Na mijn blogpost van gisteren kreeg ik wat opmerkingen. Inderdaad, mijn blog is mijn plek. Mijn plek voor notitie. Een blog als notitieblok noemt Erwin Blom het. Dat zou het prima kunnen zijn. Dat is het al twintig jaar. Zonder pretenties. Zonder groots vooropgezet plan. Natuurlijk heb ik dat wel een paar keer een beetje afgetast. Zoals mijn serie over WordPress en het indieweb. Zoals de Mastodon startgids. Maar ik heb niet het geduld om dit jarenlang bij te houden. DE serie over Indieweb is al weer zo verouderd. De plugins zijn veranderd, ik zou de blogpost er ook moeten aanpassen. Maar daar heb ik dan geen zin in.
Anyway. Mijn blog als kladblok. Eigenlijk zoals een van ‘s Neerlands eerste bloggers dat ook deed. Tonie’s Kladblok bracht mij aan het bloggen.
Wat ik dan weer hoopgevend vind is dat ik op andere plekken soortgelijke geluiden hoor. Jeremy Keith die schrijft over persoonlijke homepages als sociale netwerken en Matthias die hier op antwoord hoe hij persoonlijke homepages ziet: Als “een chaotische tweedehands boekwinkel”
Daar voel ik me wel toe aangetrokken. Mijn site is ook wat chaotisch. Een beetje zoals mijn eigen interesses, tijdverdrijf en projecten zijn.
Desondanks mag het hier wel iets georganiseerder zijn. Zelfs in een chaotische boekwinkel staan genres nog wel enigszins bij elkaar. Kun je in de kasten nog een beetje organisatie vinden. Of in elk geval die kasten waar je eigen interesse is te vinden. Maar inderdaad, de Frankopedia mag meer tweedehands boekwinkel zijn en minder Apple Store…
