door
Read receipts were designed to solve a problem, but they introduced other ones.
I like Ruben’s classification of message states in chat applications as cane toads: in an attempt to solve one problem, they introduce another.
I can relate to it, from email messages to chat notifications to threads in Slack. You never know exactly who has read what and more importantly, did the person understand the message?
At least Ruben now knows I’ve seen, read and understood his blogpost. And appreciate it.
door §
door
Inmiddels heb ik een vergelijkend warenonderzoek gedaan om over te stappen op glasvezel internet op ons adres. T-Mobile stopt met hun DSL verbinding. Ik heb een mooie aanbieding van ze gekregen waar de andere aanbieders niet tegenop konden. Zelfs niet inclusief cashback en kortingen. T-Mobile werkt al jaren zoals het hoort. Zo eens, twee keer per jaar zijn er wat strubbelingen. Maar verder werkt het. En zo zou internet (en TV!) moeten zijn, it just works.
Het liefst zou een lokale aanbieder hebben, of een buurtcollectief wat voor een goede glasvezelverbinding zorgt. Ik heb het nog niet kunnen vinden. Natuurlijk is T-Mobile net zo’n winstgedreven organisatie als Ziggo of KPN. Sinds ik Ben Tarnoff’s Internet for the People (website auteur/boek) heb gelezen, ben ik er nog meer van overtuigd dat het basisprincipe van internettoegang moet veranderen. Niet gebaseerd op winstmaximalisatie maar als publieke nutsvoorziening. Maar ja… overheid en ICT-trajecten…
Eerder gepost op mijn Oldschool Drummer blog
door
Evan Travers (evantravers.com)As I slowly shift from using just my beloved Drafts to using Obsidian for more of my writing, I’ve needed to rethink how I organize and decide on what to write.
Before now I used to have a Drafts workspace for storing the concepts I was writing. I no longer have workspaces or store text long-term in…
De workflows veranderen continu. Bij elke schrijver. Evan’s manier is interessant om in gedachten te houden, specifiek de Draft folder. Die staat bij mij nu in WordPress. Wat eigenlijk een stap te ver weg is. Schrijven doe ik in Obsidian, dan zou ik daar de triggers moeten zien om een mogelijk artikel verder te brengen.
door
Na Sourdough en Mr. Penumbra’s 24-Hour Bookstore lees ik nu The Suitcase Clone. Het nieuwe verhaal van Robin Sloan in zijn zelfverklaarde Penumbraverse. Toen ik Mr. Penumbra’s 24-Hour Bookstore luisterde als audioboek ontdekte ik snel daarna de prequel Ajax Penumbra: 1969.
In The Suitcase Clone leren we hoe het verhaal van Sourdough vorm krijgt. Hoe spionage en vinologie samensmelten in een verhaal.
Naast de boeken kan ik je zeker de site en nieuwsbrief van Sloan aanraden. Het geeft je een kijkje in zijn denkproces, zij-projecten in code en taal. Je leert de auteur wat beter kennen. Altijd fijn.
The Suitcase Clone is te koop als e-book en vanaf volgende week gebundeld in print met een nieuwe editie van Sourdough.
door §
Wat blijkt? Mijn drafts-folder in WordPress was niet zo enorm groot. Vermoedelijk heb ik in een recent verleden al een schoonmaakactie gehouden. En is die vakkundig uit mijn geheugen gewist. Ik heb nu 17 drafts in Obsidian overgezet en even zoveel verwijderd. Omdat ze niet meer relevant zijn, een draft waren voor een post die ik later alsnog publiceerde. Of omdat ik al wist dat ik er niets meer mee zou doen.
En dat alles na het ontbijt en tijdens de ochtendkoffie. Nu al een productieve dag!
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 
