Afgelopen Kerstmis kreeg iedereen bij Kaliber een originele Polaroid camera. Een throwback naar andere tijden met geduld, focus op één foto en analoge handelingen.
Ik neem de camera vandaag mee naar het verjaardagsfeestje van Finn, om hem met zijn vrienden en vriendinnen te fotograferen. De kosten per foto zijn niet mals, zo’n 1,50 euro per geprinte foto. Dat betekent dus aandacht hebben om in 1x de juiste foto te maken.
analoog
Tijd voor een nieuw notitieboek
Oh de keuze! Ik weet dat ik me een avond kan verliezen in online onderzoek naar het fijnste notitieboek. Sinds jaar en dag heb ik Moleskines volgeschreven met losse aantekeningen. Korte notities tijdens een overleg, een interview, om wat eigen planning te doen.
Notitieboeken zijn geen dagboeken of journals voor me. Het zijn geen plaatsen waar ik uitgebreid schrijf en waar ik inzichten uit haal. Het zijn tijdelijke plekken voor notities. Waar tijdelijk toch best een paar weken tot maanden kan zijn.
Ik doe bijna een jaar met een notitieboek. Dus gedurende die tijd wil ik wel dat het een prettige ervaring is om er in te schrijven. Maar het heeft geen bewaarfunctie voor me. Notitieboeken van jaren geleden kijk ik niet meer in en kunnen eerlijk gezegd met het oud papier mee.
Dat moet ik toch eens doen.
Ik ben dus in de markt voor een notitieboek. Ik ben door mijn verzameling notitieboeken die ik bij events, congressen en in diverse swag-bags kreeg. Maar ik heb inmiddels wel specifieke eisen aan mijn notitieboek.

De eisen aan een notitieboek
Het is niet veel, maar wel nodig voor me.
- Een ingebouwde inhoudsopgave en optioneel een index. Ik hou bij op welke pagina over welk project schrijf, zodat ik tijdens de levensduur van project dan wel notitieboek het eenvoudig kan terugvinden.
- Daarbij hoort dus paginanummering. In de laatste edities heb ik dit zelf ingevuld in de hoekjes. Geen groot probleem, lekker een rustgevend klusje. Maar het is mooi als het er al in staat.
- Ik zou graag een notitieboek hebben waar op elke pagina bovenin ruimte is voor metadata. Iets als datum, een uitgelicht veld voor de titel van de pagina. Iets wat de pagina onderscheid van de omliggende pagina’s. Of waar ik de thread van aantekeningen kan vervolgen. Threading in de metadata aangeven is dus ook handig (1/3, 2/3 en 3/3 bijvoorbeeld)
- Het exemplaar moet netjes plat blijven liggen als ik er in schrijf. Ik kan niet tegen opbollende pagina’s. Verschrikkelijk.
- Een opbergsysteem voor een pen aan de zijkant. Hoeft geen bijpassende pen te zijn, een eenvoudige Pilot of Bic pennen zijn prima.
- Liefst meerdere koordjes om pagina’s te bookmarken. Maar dat is geen enorme must.
- Verder wel de standaard items zoals een elastiek om het boek dicht te houden,
Ik hou van de Moleskines, die blijven wel favoriet. Leuchtturm komt in de buurt maar ik vond het wat dun papier om op te schrijven. Andere merken ben ik nog niet zo in thuis.
Wie heeft de tip voor me?
De kracht van een mooi verhaal voor je iPhone-app
En van mijn favoriete iPhone-apps is Hipstamatic. Ik heb er al eens eerder over geschreven en ondanks dat ik de app niet heel vaak meer gebruik, blijft het een aanrader. Ik krijg zo nu en dan nog eens de nieuwsbrief van ze. In hun laatste nieuwsbrief werd ik weer verbaasd hoe goed ze een digitale applicatie weten te verkopen alsof je het zo in de winkel kan afrekenen en in een tasje mee krijgt. Lees onderstaande beschrijvingen eens.
Besef je goed dat je voor 99 cent een stukje van een applicatie koopt. Je koopt dus geen daadwerkelijke Mr. Bling Cameracase die je om je iPhone doet. Eenmaal in New York zul je nog steeds je oude vertrouwde iPhone uit je zak halen om een foto te maken.
Alle lenzen, camera’s en extra’s die je bij Hipstamatic koopt hebben een mooie cadeauverpakking en een verhaal, dat draagt bij aan het succes van de fotografie-app volgens mij. Zoals de Chunky-lens, ontworpen door een mode-fotograaf. De lens werd in GQ magazine gebruikt voor een fotoshoot.
Ouderwets fotograferen met een nieuw telefoontje
Na iets meer dan half jaar gebruik van de iPhone zit mijn telefoon propvol applicaties en leuke spelletjes. Ik probeer misschien iets te veel apps om ze na 3-4x weer te laten liggen. Maar sinds dit weekend heb ik een applicatie waar ik echt verliefd op ben. Met de Hipstamatic app kun je foto’s op je iPhone maken met de ouderwetse Hipstamatic Camera. Dit is een camera waarvan er naar verluidt begin jaren ‘80 maar 200 zijn gemaakt. Deze analoge camera had de unieke eigenschap dat je de lenzen makkelijk kunt wisselen, verschillende soorten films in kunt zetten. De resultaten van de foto’s zijn heerlijk vintage om te bekijken, de combinatie van film, lens en flitser geven ook steeds andere effecten. Ik vind het een heerlijke applicatie om mee te spelen en wat combinaties te proberen. Na de klik een korte video met wat fotovoorbeelden.
De applicatie werkt ook zoals de camera in analoge vorm werkte, je “ziet” de foto’s ontwikkelen en je hebt maar een klein richtvenster. Elke foto is toch wel weer een verrassing en dat maakt het leuk vind ik. Je kunt ook in de applicatie extra lenzen en films kopen, iets wat je zeker doet alleen al door de interface en de manier waarop het wordt verkocht. Aantrekkelijk, gewild en voor een zacht prijsje. Ik ben niet de enige blijkt, de applicatie is razend populair. De Flickr-groep heeft nu zo’n 5.000 foto’s en op Twitter wordt er ook goed over gesproken.
Zoals Kevin Kelly al eens erg treffend betoogde, in deze economie heb je slechts 1.000 fans nodig om uit de kosten te zijn. Ik denk dat de Hipstamatic makers meer fans hebben en daarmee een goede hit in de appstore hebben!