Sinds een tijdje zit ik met een gedachte waar ik te weinig ruimte voor neem om hem verder uit te werken. Zo’n krassend gevoel van binnen over een denkrichting die de moeite waard is om verder uit te diepen. Ik sprak hem deze week uit toen ik met Instaqueen Kirsten stond te praten en zojuist dook hij weer bij me op, al kijkend naar de laatste mooie en persoonlijke vlog van Michael Minneboo.
Toen ik zo’n 25 jaar geleden begon op dat malle internet waren er bergen te verzetten. Want waarom zou een bedrijf een website nodig hebben? We moesten opboksen tegen kranten, TV, radio, magazines. Massamedia. Je kunt een euro maar één keer besteden en velen zagen het nut niet van een domeinnaam en een online aanwezigheid. Stukje bij beetje veranderde dat. Natuurlijk gingen we online en natuurlijk kwamen er websites. De nadelen van de massamedia waren niet van toepassing op online. Geen one-size-fits-all shows en series, geen lineaire programmering, geen overdadige reclameblokken.
Na de eeuwwisseling doemde een nieuwe beer op de weg. We waren wel online, maar wáárom nu ook nog eens iets met sociale netwerken doen? Beginnend bij blogs, doorlopend naar Hyves en uiteindelijk naar de netwerken die we nu kennen. Wederom veel discussie, veel uitleg, veel proberen. Maar we gingen overstag. Zowel als individu als bedrijven en organisaties. Veel kijk- en scrolluren gaan naar een paar grote spelers, terwijl de rest weer een niche zoekt.
Kijk waar we nu zijn. De sociale silo’s zijn de nieuwe massamedia geworden. We besteden gezamenlijk zo veel uren aan de tijdlijnen van Facebook, Instagram, Twitter, TikTok, LinkedIn. We zijn weer terug bij af lijkt het wel. Algoritmes woekeren in elke hoek van de online maatschappij, we kijken Youtube leeg omdat elke vlogger de juiste tricks weet voor de perfecte thumbnail, scene opbouw en contentstrategie, adblockers en adverteerders spelen non-stop Whac-a-Mole en we scrollen ons een ongeluk in de tijdlijnen.
Opnieuw is het tijd om uit te leggen waarom een alternatief nodig is voor op maat gepresenteerde massamedia. Open en decentrale media, waar je meer in controle bent over je eigen online identiteit, waar je meer keuzevrijheid hebt en elkaar kunt vinden ongeacht het platform of protocol wat iemand gebruikt.
Sociale silo’s zijn de nieuwe massamedia, het is tijd voor meer onafhankelijke piratenzenders die beter vindbaar en volgbaar zijn.
Ken je het boek Pirate’s Dilemma van Matt Mason nog (gratis download)? Het lijkt alsof die cyclus nu opnieuw gaat beginnen…
Fijne reactie op mijn vlog, Frank! Ik ben een grote fan van het idee van het indie web, zoals je weet. Al heb ik zelf nog niet de technische kennis om daar echt mee aan de slag te gaan. YouTube wordt bijvoorbeeld steeds problematischer door lukraak vlogs te deleten als een onderwerp controversieel is. Het algoritme dat we zelf niet in de hand hebben, waardoor sommige videomakers onzichtbaar blijven. Maar ja, zelf videohosten is ook weer lastig en bovendien niet goedkoop.
Zelf publiceren is deels het antwoord, maar dat kunnen betalen, daar zit nog een grote moeilijkheid. Ik heb het dan niet over een blog natuurlijk, dat is relatief goedkoop, maar video en audio. Dat wordt al lastiger.
@michael ik heb er zelf voor gekozen om video’s bij Vimeo te hosten. Dat heb je ook niet helemaal zelf in de hand, maar door hun betaalmodel heb ik wel meer het gevoel dat er minder algoritmische algebra gaande is. Op die manier kun je de video’s wel publiceren en embedden op je eigen site. Maar ik ben het met je eens dat het grote publiek toch bij Youtube zit. Dat heb je nodig voor je bereik. Ook Youtube is massamedia geworden. Met alle problemen die daar bij horen.
Op vimeo hosten heb ik vroeger ook wel gedaan maar zoals je al aangeeft: het grote publiek zit toch op YouTube…