• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

social sharing

Hoe gebruik ik deelvervoer in Utrecht

6 September 2022 door Frank Meeuwsen 24 Comments

Sinds we onze auto hebben weggedaan eind 2021 zijn we bewust afhankelijker van de fiets en deelvervoer. We besloten om in elk geval de eerste helft van 2022 goed gebruik te maken van bijvoorbeeld MyWheels en Snappcar om autoritten in de stad en daarbuiten te doen. In het begin van de zomer startte de gemeente Utrecht een actie. Als we gebruikmaken van de deelvervoer-app Gaiyo krijgen we 40 euro tegoed om de hele zomer kunnen gebruiken en allerlei vervoersmogelijkheden te proberen. Gedeelde auto’s van MyWheels en Greenwheels, elektrische fietsen of scooters van Tier en zelfs korting op treinkaartjes of lokaal busvervoer.

Omdat we al lid zijn van MyWheels konden we het gratis gemeentegeld daar niet inzetten, maar ik heb deze maanden veel gebruikgemaakt van de elektrische bakfietsen van Cargoroo, om grof vuil weg te brengen. Of de keeperstas van Tess terug naar Kampong te brengen.

Deelfietsen

De laatste dagen maak ik veel gebruik van de elektrische fietsen van Tier. In een maand tijd zijn twee fietsen bij ons voor de deur gestolen. Ik ben de enige met een fiets in ons gezin. Nu moet Tess weer naar school, dus heeft ze mijn fiets nodig. Ik kan nog altijd uit het tegoed van de gemeente met een Tier fiets naar Kaliber en weer terug. In een grote stad als Utrecht zijn er genoeg fietsen beschikbaar en zijn er genoeg parkeerplaatsen voor de fietsen.

Het huren gaat eenvoudig. Eenmaal bij een fiets scan ik de QR-code, klik op “huren”, een paar seconden later klikt het slot open en ik kan op pad. Het zijn elektrische fietsen, dus ik zoef met een dikke 20 – 25 km per uur door de stad en het park. Tijdens de rit kan ik mijn telefoon op de wireless lader klikken, zodat mijn telefoon ook nog eens wordt opgeladen terwijl ik fiets. Handig!

De kosten voor een rit zijn wel iets om rekening mee te houden. Ik betaal per minuut geloof ik. En voor een rit heen en terug naar werk betaal ik in totaal zo’n €8,-. Dat is voor langdurig gebruik niet te doen. Aan de andere kant, ik hoef me geen zorgen te maken over onderhoud, beveiliging en het opladen. Zo stapte ik vanavond op een fiets, maar had niet in de gaten dat de accu bijna leeg was. Het is behoorlijk zwaar om de elektrische fiets van Tier vooruit krijgen zonder accu. Het mooie is dat ik de fiets in de buurt weer kon parkeren bij andere Tier fietsen, afsluiten en een andere Tier fiets met volle accu kon pakken.

Kosten auto en fiets

Deelvervoer in een stad als Utrecht vind ik echt een uitkomst. We kijken voor Tess eens bij Swapfiets of een fietsabonnement de moeite is voor haar. We betalen dan maandelijks voor een fiets zonder al het gedoe van onderhoud. Er is altijd het risico van diefstal, wat wel extra kost. De Swapfietsen zijn namelijk niet verzekerd.

Voor korte autoritjes in en rondom de stad kunnen we prima uit de voeten met MyWheels en Snappcar. Maar inmiddels komen we op een punt dat de kosten voor deelvervoer in de buurt komen van de kosten voor private lease. Daarmee hebben we toch meer eigenaarschap voor een auto. Waarmee we iets makkelijker ritjes maken zonder de rekensom te maken of het wel te doen is voor ons. Zo kwam ik recent in aanraking met WijzijnDeel.nl, een buurtcoöperatie die op kleine schaal autodelen mogelijk maken. Misschien is dat nog iets om verder te onderzoeken voor ons.

Opgeslagen onder: random Tags: deelvervoer, social sharing, utrecht

Prepaid koffiekaart experiment gestaakt

15 August 2011 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

Vorige week schreef ik over de Starbucks kaart van Jonathan Stark, waarmee iedereen koffie kon halen. Ik eindig die post met de vraag: Waar liggen de grenzen?

Die grens bleek al snel bereikt te zijn. Programmeur Sam Odio maakte een script waarmee razendsnel geld van de kaart kon worden gehaald. Binnen een paar uur had hij zo’n $600 dollar op een eigen Starbucks kaart staan die hij daarna aanbood op eBay. De opbrengsten gaan naar een goed doel. Starbucks kwam tussenbeide en deactiveerde de kaart van Jonathan.

Daar ligt de grens dus. Zoals Jonathan zelf in een reactie zegt: “I believe that people get what they deserve, good or bad”

Sociaal experiment geslaagd? Op lokaal niveau zeker wel. Op globaal niveau kun je je afvragen of je dergelijke experimenten moet doen. Er zijn altijd anderen die de grenzen op zoeken en bewust overschrijden. Of had Sam een punt met zijn actie?

(Foto: urbanmkr @ flickr)

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: cialdini, koffie, psychologie, social sharing, starbucks

Een prepaidkaart met een API – Social sharing experiment

6 August 2011 door Frank Meeuwsen Leave a Comment

En van de meest wonderbaarlijke en mooie gevolgen van een netwerksamenleving is dat er nieuwe vormen van samenwerking en delen ontstaan. We kennen al langer het idee van de loyaliteitskaart zoals de Bonuskaart en de IKEA Family Card. En waarschijnlijk heb je een extra exemplaar van zo’n kaart wel eens aan een bekende gegeven zodat je gezamenlijk spaarde voor een bepaald doel, kaartjes voor de Efteling of een dagje Scheveningen. Maar zou je zoiets doen met een prepaid kaart? Kun je zoiets doen met een prepaid kaart? Je zou denken van niet, maar Jonathan Stark laat zien dat het wel kan. Grotendeels gebaseerd op vertrouwen.

Starbucks heeft mobiele applicaties waarmee je geld op een (mobiele) prepaid kaart kunt zetten en direct koffie kunt afrekenen. Het principe van de normale prepaid kaart naar een mobiele telefoon gebracht. Jonathan Stark heeft op zijn site een illustratie van zijn Starbucks Card geplaatst. Inclusief barcode en klantnummer. Door de illustratie op je iPhone te zetten kun je hem als prepaid kaart gebruiken bij de Starbucks. De koffie die je koopt gaat van Jonathan’s kaart af. Let op: Ik weet niet of dit in Nederland werkt!

Dat brengt een interessant issue met zich mee. Want hoeveel freeloaders zijn er die de kaart misbruiken voor gratis koffie? En  hoeveel zijn er die de voorgestelde instructies van Jonathan aanhouden: You get a coffee, you give a coffee. Via het systeem van Starbucks kun je online de kaart aanvullen via Paypal of een creditcard. Niemand dwingt je om dit te doen, tenminste…zo lijkt het. Want Jonathan heeft de kaart een eigen Twitter account gegeven. Hier kun je exact zien wat de balans op de kaart is en of deze wordt aangevuld. Je wordt dus met je neus op de feiten gedrukt hoe de kaart wordt gebruikt. Ondanks het feit dat de giften anoniem zijn, kun je wel zien dát er donaties worden gedaan. Dit overtuigingsprincipe wordt vaker gebruikt en werkt erg goed bij dergelijke constructies. Laat zien hoe anderen een dienst of service gebruiken, laat zien wie je voor zijn gegaan, maak duidelijk hoe anderen het gebruiken en de kans is groot dat anderen dit gedrag volgen. Maar Jonathan gaat nog een stapje verder. Hij heeft een API voor zijn Starbucks kaart gemaakt. Hiermee kunnen andere programmeurs weer applicaties maken die gebruik maken van de data die Jonathan beschikbaar stelt.

Deze ingenieuze aanvullingen op bestaande diensten en producten zijn verschrikkelijk interessant om als gedachtenexperiment op andere branches te zetten en te kijken waar de mogelijkheden. Clubs als Hack de Overheid zijn hier zijdelings al mee bezig, maar kunnen we onze Airmiles passen niet sociaal gaan delen? Of de tankpassen? Waar liggen de grenzen?

Opgeslagen onder: Uncategorized Tags: cialdini, koffie, psychologie, social sharing, starbucks

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 2 years ago...
    • Je notities zichtbaar verbonden in Obsidian
  • 3 years ago...
    • The Breakfast Club is jarig
  • 4 years ago...
    • The Breakfast Club 1984
    • Communities op de Dutch Comic Con
  • 10 years ago...
    • Hoe bepaal je de prijs van je eigen e-book?
  • 13 years ago...
    • Social Warfare tussen Nestl en Greenpeace
  • 20 years ago...
    • The hippie period of the Web is over
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

  • Likes (268)
  • Bookmarks (267)
  • Notes (134)
  • Replies (53)
  • Articles (722)
  • All Posts

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.