In Wired lees je het opiniestuk “Rising Interest Rates Might Herald the End of the Open Internet“. De auteurs leggen een link tussen de globale rentestanden en het succes van het open web, gedefinieerd door API’s van bijvoorbeeld Twitter en Reddit. Deze API’s zijn recent stevig aan banden gelegd. Volgens de CEO’s om het genereus gratis weggeven van waardevolle data aan AI-techbedrijven tegen te gaan.
De auteurs beredeneren dat het echter komt omdat investeerders nu meer dan ooit een return on investment willen.
Nu ben ik geen financieel wonder, dus ik waag me niet aan die link. Wat ik interessant vind in het artikel is de opmerking dat het open web gelijk staat aan de Web 2.0 filosofie. De bedrijven uit dat tijdperk (2000 tot 2015-ish) bouwden een web dat aan elkaar hing van tags, taxonomy, user-generated content en wisdom of the crowd. Maar met terugwerkende kracht, was het allemaal wel zo open?
Veel van de data is verloren gegaan bij overnames door BigTech (vaarwel Del.icio.us) of zit veilig in de silo, waar je inderdaad alleen met een API bij kunt. Nu zijn API’s fantastisch om data in of uit een systeem te krijgen. Maar als de API van een private onderneming is, dan ben je afhankelijk van diens besluiten.
Dat brengt me bij een klassieke quote die wordt aangehaald in het artikel: “Information wants to be free became a rallying cry”. Het klopt dat deze zin veel wordt aangehaald in relatie tot het open web en de toegang tot informatie. Gelukkig linken de auteurs naar een artikel over de herkomst van de uitspraak. Het is namelijk goed om te weten dat er een zin aan voorafgaat
On the one hand information wants to be expensive, because it’s so valuable. The right information in the right place just changes your life. On the other hand, information wants to be free, because the cost of getting it out is getting lower and lower all the time. So you have these two fighting against each other.
De zin is uitgesproken door auteur/futurist/tech-ecoloog Stewart Brand tijdens de eerste Hackers Conference 1984. Op zijn eigen (open!) website geeft hij meer context bij de uitspraak:
Information wants to be free (because of the new ease of copying and reshaping and casual distribution), AND information wants to be expensive (it’s the prime economic event in an information age)… and technology is constantly making the tension worse. If you cling blindly to the expensive part of the paradox, you miss all the action going on in the free part. The pressure of the paradox forces information to explore incessantly. Smart marketers and inventors quietly follow–and I might add, so do smart computer security people.
Het is achteraf gezien inderdaad naïef om vast te blijven houden aan ogenschijnlijk open API’s voor je informatievoorziening of om een eigen bedrijf mee op te bouwen. Dat gaat goed zolang het economisch goed gaat in de wereld. We zien nu wat de keerzijde is. Aan de andere kant, het open web is meer dan alleen API’s en investeerders-geleide Silicon Valley ideeën. Ondanks dat het bereik nog klein is en de interesse laag, je ziet nieuwe initiatieven ontstaan. Van open source sociale netwerk-systemen zoals Mastodon, Pixelfed en Kbin tot soms hyperlokale netwerken op eigen servers, zoals tilde en ctrl-c.
Gaan die initiatieven de wereld veranderen op korte termijn? Nee, voorlopig niet. We zullen vooral horen over de grote partijen als Threads en Bluesky. We blijven de bokkensprongen van Musk volgen en TikTok dendert daar gewoon doorheen.
Maar voor mij is het open web juist dat kleine, dat meer overzichtelijke en rustige plekje waar je je niet druk hoeft te maken over bezoekers, wie wat bekijkt en of je wel viraal gaat. Ik hoop dat die delen van het internet minder last hebben van de globale rentestanden. We gaan het zien…
In 2005 zag ik de beroemde Stanford speech van Steve Jobs. Waar hij een verhaal vertelt in drie delen, over liefde, leven en dood. Over het verbinden van de momenten uit het verleden om te snappen …