Ik heb vandaag een aantal nieuwe blogs ontdekt die me weer wat interessant lees- en denkvoer brengen. Ik probeer naast het reguliere hap-snap nieuws wat op Twitter, Techmeme en marketingblogs voorbijfietst weer meer verdieping en reflectie te vinden. Dus niet zo zeer het wat in het nieuws, maar eerder het waarom in het nieuws? Wat zit er achter, wat betekent het en wat duidt het voor de korte en lange termijn.
Een van de artikelen die ik vandaag las is op Futurebuzz: All tangible media is going away – It’s just a matter of time. Adam Singer, de schrijver, betoogt hier dat er een generatie na ons komt voor wie tastbare media niet meer vanzelfsprekend zullen zijn. Boeken verdwijnen, tapes en vinyl verdwijnt, CD’s verdwijnen. Alles wordt digitaal. Hij geeft een aantal redenen waarom dat zou zijn. Zo is het een historisch gegeven dat een samenleving in een technische vooruitgang onherroepelijk media ziet komen en gaan. Adam geeft een serie interessante redenen. Zo is het niet mogelijk bij tastbare media om het sociaal te maken, zit er geen community achter en is het niet doorzoekbaar. Dat zijn een paar redenen die hij geeft.
Ik wil proberen niet in de nostalgie-val te trappen, waarbij je redenen aangeeft uit het verleden waarom een argument over de toekomst geen stand houdt. Het zou te makkelijk zijn om te spreken over leesclubs die nog steeds bestaan, over het gevoel bij een vinylplaat, een service als Bookcrossing of over het gemak waarmee je als mens snel door analoge foto’s kan zoeken waarbij je hersens onbewust sneller de juiste foto vinden dan een zoektocht in je digitale archief (hoeveel procent van je foto’s heb jij getagged?)
Want dit is ook exact het punt wat Adam wil maken. Tastbare media zijn nostalgisch. Maar tegelijkertijd zijn ze overbodig aan het geraken. We hebben in principe geen CD speler meer nodig, er zijn MP3 spelers en ja, je kunt ook op hoge kwaliteit MP’s, FLAC of andere bestanden afspelen. We hebben straks in principe geen boekenkast meer nodig omdat onze informatie en data gelinkt, getagged en multimediaal digitaal beschikbaar is en ja, daar kun je met een iPad of ander consumentendevice aantekeningen op maken, delen met anderen, annoteren en uitlenen. TV’s worden al meer en meer multimedia-hubs en dat zal alleen nog maar verder gaan.
Uit nostalgische en fan-overwegingen kun je nog tastbare media kopen. Een CD-box met vinylversie’s en je krijgt er een mooi ingebonden boek bij. Maar zou het niet kunnen dat je over 3-5 jaar ook een exclusieve digitale box koopt? Waar je multimediale content bij krijgt. Geeft dat hetzelfde gevoel als een boek vasthouden? Geeft dat hetzelfde gevoel als een 33-toeren plaat op een pickup leggen en de naald in de juiste groef te laten vallen? Vast niet, maar ken jij nog het gevoel van het meerijden in paard en wagen? Het gevoel wat je kreeg toen de reizende troubadour je stad in kwam om het laatste nieuws te zingen? Het gevoel toen je in 18e eeuwse koffiehuizen de pamfletcultuur zag ontstaan?
Laat nostalgie niet in de weg staan van je argumenten voor de toekomst.
