Spuitbussen, fatcaps, sporttassen, treinen, muren, bussen, beton. Een deel van mijn tienerjaren speelden zich af in de wereld van graffiti. De tijd voor het streetart heette. De begindagen van graffiti in Breda, zo ongeveer van 1986 tot 1991. Deze dagen zul je me niet meer ’s nachts op straat vinden met een tas vol spuitbussen op zoek naar een muur of andere plek om een piece te plaatsen, maar ik blijf een zwak houden voor de kunstvorm. Daarom zes streetart boeken uit mijn collectie die me dierbaar zijn. Zoek ze op, kijk ze in en koop ze eventueel. Ze zijn allemaal de moeite waard. In willekeurige volgorde…
-
Subway Art – De eerste en de originele. Subway Art is de grandmother van alle graffiti-boeken. Het was vrijwel niet te krijgen in het Breda van de jaren ’80, dus toen één van ons eindelijk een exemplaar had zaten we met vijf man vol bewondering in het boek te kijken en kopietjes te maken.
-
Calligraffiti – Eén van de eerste graffiti-artiesten in Nederland was Niels “Shoe” Meulman. Hij is later kunstenaar en grafisch artiest geworden. In zijn Calligraffiti kun je in detail zien hoe belangrijk het is om letters te begrijpen. Om de lijn en de vorm van een letter te zien en te vervormen zonder de letter te verliezen.
-
Obey, E Pluribus Venom – Shepard Fairey is de moderne streetart heilige. Zijn werk stijgt maar in prijs, zelfs (of juist?) nu hij minder actief is. Dit boek onderzoekt de symboliek van The American Dream en het Amerikaanse systeem. Van revolutionaire propaganda naar het herontwerp van bankbiljetten.
-
Banksy, Wall and Piece – Die andere bekende onbekende artiest. Banksy is beroemd om zijn stencilart overal ter wereld. In dit boek een dwarsdoorsnede van zijn werk. Politiek gevoelig, altijd aansprekend en sterk doorvertelbare foto’s.
-
Art of Modern Rock – Niet echt streetart, maar wat zou ik graag meer van deze concertposter in het straatbeeld zien! Een enorme collectie Amerikaanse concertposters vanaf de jaren ’60. Enorm inspirerend om in te bladeren!
-
Fuck You Heroes – OK, deze heeft nog minder met streetart te maken, maar het fotoboek van Glenn E. Friedman past perfect in de subcultuur van graffiti en streetart. Friedman fotografeert de helden in skate, punk en rap subculturen en zet ze oncompromisloos op de gevoelige plaat. Zoals iemand in de recensie op Amazon zegt: “The greatest coffee table book for our generation”. Amen.
Ook kicken…op zoek naar een beeld bij deze post kom ik bovenstaande foto tegen van Marco Raaphorst, die in 2011 nog een fraaie blogpost over streetart+audio schreef!
Omdat het kan. Ik denk dat die term de laatste jaren het meest is gebruikt voor allerlei online projecten, digitale dromen en meesterlijke mashups. Omdat we de instrumenten goedkoop/gratis voor handen hebben en de distributie van je ideeën ook vrijwel voor niets kan gebeuren via sociale netwerken en blogs. Zojuist kwam ik op Twitter weer een juweeltje tegen. Om de tentoonstelling 