingen snel een aantal gifs kunnen maken op basis van bestaande afbeeldingen? Ik riep snel “maak een bash script” omdat ik er zelf eens mee bezig ben geweest. Dé oplossing had ik zo niet voor de hand maar ik wist dat het kan.
Ik lees dat Robin Rendle geen zin heeft om Bash te leren om een paar bestanden te manipuleren. Dat is begrijpelijk. Er zit een leercurve in. Maar aan de andere kant. Als je eenmaal een beetje weet wat mogelijk is, gaat er een wereld voor je op. Misschien niet direct maar wel over tijd.
Vanochtend las ik een bash-script (ja het is wat anders dan de zaterdagkrant om te lezen) om vanaf je commandline iets te posten op microblog. Ondanks mijn nog beperkte kennis van bash scripts kon ik de regels wel begrijpen. Of in elk geval de gedachtengang van de maker. Nu heb ik niet de noodzaak om iets op microblog te posten, maar de gedachtengang van het script vind ik wel interessant. Ik zou op die manier ook vanaf de commandline iets kunnen posten in een andere webapp met een API. Daar had ik nooit zo bij stil gestaan. Want WordPress heeft een API. Dus ik heb een API. Ik zou nog eenvoudiger snel een notitie hier op mijn blog kunnen posten via mijn telefoon en de iOS Opdrachten/Shortcuts app. Ik zou via de Alfred-app snel iets kunnen posten.
Zo zie je maar. Een beetje buiten je horizon kijken brengt je weer nieuwe ideeën.
