Digging the digital

Het einde van Google Reader gaf RSS een nieuw begin.

door

Google Reader was een van de meest gebruikte en meest geliefde RSS-lezers in die tijd. Ik gebruikte het dagelijks, onder andere vanwege de uitstekende tagging-mogelijkheden, filtering en de sociale koppelingen. Google besloot om het de nek om te draaien, naar eigen zeggen vanwege “afnemend gebruik”. Een paar gedachten van mijn kant…

1000 true fans

Ik geloof dat elke app, elke online dienst, elke side-hustle de potentie heeft om levensvatbaar te zijn mits het voldoende fans heeft. Kevin Kelly heeft hier ooit zijn befaamde 1000 True Fans post over geschreven. Ondanks dat ik zelf merk dat de theorie niet altijd op gaat, denk ik dat er een kern van waarheid in schuilt. Waarom Google Reader dan wordt gestopt vanwege afnemend gebruik is mij een raadsel. Google heeft genoeg fondsen en mogelijkheden om de dienst te laten draaien voor een kleine groep liefhebbers. Journalisten, wetenschappers en academici vertrouwden en bouwden op de dienst. Zelfs tegen een kleine vergoeding waren zij Google Reader blijven gebruiken.

Indie opvolgers

Google Reader stopt en vele anderen namen het stokje over. In bovenstaande tweet en thread gaat Baio door op de community die rondom Google Reader leefde. Ik heb daar persoonlijk nooit heel veel van gemerkt, maar met het verscheiden viel de community eveneens uit elkaar. Dat is jammer, maar het lijkt mij niet onoverkomelijk. Inmiddels zijn er talloze opvolgers voor Google Reader. De community is misschien versplinterd, maar ik denk tegelijk dat ze elkaar weer vinden op andere (indie) netwerken. Waardevolle RSS lezers die nu de ronde doen: Feedly, Inoreader, Newsblur, Feedbin, River en Bazqux.

Was het wel zo erg?

Stel dat Google Reader niet was gestopt. Stel dat de software was doorontwikkeld. Stel dat Google op RSS de alleenheerser was geworden, zoals nu met http dreigt te gebeuren, of het gevecht om de podcasts met Apple. Stel dat RSS bijna een soort proprietary formaat was geworden in de Chrome browser en je een lock-in zou hebben met Google Reader. Klinkt dat goed? Is dat wenselijk? Bovenstaande software-ontwikkelaars zouden het een stuk lastiger hebben om gebruikers te overtuigen hun app te gebruiken in plaats van Google Reader.
Was Google Reader in 2013 niet gestopt, was het dan wellicht niet ingehaald door de realiteit van die dag? Had Facebook niet alsnog een groot deel van de dagelijkse online tijd ingenomen. Tijd die zou gaan naar andere websites. Google was wel doorgegaan met de ontwikkeling van Google Wave en Google+ en ze zouden Reader alsnog op een later tijdstip eindigen.

Geef RSS weer de ruimte

Aral Balkan schreef eerder deze week een prangend betoog in zijn eigen stijl, “Reclaiming RSS”. Als je een eigen WordPress blog hebt, is de kans 99,9999% dat je een RSS feed hebt. De kans is minstens zo groot dat je het zelf niet eens weet. Het vervelende is, browsers laten het niet meer standaard zien als een site een RSS-feed heeft. Firefox had bijvoorbeeld een ingebouwde RSS-lezer. Balkan claimt dat het tijd is om RSS weer een rechtmatige plek te geven op het web. De tijd is er weer rijp voor.

As we move away from the centralised web to the peer web, it’s time to rediscover, re-embrace, and reclaim RSS.

Ik ben het hartgrondig met hem eens. Je kunt mijn blogposts trouwens prima via RSS lezen. Check de link onderaan elke pagina en plaats hem in je RSS lezer. Ontdek wat er nog meer is op het web via RSS. Er zal een wereld voor je open gaan.