Afgelopen weekend heb ik het boek gelezen “The Backchannel” van Cliff Atkinson. Inderdaad, een volledig boek over het gebruik van een backchannel, je moet er maar op komen. Dat was tenminste mijn eerste gedachte. Want hoe kun je een compleet boek vullen over de stroom twitterberichten en foto’s die naast, achter of onzichtbaar voor je op een scherm verschijnen en waar het publiek direct over je presentatie of over jouw presentatiekwaliteiten praat.
Het backchannel is een redelijk nieuw fenomeen en je ziet het bij steeds meer presentaties en conferenties bewust of spontaan aanwezig. Diverse aanbieders hebben vrijwel kant-en-klare oplossingen voor backchannels en vaak biedt het voor de thuisblijvers een mooi kanaal om toch op de hoogte te zijn van de ontwikkelingen op de plaats van presentatie. Maar om daar nu een compleet boek over te schrijven? De eerste hoofdstukken geven voor hen die bekend zijn met backchannels dan ook niets nieuws onder de zon. Je leest een nette en accurate uitleg wat een backchannel is, hoe het werkt, wat de effecten kunnen zijn. Interessant voor hen die nog niet bekend zijn met het fenomeen maar ik was al bijna afgehaakt. Tot ik bij hoofdstuk 6 aankwam: Making your ideas Twitterfriendly. Toen besefte ik ineens waar ik de naam van de schrijver van kende. Cliff Atkinson is ook de schrijver van het uitstekende boek “Beyond Bulletpoints” over het verbeteren van je presentaties en de verhaaltechnieken die je kunt inzetten. Hier deed Cliff hetzelfde, maar dan met het backchannel. In plaats van het als een gegeven te beschouwen waar je weinig aan kunt doen, kun je het ook in je voordeel gebruiken. Met een aantal simpele tips van het kaliber “ja duhhh…(maar wel slim)” geeft hij je direct handvatten waarmee je met je eigen presentatie aan de slag kunt. De meest voor de hand liggende maar volgens mij degene die het meest over het hoofd wordt gezien? Maak de basisboodschap van je presentatie Twitter-vriendelijk. Probeer hem in 120 karakters te krijgen en gebruik opvolgende 120-karakter boodschappen ter ondersteuning. Het helpt je publiek om jouw boodschap makkelijk te verspreiden en je leert zelf je boodschap samenvattend te brengen.
Cliff beschrijft verder hoe je je slides optimaal maakt voor smartphone- en videocamera’s, hoe je in het begin van je presentatie zelf de toon voor het backchannel kunt zetten en hoe je een Twitterbreak instelt.
Voor insiders in backchannels is het complete boek onnodig, maar kunnen de laatste hoofdstukken interessant zijn als je zelf presentaties geeft. Voor iedereen die wel eens de backchannels ziet of meer over het fenomeen wilt weten is The Backchannel een informatief en doorgrond boek over dit nieuwe fenomeen. De bijbehorende website is zeker de moeite van het bezoeken waard voor meer informatie.
