door
Done! De officiële tijd is 1:01:14. Dus nog 15 seconden sneller dan ik dacht. Ik merkte al dat ik veel te snel was gestart, na 2-3 km steken in mijn zij.
In de middag lopen én met zoveel publiek vind ik best lastig. Maar toch, ik ben fucking trots op mezelf dat ik dit in een jaar heb klaargespeeld!
door
Afgelopen zaterdag mocht ik de aftrap doen op de Webmaster-dag van Amnesty International. De mensenrechten-organisatie heeft jaarlijks een dag voor iedereen die verantwoordelijk is voor de lokale websites. Naast de landelijke site heeft elke afdeling zijn eigen site, onderhouden in WordPress of Joomla. De dag is om nieuwe kennis over te dragen over de twee CMS-systemen, om nieuwe inzichten te krijgen om online fondsen te werven en uiteraard elkaar in levende lijve te ontmoeten en te spreken.
In mijn presentatie “Digitale Vrijheid” ben ik in vogelvlucht door een aantal ontwikkelingen gegaan. De trends die we overduidelijk om ons heen zien, van stem-gestuurde interactie in de huiskamer en de onstuimige opmars van mobiele video. Tegelijkertijd zijn de krantenkoppen van de laatste maanden niet mals. Jongeren verlaten in grotere getale Facebook, Twitter heeft buitenstaanders toegang gegeven tot privé berichten en Google laat anderen je e-mail scannen.
Tim Wu, bedenker van de term Net Neutraliteit, geeft een denkkader genaamd “The Cycle” aan de hand waarvan technologie zich altijd ontwikkelt. Van de telegraaf via telefoon, radio en TV naar het internet. Een nieuwe, disruptieve technologie ziet het daglicht, hobbyisten populariseren de technologie waarna grote bedrijven het omarmen en commercialiseren. Vervolgens zullen deze bedrijven de overheid beïnvloeden om regulatie te vertragen of minstens in een voor hen gunstige richting te duwen, waarna weer een nieuwe disruptieve technologie zal volgen.
De laatste 15 minuten van mijn verhaal zijn besteed aan Mastodon en de aanverwante decentrale diensten die in opkomst zijn. Pixelfed, Funkwhale, Peertube.
In de vragenronde was er duidelijk interesse van de webmasters in Mastodon en hoe dit zich verhoudt tot andere netwerken. Hopelijk heb ik hier een zaadje geplant over decentrale netwerken, wat zich in de toekomst verder zal ontkiemen. De vraag is natuurlijk wel, zullen deze decentrale netwerken ook ten prooi vallen aan Wu’s Cycle?
De complete presentatie kun je hier als PDF downloaden en delen.
door
Let op
De tijd en technologie heeft onderstaande tekst ingehaald. Een meer recente versie van de verhuisgids vind je in mijn artikel Verhuis je Mastodon account in 3 simpele stappen.
Een bijzonder maar gelijktijdig lastig te bevatten concept van Mastodon is dat het niet uit één centraal netwerk bestaat. Dit in tegenstelling tot de grote en bekende netwerken. Als je een Twitter-account hebt, dan kun je hiermee met andere mensen op Twitter communiceren. Met een Twitter-account kun je niet iets op Facebook plaatsen. Je kunt op je LinkedIn account de tweets niet lezen. Al deze netwerken zijn gesloten van elkaar en wisselen in de basis geen berichten met elkaar. Bij Mastodon is dat anders. Je kunt een plek kiezen ergens in het Mastodon-universum, de Fediverse. Een plek die je prettig vindt of waar je je thuis voelt vanwege de gelijkgestemden die er zijn.
Ik gebruik de termen Mastodon-server en Mastodon-instance door elkaar. Op Twitter logt iedereen in op Twitter.com om op het netwerk. Op Mastodon log je in op een specifieke instance. Mastodon bestaat uit meerdere punten in een netwerk die met elkaar zijn verbonden. Al deze punten zijn een “instance” of een “server”.
Als je op een Mastodon-server zit, zoals Mastodon.social (de grootste) of Mastodon.nl (Een Nederlandse versie), dan kun je de mensen daar volgen. Maar je kunt tegelijkertijd met dat account allerlei andere mensen volgen die op andere servers zitten.
Dat betekent dat je van server naar server kunt verhuizen, mocht je dat willen. Je neemt je eigen volgers-lijst mee zodat je constant iedereen kunt blijven volgen terwijl je zelf naar andere servers verhuist. Het is echter wel lastig voor degenen die jou volgen. Want op dit moment is het niet mogelijk dat jouw volgers mee verhuizen en je automatisch op je nieuwe account gaan volgen. Daar moet je nog wel wat werk voor doen.
Ik begon op Mastodon op de grootste server, Mastodon.social. Ik was altijd wel benieuwd of een andere server me meer zou brengen. Maar eerlijk gezegd heb ik nog niet dé plek gevonden waar ik mijn account wil onderbrengen. Plus de onhebbelijke drang om te experimenteren met sociale netwerken, zorgde er voor dat ik een eigen Mastodon-server ben gestart. Voor mij alleen. Dat maakt op zich niet uit, ik kan door het decentrale karakter van Mastodon nog altijd mensen volgen die op andere instances zitten.
De verhuizing is tevens een experiment. Hoe gaat dat in zijn werk en welke stappen kan ik zetten om een zo groot mogelijke groep te bereiken? Daarom heb ik deze stappengids geschreven. Onderstaand vind je stap voor stap wat ik heb gedaan. Doe er je voordeel mee, misschien kun je met minder stappen af. Of komt er nog een extra stap bij. Laat het me weten op Mastodon en ik pas deze gids aan!
Het voordeel van verhuizen naar een andere Mastodon instance is dat je prima op beide instances kunt zijn ingelogd. Omdat ze een verschillende domeinnaam hebben zitten de twee accounts elkaar niet in de weg. Zorg er dus voor dat je op zowel je oude als je nieuwe account bent ingelogd in twee tabbladen.
Het eerste wat ik heb gedaan op mijn nieuwe account, nog voor ik iemand ging volgen, is de header, avatar en bio in orde gemaakt. Ik heb deze exact gelijk gemaakt aan het bestaande oude account zodat daar geen verwarring over kan bestaan. Verderop lees je hoe ik deze onderdelen bij het oude account juist heb aangepast om aan te geven dat ik ben verhuisd.
Ik heb een nieuwe introductie geschreven als toot (het equivalent voor de tweet op Mastodon) op mijn nieuwe account. Deze heb ik direct vastgepind bovenaan mijn profiel. Zo zien mijn bestaande volgers direct dat ze op een nieuw account van me kijken, waarna ze kunnen besluiten om me wel of niet (opnieuw) te volgen.
Je kunt een toot bovenaan je profiel vastmaken via de drie puntjes bij elk bericht. Kies vervolgens “Aan profiel vastmaken”
Mijn gebruikersnaam is gewoon mijn voor- en achternaam. Ik heb geen alter-ego of verborgen naam op veel netwerken. Ik hou het graag duidelijk voor anderen die mij willen volgen. Je kunt natuurlijk zelf elke gebruikersnaam kiezen die je wilt. Mastodon heeft geen Real Names policy zoals bijvoorbeeld Facebook. Wat ik wel heb toegevoegd achter mijn naam is “(new account)”, om de eerste paar dagen duidelijk te maken dat dit een nieuw account is.
Op mijn oude account heb ik onder Instellingen > Export mijn lijst met Followings/volgers gedownload. Dit is de lijst met accounts die ik zelf volg en die ik uiteraard wil blijven volgen op mijn nieuwe account. Als nodig kun je eveneens je bloklijst en negeerlijst downloaden. Dit zijn prima leesbare bestanden, dus na downloaden, open ze gerust in een teksteditor om te zien wat voor accounts er zoal zijn vermeld. De lijsten heb je zometeen nodig op je nieuwe account.
Je kunt eveneens je volledige archief opvragen met alle berichten die je via je oude account hebt verzonden. Je kunt deze (nog?) niet importeren in je nieuwe account, maar je kunt het altijd bewaren als een backup of herinnering wat je ooit op Mastodon hebt geplaatst.
Op mijn oude account pas ik nu mijn avatar aan. Ik heb een ouder avatar gebruikt met een tekst. Maar je kunt natuurlijk allerlei avatars gebruiken om duidelijk te maken dat je niet meer actief bent op het account. Je kunt een zwart-wit avatar gebruiken, of een wat blurry foto.
Net als de avatar pas ik de header aan naar een beeld wat duidelijk maakt dat ik niet meer op het account actief ben. Er zijn genoeg stockfoto’s of andere beelden te vinden die je kunt gebruiken. Of je maakt zelf iets. Laat je creativiteit de vrije loop!
Tenslotte heb ik mijn gebruikersnaam aangepast naar “I moved to my own instance” en in de bio wederom de link gezet naar mijn nieuwe account. De gebruikersnaam is direct zichtbaar als je op mijn oude accountnaam zoekt of in de lijst met volgers kijkt. De bio geeft direct een hint waar mijn nieuwe account is.
Vervolgens heb ik op mijn nieuwe account de eerder gedownloade lijst met volgers weer geïmporteerd. Dit doe je op je nieuwe account via Instellingen > Import. Kies als Importtype de “volglijst” en selecteer de lijst die je hebt gedownload. Klik op Upload. Het mooie is dat iedereen die ik opnieuw ga volgen een melding krijgt van het volgen. Omdat ik in een eerdere stap (new account) aan mijn gebruikersnaam heb toegevoegd zien mijn volgers direct dat het om een nieuw account gaat. Als ze naar mijn accountpagina gaan zien ze eveneens de pinned toot waar ik uitleg geef.
Op mijn oude account post ik nog één bericht, waar ik verwijs naar mijn nieuwe account. In dat bericht kun je natuurlijk schrijven wat je wilt. Ik heb gemeld dat het nu nog in leven blijft maar uiteindelijk zal verdwijnen. Vervolgens heb ik met mijn nieuwe account nog een antwoord gegeven op het bericht, waardoor het er onder verschijnt. Nog een plek waar mensen mijn nieuwe account zien en de mogelijkheid hebben om te volgen.
Als laatste actie schakel ik de ingebouwde optie in van Mastodon. Onder Instellingen > Profiel bewerken vind je helemaal onderaan de mogelijkheid om je account te migreren. Dat doet niets van het bovenstaande, het geeft je oude accountpagina een grijze overlay, alsof het inactief is en op de pagina staat “(je oude username) has moved to (je nieuwe username)”. Met wederom een link naar je nieuwe pagina.
Je kunt natuurlijk een aantal stappen overslaan. Je hóeft het niet allemaal te doen. Je zou alleen de laatste optie kunnen doen, de verhuis-optie aanzetten in je account. Mijn ervaring met bovenstaande stappen is dat de meeste actieve Mastodon-gebruikers me binnen 24 uur op mijn nieuwe account zijn gaan volgen. Als je de cijfers goed bekijkt, heb ik nu 10% van de volgers op mijn nieuwe account ten opzichte van het oude account. Is dat een ramp? Nou nee. Want die 90% zit allang niet meer op Mastodon en waren niet actief. Dus geen gemis.
Heb jij nog tips hoe je de verhuizing tussen Mastodon accounts vlekkeloos laat verlopen? Ik hoor het graag van je, natuurlijk op Mastodon!
door
Al fietsend door Stadspark Schothorst in Amersfoort ben ik blij dat ik die 40 exemplaren van Bloghelden thuis heb gelaten. Ton vond het prima als ik ze mee zou nemen naar de unconference om weg te geven, maar die ochtend bij het inpakken besefte ik dat ik met de trein zou gaan én dat 40 boeken in een tas best een flink gewicht is.
Ik ben onderweg naar Smart Stuff That Matters, de eerste unconference in jaren die ik weer eens bezoek. Ton en Elmine zijn hier op de kop af 10 jaar eerder mee gestart op de Universiteit Twente, om de verjaardag van Elmine te vieren. Dit is inmiddels de vierde editie en staat in het teken van “smart” in de context van je directe omgeving. Je familie, je straat, stad en community. Bestaat er zoiets als een “smart citizen” en zo ja, hoe word je dat dan? Welke vaardigheden komen er bij kijken? Hoe zorgen we dat de instrumenten in onze controle blijven?
Zo’n 40 aanwezigen zijn zoekende in de huiskamer naar een plekje, naar koffie en naar elkaar. Oude vrienden herenigen in de achtertuin, nieuwe kennismakingen vinden plaats in de keuken bij het koffie-apparaat. Kinderen van de aanwezigen rennen door het huis en vinden al snel de speelgoedhoek en de zandbak in de tuin. Het huis was trouwens eenvoudig te vinden in de nieuwbouwwijk van Amersfoort Noord. Het was het enige huis waar een gigantische truck voor de deur stond, het mobiele Fablab van Frysklab, waar ik later op de dag kijk hoe de kinderen met groot gemak eigen sieraden maken uit de 3D printers.
Een unconference heeft een aantal eenvoudige regels:
We beginnen met een kennismakingsronde. Op het dakterras heb ik lange kennismakingsgesprekken met Lilia Efimova, Jochem van den Berg en Erik Meerburg.
Lilia kende ik nog van haar PhD “Blogging practices of Knowledge Workers” en haar eerdere werk over blogs als kennisinstrumenten. We hadden elkaar ooit ontmoet in het verleden, de hernieuwde kennismaking was erg interessant en leuk. Tijdens deze kennismakingsronde ging het echter niet over het werk wat je doet en wat je op de bijeenkomst brengt. De twee kernvragen bij de kennismaking: Denk terug aan je laatste verhuizing, wat was het grootste plezier en wat viel je het meeste tegen? Dit bracht ons mooie verhalen over homeschooling en de uitdagingen om een nieuw netwerk op te bouwen, je nieuwe huis zo energie-neutraal mogelijk maken, de verhuizing van het studentenbestaan naar een grote-mensen-huis en mijn eigen inbreng over onze verhuizing eind 2016, midden in een periode met verdriet en tegenslag, maar tegelijk een nieuw begin in een fijne buurt met goede buren en een mooi vooruitzicht.
Na de kennismakingsronde is het tijd om het programma samen te stellen. Omdat alle aanwezigen eveneens spreker of discussieleider kunnen zijn, kan iedereen naar voren komen, op een iets te wankel krukje klimmen en in een paar zinnen zijn idee uit de doeken doen. Ik besluit niet achter te blijven en voor het eerst wat te presenteren over mijn ervaringen met het decentrale web, nieuwe diensten als Mastodon en Pixelfed en waarom ik besloot Facebook te verlaten en Twitter te resetten. Ik krijg een blok aan het einde van de dag, wat me voldoende tijd geeft om mijn verhaal voor te bereiden.
Ik heb een deel van de unconference vooral rondgelopen en overal kort meegeluisterd en gepraat. Oliver, de zoon van Peter Rukavina, vertelde hoe hij kijkt naar de camerasurveillance en slimme speakers in zijn woonplaats Charlottetown, Canada. Voor mij was het een plezier om Peter en Oliver eindelijk in het echt te ontmoeten. Ik volg Peter al lange tijd via zijn blog en bewonder zijn manier van publiek werken en leven. We hebben geregeld contact over nieuwe concepten zoals het Indieweb en decentralisatie, wat een eerste gesprek al direct eenvoudig maakt. Je gaat door waar je online bent geëindigd. Een ontmoeting met iemand is nog altijd een goed begin van een vriendschap. Ongeacht of deze offline of online is. Dat bleek eveneens in de sessie van Elja waar ik even bij ging zitten. Haar blogpost over nieuwe vrienden maken in een nieuw land of een nieuwe stad is één van haar best lopende artikelen en het intrigeert haar dat mensen daar zo naar zoeken. Daarom zocht ze de discussie met andere aanwezigen, hoe komt dat? Kan technologie daar een rol in spelen, of is het juist een barrière?
Na de lunch gaan de sessies door terwijl ik me voorbereid op mijn eigen verhaal. Mijn comfortzone is dat ik toch graag wat slides heb als backup, waardoor ik in elk geval zelf in de lijn van mijn verhaal blijf.
Zoals het een goede unconference betaamt, lopen alle sessies uit, wat mij weer wat ruimte geeft om bij andere sessies aan te sluiten en een praatje te maken met de medewerkers van het Frysklab. Ik eindig in de woonkamer bij de beamer, waar ik in 25 minuten mijn verhaal mag doen voor een tiental geïnteresseerden.
Het is de eerste keer dat ik allerlei ervaringen en ideeën op een rij zet en publiek presenteer, gaandeweg merk ik dat er nog allerlei gedachtengaten en vreemde sprongen in mijn verhaal zitten. Je kunt hier de slides van mijn verhaal bekijken.
Ik heb de neiging om teveel tegelijk te willen vertellen, waardoor ik voor mijn gevoel soms wat onsamenhangend diverse concepten uitleg. Mijn Twitter-ontvolgverhaal vertel ik te snel naar mijn idee en geeft niet goed weer waarom ik het deed en wat voor discussie het op gang bracht.
Naderhand hebben we in een kleine groep nog wat gesprekken over decentralisatie, nieuwe netwerken als Mastodon en hoe bloggen altijd een populariteitswedstrijd zal blijven. Ik merk weer dat ik in publieke settings vaak moeilijker goed kan uitleggen hoe ik over bepaalde onderwerpen denk. Ik kan lastiger op de juiste woorden komen en complexere gedachtengangen vind ik moeilijk te vertalen naar het Engels. Het was voor mij weer een goede oefening om mijn gedachten publiek beter te ordenen en in discussies goed te luisteren en vooral even na te kunnen denken voor ik antwoord geef.
De unconference wordt in stijl afgesloten. Een van de aanwezigen had zijn “Unmake” sloophamer meegenomen.
Gedurende de middag was een robot gebouwd, Elmine mocht als afsluiter de robot met de hamer weer “unmaken”. Ondertussen gingen nog wat ongebruikte en oude slimme apparaten eveneens onder de sloophamer.
Na een goede maaltijd van de plaatselijke Chinees fiets ik voldaan terug naar Amersfoort CS. Ondanks dat ik niet veel sessies heel actief heb gevolgd, was het een goede dag voor me. De nieuwe contacten en gesprekken in de keuken en tuin waren minstens zo waardevol voor me. Het concept van een unconference vereist een actievere houding van elke aanwezige en je zit minder in een keurslijf dan een georganiseerd congres. Ik heb de hele dag vrijwel niemand ongeïnteresseerd bij een sessie gezien, scrollend op de telefoon.
Eind oktober bezoeken Ton en ik de IndieWebCamp Nuremberg, waar we vermoedelijk weer veel gesprekken en discussies gaan hebben. Hier ga ik me zeker wat meer bij voorbereiden en met een duidelijker idee aan participeren. Volg deze blog voor de voortgang…
door
Micro.blog is not an alternative silo: instead, it’s what you build when you believe that the web itself is the great social network.
door
A nice and step-by-step explanation how to get started with webmentions.
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 