Vol Blogdrift!
door 1 Comment
The future begins here—again.
Wired is een vaste waarde sinds ik zelf online ben. Het magazine was er altijd en bracht de toekomst op de deurmat. Helaas is het van mijn radar gevallen de laatste 10 jaar. Ik heb het een paar keer geprobeerd met digitale abonnementen, maar het pakte me niet meer zoals het vroeger deed. Ik hoop dat ze met deze nieuwe afslag ook weer nieuw elan (haha) en nieuw publiek krijgen. Misschien probeer ik het weer eens een jaar…
door 4 Comments
Nieuwsbrieven blijven een stevig fundament voor elke site, krant, magazine of persoonlijke blogs. Het heeft even geduurd maar nu ben ik toch ook overstag. Naast dit blog kun je je nu eveneens abonneren op mijn nieuwsbrief.
De nieuwsbrief is naamloos. Ik heb er nog niet echt over nagedacht hoe ik hem ga noemen. Het zou logisch zijn om het de Digging the Digital Nieuwsbrief te noemen. Maar dat vind ik te lang. En sowieso het woord Nieuwsbrief in de titel van je nieuwsbrief klinkt overbodig.
Liever noem ik het een zine, naar de onafhankelijk gepubliceerde kleine magazines uit de jaren ’70 en ’80. Veelal voor een niche publiek, rondom een heel specifiek onderwerp.
Dus vooralsnog heet het de Naamloze ‘Zine. Misschien verandert de naam nog. Misschien niet. De onderwerpen in de nieuwsbrief zullen vooral gaan over het onafhankelijke, open web. Het re-decentraliseren van het internet. Tips en instrumenten hoe je daar zelf mee aan de slag kunt. Waarom dat belangrijk is. En dat sociale netwerken niet allemaal even verschrikkelijk zijn, maar denk er over na voor je je digitale ziel en zaligheid er in legt.
Je kunt je extragratis™️ abonneren op de nieuwsbrief. Je zult zien dat er al twee edities zijn gepubliceerd. Met een kleine groep meelezers heb ik wat test-issues gemaakt om te zien welke kant het op zou gaan. Heb je tips of opmerkingen, laat het me weten!
door Leave a Comment
Vorige week was Almost Famous op de buis en dat is voor mij weer een reden om eens heerlijk nostalgisch te kijken naar de opkomst van rock and roll. Ik heb het allemaal niet meegemaakt, maar ik kan me altijd erg vermaken met de oude hits uit de jaren ‘60 en ‘70, zeker als daar om heen een verhaal wordt verteld van een belangrijk en invloedrijk muziekblad, Rolling Stone Magazine. Het blad, samen met veel andere underground ‘zines, is er mede voor verantwoordelijk dat vele jochies en meiden een muziekcarrière startten. Succesvol of niet, dat maakte niets uit. Maar kijkend naar de iconische fotografie in de bladen en denken dat je zelf daar ooit eens zult staan…
Hoe zuur was mijn reactie toen ik dit weekend deze blogpost las met de bijbehorende advertentie! Wat krijgen we nu? Rolling Stone Magazine gaat zich uitspreken tegen de digitalisering van deze tijd? Voert een campagne tegen downloaden van muziek? OK, het creatieve element van de campagne is fraai, een LP-hoes net zo lang copiëren tot er niets van over blijft, maar kom op zeg, waar is f-in’ rock and roll attitude gebleven? Niet dat downloaden van muziek nu zo rock and roll is, maar met deze advertentie laten ze zich wel heel erg naar de poppen dansen van de grote maatschappijen. Menig artiest zou zich ka-pot schamen als hij ziet wat er met zijn hoes is gebeurd.
Een saillant detail is wel het gebruik van de hoes van Led Zeppelin’s eerste album. Hier staat het nummer _Dazed and Confused _op. En laat daar nu NET een rechtzaak over bezig zijn (40 jaar te laat, maar toch) dat Page & Plant dit nummer hebben gestolen van een folk-zanger. Niet dat het de eerste keer is. Als je luistert naar Zep’s Whole lotta love en daarna Muddy Water’s You need Love luistert, dan vind je de overeenkomsten eveneens. Led Zeppelin is zo wel meer “geïnspireerd” door folkartiesten van weleer. Maar ja, die hadden geen platenmaatschappijen achter zich om de rechten af te kopen…
En trouwens, als je dan een website in je advertentie zet, zorg dan wel dat hij toegankelijk is…
door Leave a Comment
Toen ik rond 1994 het web ontdekte ging er een nieuwe wereld voor me open. Niet alleen door de techniek, maar vooral de webcultuur die er toen heerste. Ik kwam online via De Digitale Stad en ik las bladen als Wave. Ik vond de digitale cultuur die toen ontstond fascinerend en vanaf de zijlijn volgde ik zo’n beetje wat er gebeurde. En van de magazines die me het meest is bijgebleven uit die tijd is Mondo2000. Een waanzinnig vormgegeven en geschreven glossy blad uit de US waarin de dunne lijn tussen cyberspace, cultuur en kunst. Het blad straalde optimisme uit over de nieuwe mogelijkheden van het web, het gegeven dat we allemaal aan elkaar gelinkt zijn, al dan niet via smart bodyparts en virtual reality en het gaf een inkijk in de cyberpunk-cultuur.
Mondo2000 was helaas geen lang leven beschoren. Na 17 edities ging het over in Wired en een aantal schrijvers begonnen andere publicaties. Zo is Mark Frauenfelder BoingBoing gestart, de nu nog razend populaire weblog. Ik hoop dat ik ergens in een verhuisdoos bij mijn ouders of in mijn kelder nog edities van het blad heb liggen, maar ik vrees dat mijn vele verhuizingen in die tijd voor wat verlies van eigendom hebben gezorgd…
Maar er is hoop! Want op Kickstarter is een actie gestart om de geschiedenis van Mondo2000 als Open source project weer te publiceren. RU Sirius, n van de editors van Mondo2000 wil door middel van tekst en video de geschiedenis weer in beeld krijgen en uitgeven. Ik heb me opgegeven als donateur van het project, want ik vind het een fantastisch initiatief. Je kunt op de Kickstarter-site al wat updates vinden uit de wilde geschiedenis…
I have moved from Brockport, New York to the San Francisco Bay Area (starting off in Berkeley) with a “note to self” in my pocket — the only thing I could write during several months of writer’s block, after a briefly successful academic and small town rock and roll career as a writer of fiction… and writer and singer of song lyrics. The note contains my California to-do list: “Start the Neopsychedelic Wave. Start a Neopsychedelic band. Start a Neopsychedelic magazine.”
Bladen als Wave en Mondo2000 zijn er volgens mij niet meer. Ik zie ze in elk geval niet meer snel verschijnen. Dat is jammer. Elke cultuur heeft zijn subculturen. Zoals je naast de muziekbladen nog steeds de ‘zines hebt en gerenommeerde filmmagazines gebroederlijk bestaan naast de underground cinema magazines. Zijn er nog magazines die over de subculturen van het web berichten? Die verhalen over de ontwikkelingen in cyberspace, vooruit kijken zonder gêne of het wel kan of commercieel haalbaar is? Waar is Mondo2020?
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 
