• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

rant

Waarom media en marketeers het bij het verkeerde eind hebben

15 March 2012 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Het bloggen en weblogs zijn al meerdere malen te grave gedragen door populaire media en door veel marketeers. Hoe vaak ik niet bij een opdrachtgever heb gezeten waar aan de andere kant van de tafel werd gezegd: “Bloggen? Bestaat dat nog? Iedereen is toch al lang aan het Facebooken en Twitteren?”

Klopt.

Maar het ene medium sluit het andere niet uit. Natuurlijk hebben we allemaal maar 24 uur per dag die we één keer kunnen benutten. In elk geval tot tijdreizen eens een serieuze optie wordt. Maar tot die tijd bekijken we heel goed wat we met onze tijd doen. En velen zullen na de eerste pogingen om een blog bij te houden besluiten dat het niets voor ze is. Dat ze liever korte berichten op Twitter plaatsen. Dat ze liever direct met vrienden en kennissen over het afgelopen weekend praten op Facebook. Of mooie plaatjes op Pinterest zetten. Daarnaast blijven er nog genoeg mensen lekker doorschrijven op een eigen domeintje of via een weblogdienst. En toch blijven media en marketeers maar roepen dat het voorbij is. Zal ik eens wat verklappen? Het is volgens heb voorbij omdat er niet zo bar veel geld mee is te verdienen. In de hoogtijdagen van het bloggen, 2003 – 2005, schoten de initiatieven uit de grond. Elke niche had zijn eigen blogplatform, conferentiezalen zaten vol met de evangelisten van het blogwoord. Ik stond daar ook. Te vertellen hoe het de wereld zou veranderen. En dat er geld mee is te verdienen. Maar dat het wel pleurishard werken is. Ik merk dat nog steeds. Het moet echt echt écht diep in je DNA zitten om een blog zo up-to-date te houden dat het interessant blijft om dagelijks terug te komen én te voorkomen dat het een magazine-achtige uitgave wordt. Mij lukt het niet meer. Dat is jammer maar een feit. Betekent dat dan het einde van een blog? Nee, wat mij betreft niet. Maar ze zijn niet de heilige graal van digitaal publiceren geworden die de paniekerige marketingmensen en hypehijgerige mediamannetjes zo graag willen. Daar zijn nu de andere netwerken goed voor. Pinterest is het dit half jaar. Draw Something deze maand. Facebook tot de IPO.

De grote kracht van een blog zit in de volgende eigenschappen (en ja, onderstaande klinkt als oude geschiedenis. Maar het blijft waar)

Een blog is persoonlijk. Het geeft een menselijke stem over het nieuws. Waar je het intens mee eens of oneens kunt zijn. Waardoor er enorm veel troep op het web verschijnt. Maar troep voor de één is een diamant voor de ander. Waarde en kwaliteit blijven subjectieve begrippen.

Een blog is ongefilterd. Reguliere media is gekleurd en maakt keuzes. Er kunnen dagelijks maar zoveel pagina’s krant uit de drukker komen. Blogs kunnen in principe ongelimiteerd doorpubliceren. Je hoeft geen keuze te maken. Je kunt publiceren wat je wilt.

Een blog is een conversatie. Door het distributienetwerk van het web kán een blog een groot publiek bereiken. Je hebt geen uitzendstraat, redactie of bezorgdienst nodig. Wat je wel nodig hebt is uithoudingsvermogen, tijd en positieve energie dat het altijd goed gaat komen met je publiek. Je begint met je moeder als lezer. Altijd. Maar dat kan meer worden. Moet je wel je best voor doen.

Waarom deze lofzang op weblogs? Omdat ik blij ben dat ze er nog steeds zijn. Zoals ik in mijn vorige blogpost al schreef, ik hou van Twitter, maar mijn echte passie ligt bij bloggen. Daarom ben ik zo blij dat Twitter Posterous heeft gekocht. Het voelt bijna als full circle. Twitter-oprichter Evan Williams begon destijds de blogrevolutie met zijn Blogger.com. Nu krijgt Twitter weer een blogdienst. Hoe dat uitpakt, ik heb geen idee. We zullen het zien.

Tegelijk lees ik dat het aantal blogs wereldwijd stijgt. Nu 181 miljoen blogs. Waarvan onherroepelijk een groot aantal het predikaat blog niet verdient. Maar dan nog, 181 miljoen blogs. Laten het er dan 100 miljoen zijn. 100 miljoen plaatsen waar mensen schrijven. Voor een marginaal publiek of voor een groot publiek. Waar conversaties plaatsvinden, waar ideeën worden geboren en waar de hersens worden gescherpt. Of waar foto’s van katten met een pannenkoek op hun hoofd worden gedeeld.

En dan zie ik dat Ernst-Jan Pfauth een gratis ebook heeft genaamd Gij Zult Bloggen. Heerlijk. Pfauth blijft geloven in het religie van bloggen. Inclusief Facebook-app en recensiedienst als je 15 dagen je blog weet vol te houden. Te gek! Dat hebben we meer nodig. Dit sort initiatieven om mensen aan het schrijven te krijgen. Om verhalen te kunnen vertellen, om ideeën scherper te krijgen en denkbeelden te verenigen. Daar zal wederom een hoop zooi tussen zitten. Daar zal wederom menig marketeer en mediamaker zijn hoofd meewarig bij schudden. Want daar is toch geen droog brood mee te verdienen. Who cares. Maar schrijf omdat je moet schrijven. Omdat het uit je hoofd en op het scherm moet. Hoe dan ook. Schrijf voor jezelf of voor anderen. Maar blijf schrijven. Wie weet wat er uit komt.

Blog on.

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: bloggen, rant

Waarom verandering vaak zo moeilijk is (een eerste gedachte)

28 June 2010 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

De laatste tijd kom ik her en der bij wat mensen over de vloer en bespreek ik wat de mogelijkheden zijn met digitale media. Mind you, ik heb het hier dus niet over social media (TE groot begrip en TE vaag) maar over de mogelijkheden die digitale kanalen kunnen brengen. Niet alleen de mogelijkheden, maar ook de veranderingen, de maar steeds sneller lopende ontwikkelingen. En van de opmerkingen die het meest wordt gemaakt is “Pfffffff…moet ik dat allemaal gaan doen, is dat allemaal nodig?” En het logische antwoord is dan: Nee natuurlijk niet. Maar om de juiste keuzes te kunnen maken moet je enigszins weten wat het speelveld is.

Vandaag kom ik een aantal artikelen tegen die tegen elkaar aan schurken en die ergens te maken hebben met dit onderwerp. Deze blogpost is niet bedoeld om een alomvattend, alleszeggend en compleet idee danwel mening te geven. Het dient voor mij meer als een dienblad van mijn gedachten. Even de boel op een rij zetten en kijken wat er uit kan komen. Een mening, andere vragen of nog meer onduidelijkheid.

Het begon vanochtend met deze video die ik op Het Zesde Vlak zag:

Een prima video die ik in andere vormen voor bij zie komen en die kenmerkend is voor het leeuwendeel van de presentaties, lezingen en meningen over social media: Alle lijnen in de grafieken en toekomstvoorspellingen gaan naar rechtsboven dus we moeten moeten moeten wel meegaan.

Begrijp me niet verkeerd, ik hou van digitale media. Ik ben dol op Twitter, blogs, wiki’s en nieuwe vormen van online samenwerking. Maar kunnen we tegelijkertijd wat realistischer zijn? Bovenstaande cijfers neem ik aan als waarheid, evenals de cijfers van video’s als Shift Happens. Maar het blijven cijfers, wat zeggen ze? Wat is de achterliggende betekenis? Wat betekent het dat er dagelijks 52 miljoen tweets wereldwijd zijn? wat is de relevantie voor een MKB-er die “iets online wil doen” dat Foursquare 864.000 check-ins heeft op een dag? Waarom is dat zo relevant? Omdat die nummers stijgen? Omdat het grote getallen zijn? Wat doet Foursquare in Utrecht, waar die MKB-er zit? Welke interessante twitter-gebruikers zitten in Oost-Groningen die relevant kunnen zijn voor lokale business? Denk nog even aan de Twitterende slager en je weet dat de antwoorden zijn te vinden. Maar video’s als bovenstaande zijn niets meer dan grote-getallen-geilheid. Alles wat maar groot, groter, grootst wordt en als eerder gezegd naar rechtsboven wijst is goed. Zonder stil te staan bij wat het nu eigenlijk betekent.

400 miljoen Facebook-gebruikers can’t be wrong (hopen we dan maar) dus er zal wel iets in zitten. Games op Hyves worden populair, dat betekent dus iets. Als n van de kritikasters (@indirareynaert) op het nieuwe-media-debat twittert:

Dan is er toch wel iets gaande.

De video Cloud Company is een onderdeel van een groter project, uitgevoerd voor een Finse telecomprovider. In de blogpost kun je meer achtergronden lezen waaruit blijkt dat het project gaat om de vraag: How social media and digital working environments are really changing management, collaboration and organizations?

Ik haalde dat niet direct uit de video die ik zag, maar de blogpost gaf me wel wat handvatten en de onderstaande presentatie deed dat nog meer.

Eens te meer een bewijs dat een fraaie vormgeving een boodschap goed kan overbrengen. Ja, ik ben het er helemaal mee eens dat nieuwe digitale mogelijkheden de werkvloer veranderen.

Maar waarom gaat het dan zo moeilijk?

Dat is de grote vraag. Iedereen zit op congressen ja en amen te schudden dat het anders moet maar als het er op aan komt zitten we elkaar aan te kijken hoe dat dan zou moeten. We lezen de marketingblogs, de onderzoeken, de use-cases en de best practices en er komen stapels consultants binnen die duurbetaald powerpoint na powerpoint de organisatie in gooien hoe we allemaal gaan Werken Twee Punt Nul. En dat gaat soms best wel goed hoor. Natuurlijk zijn er fraaie voorbeelden en komen er meer bedrijven die langzaam maar zeker overstappen op de ideeën die je hier voorbij ziet komen. Maar soms gaat het toch nog mis.

Toen las ik vanavond een blogpost bij Chris Brogan (@chrisbrogan) en werd het me eens te meer duidelijk. Zijn blogpost is echt geen hoogdravende theoretische bla bla en geeft eigenlijk geen nieuwe inzichten. Maar het zet je weer even met de voeten op de grond: Hou het simpel en verpak het toepasselijk.

Niets nieuws toch? Nee, niks nieuws. Want het KISS principe kennen we al decennia. En dat is wat er zo schuurt aan bovenstaande. Die video is gelikt vormgegeven, de verpakking is fraai, maar wat er in staat is verre van simpel. Sterker nog, het is veel. Enorm veel. Te veel? TE grote cijfers. TE abstracte beweringen. TE veel achter elkaar.

Daarom zijn veranderingen zo moeizaam. Omdat (verander-)managers TE veel tegelijkertijd in een TE korte tijd willen waarbij het resultaat direct TE goed moet zijn om het te verantwoorden naar hoger management.

De wereld verandert. Ik weet dat en ik geloof er heilig in. Maar de veranderingen gaan eveneens langzaam. Met vallen en opstaan. Met kleine stapjes. En medewerker tegelijkertijd. Dat kan soms jaren duren. Sommige medewerkers veranderen niet mee, al dan niet moedwillig. Maar maakt ze dat een minder waardevolle medewerker? Of moet je je verandering zo nu en dan eens herzien? Moet je koste wat het kost de laatste nieuwe cloudcomputing oplossing het bedrijf binnenrollen als er niet eens iemand is om na drie keer de telefoon op te nemen? Moet je je medewerkers laten twitteren als er niet eens een fatsoenlijke oplossing is voor de eigen interne parkeerproblemen? Moet je er mee wachten tot je die problemen hebt opgelost? Nee, dat hoeft niet per se, maar zie de veranderingen om je heen wel in perspectief. Hou het simpel. Doe niet te moeilijk.

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: digitale media, rant, toekomst, verandering

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 2 years ago...
    • Je notities zichtbaar verbonden in Obsidian
  • 3 years ago...
    • The Breakfast Club is jarig
  • 4 years ago...
    • The Breakfast Club 1984
    • Communities op de Dutch Comic Con
  • 10 years ago...
    • Hoe bepaal je de prijs van je eigen e-book?
  • 13 years ago...
    • Social Warfare tussen Nestl en Greenpeace
  • 20 years ago...
    • The hippie period of the Web is over
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

  • Likes (268)
  • Bookmarks (267)
  • Notes (134)
  • Replies (53)
  • Articles (722)
  • All Posts

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.