Digging the Digital

Vol Blogdrift!

microsub

IndieWebCamp Utrecht: Importeer OPML in je Aperture microsub server

door 3 Comments

Een van de interessante bouwblokken van het Indieweb vind ik het opslaan en lezen van je eigen abonnementen in een app naar keuze. Natuurlijk kun je een RSS reader gebruiken, maar je weet maar nooit hoe lang deze blijft bestaan (Ik kijk naar je Google Reader….).

Vorig jaar is er al een component gebouwd om je RSS-abonnementen in op te slaan. Dit component heet Aperture. Je kunt het op een eigen site installeren en laten draaien. Dat heb ik (nog) niet voor elkaar. Voorlopig gebruik ik de versie die maker Aaron Parecki beschikbaar stelt. Maar uiteindelijk wil ik hier wel een eigen versie van draaien.

Nu wil ik wel die abonnementen opslaan bij Aperture, maar om alles met de hand in te voeren, dat gaat me wat ver. Ik volg plusminus 150 feeds, dus dat moet makkelijker kunnen.

Gelukkig is er een andere open bouwsteen die al veel ouder is, OPML. Ik kan mijn abonnementslijst exporteren als OPML bestand. Dit is een XML-gebaseerd bestand waar simpelweg staat aangegeven welke feeds ik volg, hoe ze heten en mogelijk een categorisering in mappen of anderszins. Dit OPML bestand zou ik willen importeren in Aperture. Want Aperture heeft al een API, waarmee ik relatief eenvoudig nieuwe abonnementen kan toevoegen.

Maar de importmogelijkheid was er nog niet. Dus besloot ik deze zelf te maken. Nu ben ik geen programmeur, maar voor een hobbyproject als dit kan ik wel wat in elkaar fietsen. Gelukkig heb ik in het verleden al een eerste stap gezet met het uitlezen van OPML, toen ik met een project rondom Pinboard bezig was.

Die code kon ik prima hergebruiken. Na een korte inlees-sessie in de wijze waarop ik de API van Aperture kan aanroepen heb ik nu een eerste, ruwe versie voor elkaar. Er zit nog geen categorisering in, geen foutafhandeling, geen validatie op soort feed (als dat al nodig is) en het kan wellicht wat netter worden geschreven. Maar het werkt! En dat is wat er toe doet op een hackdag als deze. Met kleine stapjes de community vooruit helpen door zelf bij te dragen.

Het kwartje valt met de Indieweb lees/schrijf bouwstenen

door 11 Comments

Soms moet je bepaalde dingen maar gewoon live testen en zien wat er gebeurt. Zo gebeurde dat dus vanavond. Ik wilde weer eens zien hoe de RSS-apps werken in de Indieweb-community. Via protocollen genaamd Micropub en Microsub kan ik via specifieke RSS-readers een klein stukje magie bewerkstelligen.

Ik kan het nog steeds niet goed uitleggen, omdat ik zelf nog altijd niet goed snap wát er nu gebeurt en wáár specifieke data wordt opgeslagen. Maar het volgende gebeurt: In de app Aperture van Indieweb-ninja Aaron Parecki log ik in met mijn domeinnaam van deze site. Op magische wijze haalt Aperture dan ergens (waar dan?) een aantal abonnementen op van sites die ik via RSS volg. Tot zover is het OK. Behalve dat ik dan niet weet wáár die abonnementen staan. Is dat op de Aperture server? Of bij mij ergens? Ik weet het (nog) niet. Die Aperture server doet niets anders dan abonnementen op RSS-feeds opslaan en ordenen zoals ik wil. Ik kan categorieën aanmaken en feeds opslaan.

Vervolgens wil ik die feeds ook lezen. Dat kan niet via Aperture, maar daar is een andere bouwsteen van het Indieweb voor nodig. Een feedreader waar ik kan inloggen met mijn site (dat is de IndieAuth bouwsteen) en die vervolgens bij Aperture mijn abonnementen gaat ophalen in de mappenstructuur zoals ik die heb gemaakt. In dit voorbeeld gebruik ik Monocle. Van dezelfde maker als Aperture, Aaron Parecki.

OK. Nu kan ik die artikelen lezen zoals in elke andere feedreader. Maar nu komt het interessante. Zie onderstaande screenshot. Ik heb hier het blog van Ton als RSS-feed. Ik kan zijn posts lezen. Maar nu het volgende, als ik op het ⭐ icoon klik, dan like ik zijn post. Vervolgens gaat deze like zowel naar de site van Ton, waar hij wellicht in zijn WordPress-administratie die nog moet goedkeuren. En hij gaat eveneens naar mijn site, waar ik de like op een nu nog standaard wijze laat zien als een blogpost in mijn stroom van berichten. Alsof het een newsfeed is!

Hetzelfde is mogelijk met het pijl-icoon geheel rechts. Hiermee kan ik een reactie geven. Maar wat is nu zo bijzonder? Ik typ de reactie in het scherm van Monocle, maar deze wordt verstuurd naar de site van Ton, zodat deze onder de blogpost zichtbaar wordt. En hij wordt direct op mijn site weergegeven, als een nieuwe post.

Wederom, de vormgeving aan mijn kant is nog suboptimaal en ik weet dat bij Ton soms wat vertraging zit in het tonen van de reactie, vanwege onvoorspelbare moderatie-verplichtingen. Het blijft een live-test dus dan zijn dit soort uitkomsten mogelijk. Inmiddels staat de reactie wel bij de blogpost van Ton.

Indieweb bouwstenen

Maar het punt wat ik wil maken is dat door een aantal open bouwstenen van het indieweb, mijn site met die van Ton kan communiceren. Zonder tussenkomst van een derde partij die die reactie of like opslaat, monetariseert (is dat een woord?) of als data-punt opslaat voor een algoritme. Ik heb geen Facebook of Twitter nodig om op deze manier met Ton te communiceren. Monocle en Aperture zijn niets meer dan tussenpersonen die dit mogelijk maken. Voor Monocle zou ik ook Together kunnen gebruiken, of de iOS app Indigenous. Het zijn doorgeefluiken van wat ik doe. Het is toevallig dat zowel Ton als ik WordPress gebruiken. Maar dat is geen vereiste voor deze communicatiemogelijkheid. Zolang onze sites de open W3C standaarden ondersteunen voor IndieAuth, Micropub en Microsub, kunnen we communiceren met elkaar. In theorie kan ik op mijn eigen server een Aperture-instantie installeren en zo volledige controle hebben over mijn web-abonnementen. Bouwers van feedreaders die de genoemde standaarden ondersteunen, kunnen zo wedijveren met elkaar op zaken als design, UX, functionaliteit. Niet wie de meeste gebruikers heeft, waar je vrienden gebruik van maken of hoe je het beste netwerk-effect kunt maken voor je eigen universum. Maar je draagt juist bij aan het grote netwerk wat we het internet noemen.

Kom daar maar eens om bij Facebook, LinkedIn of Twitter.

Psst….via Granary kun je feeds maken van je favoriete sociale silo. Die je dan weer via bovenstaande indiediensten kunt lezen. En er op kunt reageren. Magisch spul!