door §
I have added simple text files to /.well-known/webfinger to both this site and my company website that allow discovery of my existing Mastodon profiles through my site’s and work e-mail addresses. This is just a simple hack, and I should replace it with actual functionality to disclose actors on b…
door
Ik kwam er nu eens aan toe om meer naar FeedLand te kijken, het nieuwe project van Dave Winer. Voorheen was dit nog besloten voor een groep beta-gebruikers, maar het lijkt er op dat je nu met je Twitter account eenvoudig toegang krijgt.
FeedLand is een feedreader zoals Dave Winer die het liefste ziet. A river of news. Alle nieuwe posts staan onder elkaar en je scrollt er eenvoudig doorheen.
Je kunt een los artikel direct delen op je Radio3 Linkblog (een ander Dave Winer product). Ik moet er nog dieper induiken, Dave heeft de gewoonte om allerlei interessante nieuwe mogelijkheden te verstoppen in menu’s en onder knoppen.
Eén interessante feature vind ik wel dat ik kan zien wie naast mij op een individuele feed is geabonneerd. Dat is een signaal van gedeelde interesse. En ik kan zien welke feeds de ander heeft, wat voor mij mogelijk weer interessant kan zijn. Hieronder zie je de andere abonnees van Amit’s Excursions. Ik kan doorklikken op een naam en die feedlijst weer zien. Om me daarna daar op te abonneren.
Door eenvoudig aan te vinken welke feeds ik interessant vind ben ik er op geabonneerd.
Er zitten interessante mogelijkheden in FeedLand en het mooi dat Dave blijft doorbouwen aan het open web. Hij is nu minstens zo enthousiast over Mastodon en de Fediverse. In zekere zin is zijn FeedLand net zo goed een ecosysteem van abonnementslijsten. Het ecosysteem is verbonden door de gedeelde interesses. Zo ontstaat weer een netwerk. Rondom blogs, nieuws en documenten. Ik zie hier nog wel een koppeling met andere netwerken ontstaan zoals Mastodon. Waarbij je ook zou kunnen publiceren vanuit FeedLand naar een netwerk als Mastodon? Of een eenvoudiger koppeling met zijn Drummer blogging tool.
Mooi spul allemaal!
door
Wie mij kent weet, ik ben een groot fan van Pearl Jam. Hun muziek heeft me door mijn hele leven geholpen. De teksten, de fans, de tours, de muziek, de volhardendheid van de band.
Zojuist hoorde ik het nummer River Cross van hun laatste album Gigaton. Al weer 2 jaar oud. De tekst en het pompende geluid van de organ komen zo stevig binnen bij me.
Let it be a lie that all futures die
While the government thrives on discontent
And there’s no such thing as clear
Proselytizing and profitizing
As our will all but disappears
Eerder gepost op mijn Oldschool Drummer blog
door
Het kan er nog wel bij zo aan het einde van het jaar. De afgelopen week is ons hele huishouden getroffen door een nieuwe golf van corona-besmettingen. Het begon met Finn, de jongste, die vorig weekend al veel hoestte en klaagde over keelpijn. Maandag had hij een positieve test. De rest van ons was nog negatief in de zelftest.
Dinsdag was mijn lief Helena aan de beurt. Ondanks de negatieve test op maandag voelde ze zich niet lekker. Op dinsdagochtend een nieuwe test en boem, raak. Ik had inmiddels een herhaalprik gehaald, die je tegenwoordig op meerdere plekken in Utrecht kunt halen zonder afspraak.
Woensdag voelde ik me niet zo lekker, een beetje lamlendig, wat grieperig. Ik dacht dat het aan de herhaalprik ligt. Het immuunsysteem is zijn werk weer aan het doen. Maar donderdag voelde ik me nog rotter en beroerder. Inmiddels zaten Finn en Helena in isolatie op hun kamers. Tijdens het ziek zijn kon ik dus nog eens op en neer lopen voor drankjes, lunch, zakdoeken en oplaadkabels. Zowel Tess als ik testen nog altijd negatief.
Vrijdag voelde ik me niet veel beter. Toch maar weer een test. Raak. Positief. Het zat er inmiddels wel aan te komen natuurlijk. Maar nu kwam de grote puzzel, want hoe doen we dit in ons huishouden? Finn is klachtenvrij en mag bijna weer naar buiten/school, Tess is nog altijd negatief getest en Helena ligt ziek op bed. Gelukkig kon de GGD goed helpen in een telefoongesprek. We hoeven als gezin niet los op eigen kamers te blijven, Tess als enige niet-besmette moet wel wat afstand houden en we moeten goed rekening houden wie wat gebruikt.
Inmiddels hoest en proest ik me kwijt, kan ik niet echt de rust vinden om niks te doen (daarom zit ik weer te schrijven…) en proberen we met elkaar het weekend een beetje vorm te geven.
In je eentje Corona hebben is stom, maar als gezin is er ook geen klap aan! Ik ga deze keer geen corona-dagboek bijhouden! Geen zin in!
door §
Leuk hoor, om ChatGPT blogposts te laten schrijven, of je rijmelarij voor pakjesavond.
Maar wist je dat je een virtuele machine in ChatGPT kunt maken, die uiteindelijk zichzelf commando’s geeft?
Er is nog zoveel te ontdekken op dit terrein. Ik ben er enthousiast over, ondanks dat ChatGPT wellicht geen échte AI is maar vooral een hele overtuigende versie van Google zoekresultaten, extra datascraping en goede taalmodellen. Ik kan het model nog niet betrappen op emoties, op een eigen stem.
Zoals vriend Ronald zou zeggen: alles klopt, behalve het hart.
Maar wat niet is, kan nog komen. Dit zijn echt de eerste stappen in een nieuw tijdperk. Ik kan niet wachten.
door §
Ik schoon vanmiddag mijn feedlijst op. Niet alleen om de feeds er uit te wieden die niet meer werken. Tegelijk probeer ik dichter tegen het principe te komen van organisatie op basis van social distance, zoals Ton het beschrijft. Ik had een idee hoe ik in BazQux (mijn feedreader) betere searches kan doen om zo nu en dan een dwarsdoorsnede door alle artikelen te doen op basis van trefwoorden en interesses. Variërend van PKM tot Fediverse en contentstrategie. Dat lijkt op het eerste gezicht aardige resultaten te geven.
De vraag is wel of ik het nu beter ga lezen en verwerken. Daar dient het uiteindelijk toe.
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 
