Digging the Digital

Vol Blogdrift!

seth godin

Hoe ik ineens 5 nieuwe mensen leerde kennen

door Leave a Comment

Een noot vooraf: Excuses voor de vele links. Bij vijf nieuwe ontmoetingen vind ik dat je ze allemaal een podium moet geven. Bij deze dus.

Terug naar het verhaal…

Gisteren mocht ik te gast zijn bij Radio Aalsmeer in het programma Uur van Puur. Social radio onder de bezielende leiding van de ongekroonde Twitterazi koningin Anna-Maria Giannattasio ofwel @Puur van het eventbureau met dezelfde naam. Ik mocht er een kwartiertje vertellen over het belang van je eigen blog, de censuur van sociale netwerken en uiteraard mijn favoriete blogs even in het spotlicht zetten. Voor de statistici onder u, ik noem de blogs hier nog eens in willekeurige volgorde

De uitzending is hier terug te luisteren inclusief directe links naar mijn verhaal. Maar luister zeker naar de hele uitzending, want verder was Victor van Doorn aanwezig. Victor is de oprichter van onder andere Sherlocked Mystery Experiences. Hij vertelde prachtige verhalen over een congres waar hij was met de illustere naam The College of Extraordinary Experiences. Een geweldige ervaring als ik zo hoor én als ik de site en video zie! Waarom hebben die social en marketing congressen allemaal zo’n doorsnee bruine-boterhammen naam en locatie vraag ik me dan af.

Prachtig toch!

De derde (vaste) gast is Lennart. Hij vertelde niet veel over zichzelf maar had een invalbeurt voor De Week Van Wilg een vaste column in het programma, waarin wat nieuwtjes uit de online wereld in sneltreinvaart voorbij komen.

Pasta en crimi

Na de uitzending gingen we een hapje eten. Niet in de bedrijfskantine van Studio Aalsmeer, maar een kleine Italiaan om de hoek. Onderweg naar buiten sloot zich nog iemand bij ons aan, Niels. Ik kende hem niet, maar bleek wel bekend te zijn bij zowel Victor als Anna-Maria. Inmiddels dus met 5 personen lopen we rondom het enorme gebouw van Studio Aalsmeer, langs een parkeergarage wat prima dienst kan doen als achtergrond voor een onvervalste crimi van de koude bodem, op weg naar Pasta Vino. Tussen het geroezemoes van de bomvolle zaak (op een maandag!) vonden we een lange tafel waar we aanschoven bij nog twee andere dames. Zo zitten we ineens met 7 man aan tafel en nog voor iemand iets kan zeggen roept Anna-Maria:

Let op, vertel nog niet wat je doet of wat je beroep is. We starten nu met de Mengtafel.

De Mengtafel

Het concept is geweldig in zijn eenvoud, zet onbekende mensen bij elkaar aan tafel en laat ze door middel van Ja-Nee vragen raden naar elkaars beroep. Of datgene waarmee je je dagen vult als het wat lastig is om een titel aan je beroep te geven.
Anna-Maria: “de vragen verraden de intentie van het antwoord wat ze verwachten. Dit een prachtige manier om te leren hoe anderen je zien.”
In het uur wat er op volgde vlogen de vragen over tafel. Per persoon gingen we een rijtje vragen af: “verkoop je fysieke goederen?”, “Ben je eigen ondernemer?”, “Bestond je beroep 20 jaar geleden al?”, “Werk je vooral met anderen of veel zelfstandig?”

Zo kwamen langzaam maar zeker de verschillende beroepen boven tafel en hoe verschillend waren deze! En wat een geweldige verhalen en punten van onverwachte herkenning kwamen naar boven. Ik zat gisteren aan tafel met niet één maar twee bedenkers en bouwers van Escaperooms, naast eerder genoemde Victor bleek Niels Tenhagen ze ook te maken. Naast mij zat Wilma Scheltema, D66-raadslid voor de gemeente Aalsmeer.
Lennart Bader, de co-host van de show, is eigenaar van Dancefoundation. Een full service bureau wat bij dance events allerlei online en social elementen kan toevoegen. Tenslotte was nog Katelijne van Otterloo aangeschoven, zangeres én eigenaar van Buro van Otterloo Entertainment.
Allemaal mooie onverwachte ontmoetingen met verhalen die me even buiten mijn eigen bubbel brachten. Dank je wel Anna-Maria voor deze fraaie avond!

Headerbeeld:
Eric Nopanen

7000 blogposts. Petje af.

door Leave a Comment

Als je sinds januari 2002 dagelijks schrijft, dan wil het op een gegeven moment oplopen met het aantal blogposts dat je schrijft. Seth Godin schreef vandaag “post 7000“. Laten we eerlijk zijn, hij zal echt niet de eerste zijn. Er zijn genoeg bloggers die al minstens zo lang bezig zijn en minstens zo’n staat van dienst hebben.

Maar Seth is al vanaf dag één van de buitencategorie. Ik volg hem niet religieus dagelijks, ik kan maanden zonder een Seth-wijsheid. Maar als ik het weer oppik, zit ik gerust een uur of wat door oude posts te bladeren. Veel van zijn oude posts zijn eigenlijk Tweets Nieuwe Stijl (280 karakters) maar dat is dus het mooie. Het staat op zijn eigen site. Op zijn eigen “land”, al is dat al 15 jaar gehuurd van Typepad.

Dat is net zo mooi. Ik kan me niet herinneren dat het blog er ooit anders heeft uitgezien. Linker zijbalk met archieven, recente posts, google search en RSS logo. Boemklats, lekker simpel herkenbaar en niet te moeilijk doen met nieuwerwetse fratsen.

Ik ga Seth weer iets meer religieus volgen. En zijn mooiste boek uit een verhuisdoos tillen…

Banana for scale

Waarom ik hetzelfde ben als Seth Godin

door Leave a Comment

sethheadToegegeven, ik heb niet het kapsel van Seth Godin en zeker niet de spreekstal-_skills_ die hij heeft. Ik volg hem al sinds zijn gratis boek “Permission Marketing” waarin ik voor het eerst een dreun tegen mijn hoofd kreeg over het failliet van het traditionele marketingdenken. Ik ben een fan van zijn boeken en zijn denken, en ik blijf tegelijk graag kritisch over zijn voorbeelden en over-Amerikaans optimisme.
Maar dat optimisme is goed! Dat moet er wel inblijven! Het resulteert in mooie projecten zoals zijn laatste Kickstarter campagne. Hier haalde hij 287.342 dollar op voor de publicatie van zijn nieuwe boek The Icarus Deception. Eind vorig jaar kreeg ik het eerste cadeau binnen, ik probeer er zo nu en dan eens in te bladeren.

Maar ik dwaal af.

Want waarom ben ik hetzelfde als Seth Godin? En met mij de mede-auteurs Oskar van Rijswijk en Patrick Mackaaij?

Hierom

“Seth Godin, Margaret Atwood reveal new publishing strategies”

De schrijver van het artikel betoogt dat Seth en Margaret bezig zijn om nieuwe uitgeef strategieën te proberen. Al lezende kreeg ik het gevoel dat wij met Lifehacking met Evernote niet veel anders bezig zijn.

  1. Seth Godin gebruike Kickstarter om 10.000 lezers te krijgen die in zijn boek wilden investeren. Wij hebben hetzelfde gedaan met ons eigen platform, waarbij we 2.000 fans hadden die voor een kickstart zorgden bij de lancering van het e-book.

  2. Margaret Atwood gebruikt Byliner om haar nieuwe titel in delen te schrijven en verkopen. Ze werkt per episode. Wij noemen dit het software-model: Van een eerste editie naar verbeterde versies. Via updates krijg je elke maand extra hoofdstukken van ons. In februari is het boek gereed.

Ik vind het te gek dat we op dezelfde wijze denken en werken als twee groten in het veld. Hetzelfde gevoel krijg ik als ik APE lees van Guy Kawasaki. Een boek (affiliate link) wat ik zeer aanbeveel als je geïnteresseerd bent in self-publishing. In dit boek lees ik veel terug over de stappen die wij hebben gezet en de fouten die we hebben gemaakt.

Drie voorbeelden die me het geloof geven dat ik op de goede weg ben met het uitgeven van boeken via Lifehacking. Natuurlijk staat of valt alles met de lezers en kopers van het boek. Daar is een eigen digitaal platform onontbeerlijk voor. Hoe je dat kunt aanvliegen schreef ik gisteren. De komende tijd zal ik hier meer schrijven over deze onderwerpen. Zoveel mogelijk uit eigen ervaring, maar natuurlijk ook met links en inspiratie van buitenaf.

Waarom je nog best boeken op papier kunt uitgeven. Maar….

door Leave a Comment

Gisteren hebben we de eerste update van ons e-book Lifehacking met Evernote gepubliceerd. Een aantal extra hoofdstukken, nieuwe cover, verbeterde teksten en wat nieuwe screenshots. Wederom was het een race tegen de klok, die we voor onszelf hadden gezet. Maar het is weer de moeite waard. Ik vind het bijzonder om te zien dat na zo’n update mensen direct de nieuwe versie downloaden en gaan kijken wat er nieuw is.

Ik ben blij met elke reactie. Maar deze sprak me erg aan. Mitch Roedoe liet gisteren weten:

“Innovating”…Dat is het zeker wel. Toen ik 10 maanden geleden bedacht dat een boek best te updaten moet zijn, wist ik nog niet hoe en wat het met zich mee zou brengen. Inmiddels ben ik wel wat wijzer en ik verwacht de komende maanden meer van deze initiatieven. Zeker nu Apple’s iBook de mogelijkheid heeft om boeken op afstand te updaten met nieuwe hoofdstukken. De opmars van e-books lijkt niet te stuiten. Een prachtige kans voor auteurs, uitgevers en uitgeef-professionals om een verandering teweeg te brengen in hun segment.

Maar een e-book is ook maar een e-book. Of het nu 300 pagina’s of 30 pagina’s is, op je virtuele boekenplank ziet alles er hetzelfde uit. Daar zit nog wel een uitdaging. Hoe kun je opvallen zonder direct te moeten investeren in een eigen app?

Je kunt opvallen met de printversie.

Kijk maar hoe Seth Godin en Martijn Aslander dat hebben gedaan.

Martijn heeft het gezocht in het verkleinen. Zijn Kleintje Easycratie is een samenvatting van het boek Easycratie. Je neemt het zo mee in je achterzak. Een prima boekje wat je in een half uurtje doorneemt. Om daarna het “echte” boek tot je te nemen.

Seth Godin heeft het gezocht in het vergroten. Zijn Kickstarter project voor The Icarus Deception was een instant hit, in 3,5 uur haalde hij $40.000 op om zijn boek te publiceren. Bij Kickstarter kun je zelf het niveau van ondersteuning kiezen, waar de artiest je een beloning voor geeft per niveau. Ik koos voor een bedrag van $62, waarmee ik naast zijn nieuwe boek eveneens “ONE COPY of the mammoth limited edition 275,000 word best-of-the-net hardcover collection that won’t be sold in stores” zou krijgen. Ik had geen idee dat het echt een mammoth boek zou zijn. Het boek is echt achterlijk groot. Bijna niet te tillen en ram- en ramvol heerlijke quotes van Ome Seth.
Ik vind het enerzijds waanzinnig dat ik zo’n enorme berg papier in mijn huis krijg terwijl ik juist probeer weer oudere boeken en magazines weg te doen (wat nog best moeilijk is, maar dat is een ander verhaal), maar aan de andere kant is een boek op deze manier minstens zo waanzinnig.

Cosmo Kramer had het ooit over een koffietafelboek over koffietafels. Dit boek is écht een koffietafel op zich.

http://www.youtube.com/watch?v=7KuDPfTfw6w

Innovatie in uitgeefland, creating stuff worth sharing en de combinatie online en offline. Ik vind het prachtig.

Een taxi in Amsterdam die je doorvertelt

door Leave a Comment

Taxi’s in Amsterdam hebben niet altijd een even goede reputatie. Er zijn geregeld incidenten met chauffeurs en toeristen worden vooraf al gewaarschuwd over de praktijken van taxi’s in Amsterdam. Ik ben er zelf ook geen enorme fan van. Maar dit weekend zat ik in een taxi zoals ik nog nooit heb gezeten. OK, het was een speciale taxi voor een speciale gelegenheid. Het was tijdens een vrijgezellenfeest. Maar wat een geweldige taxi is de discotaxi! Je stapt in een gewoon taxibusje denk je. Maar eenmaal binnen kijk je je ogen uit. Een flatscreen voor de passagiers, een paar discobollen en wat verlichting rondom de ramen. En dan begint hij te rijden en gaat de muziek aan. Dikke, harde, volle-bas-klapperende reggae en dub druipt keihard uit de boxen die overal zitten. Op het flatscreen begint de karaokemachine te werken en de chauffeur zingt, skankt en rapt mee of zijn leven er van af hangt. Terwijl hij door Amsterdam centrum crosst, op zoek naar het restaurant waar we moesten zijn.

De discotaxi is een typisch voorbeeld wat Seth Godin de Purple Cow noemt. Creëer iets speciaals, maak een verhaal voor je klanten. Maak iets wat geen ander heeft en waarmee je je kunt onderscheiden. Zorg dat mensen je verhaal vertellen aan anderen. En bij de Discotaxi gebeurt dat.

Seth Godin in Amsterdam – Wat zal er nieuw zijn?

door Leave a Comment

Het is al weer vijf jaar geleden dat ik Seth Godin voor het laatst zag spreken in Nederland. Ik las zojuist mijn review uit 2005 nog eens door en het is opmerkelijk hoeveel van zijn take-aways bij mij zijn blijven hangen. Ik gebruik ze nog regelmatig in gesprekken, adviezen en lesmateriaal. Over een uur staat deze opmerkelijke marketeer weer op het podium in de Westergasfabriek om, ik neem aan, zijn nieuwe boek Linchpin visueel en theatraal te ondersteunen. Niet dat het nodig is, want het boek is al een bestseller voor het in de winkel lag, mede door de uitgekiende marketingstrategie.

Vijf jaar geleden was de wereld nog wel wat anders. Blogs begonnen net op te komen in het vakgebied en iets als microblogs en realtime updates bestonden nog niet. Dus het was toen ook nog niet zo gek dat een groot deel van de zaal het verhaal van Godin nog niet kende. Ik verwacht dat het nu niet anders zal zijn, maar ik weet zeker dat zijn bulletpoint-sized oneliners in een sneltreinvaart over Twitter zullen gaan. Ik verwacht ook dat de marketingblogs met camera’s klaar zullen staan om Seth voor en na zijn spreekbeurt het hemd van het lijf te vragen. Waarom onderneem ik dan toch de reis naar Amsterdam voor zijn presentatie? Om er even bij te zijn. Om deel uit te maken van de ervaring. Om als eerste die spitsvondigheden te horen, wetende dat het 140 toetsaanslagen later ook wereldwijd bekend is. Om in dat uurtje even de volle aandacht te kunnen geven aan verhalen die over vijf jaar hopelijk ook nog relevant zijn.

Dus ik moet me haasten, op naar de Westergasfabriek!