Mooi nieuws! De Digitale Stad (DDS), een van de eerste onlinegemeenschappen in de wereld, is Unesco-erfgoed geworden. Geweldig!
Censordle is frustrerend leuk en leerzaam
Je komt op een leeftijd dat je in de ochtend je hersens even aan moet zetten. Daarom speel ik elke ochtend hetzelfde rijtje woordspellen om de boel op gang te brengen:
- Woordle (Raad het Nederlands woord)
- Wordle (De originele versie)
- Worldle (Raad het land)
- Quordle (Raad vier Engelse woorden)
Sinds een paar dagen heb ik een nieuwe breinbreker gevonden. Eentje die me veel denk- en puzzeltijd geeft. De vier woord-spellen heb ik in totaal 10 – 15 minuten allemaal opgelost. Maar Censordle… dat is van een ander formaat!
Het concept is relatief eenvoudig. Ontcijfer het gecensureerde Engelstalige Wikipedia artikel door woorden te raden. Juiste woorden komen op hun plek te staan. Een aantal veel voorkomende woorden zijn al ingevuld. Je kunt onbeperkt blijven raden, het frustrerende is echter dat je geen knop hebt om de oplossing te tonen, je krijgt geen hints, en er zijn geen beperkt aantal pogingen om te raden. Je hebt de puzzel opgelost als je de titel van het Wikipedia lemma correct raadt.
Ik weet niet hoe het dan met jullie brein werkt, maar als ik een aantal woorden heb geraden en ik kom niet verder… dan kan ik het niet loslaten. Ik móet dan weten wat het Wikipedia artikel is en ik ploeter verder. De puzzel maakt gebruik van de zogenaamde Level 4 Vital Articles op Wikipedia, een subset van 10.000 artikelen van relevante en belangrijke artikelen die de Wikipedia in elke taal zou moeten hebben
Vandaag kwam ik na zo’n 150 pogingen écht niet verder. Ik had een zin uit de eerste paragraaf bijna compleet. Toen schakelde ik de hulp in van Google Advanced Search. Met een simpele wildcard én de beperking om alleen op Wikipedia te zoeken, kreeg ik precies één resultaat terug. Ik test een paar woorden uit het artikel en ja hoor, hebbes!
Het voelt als valsspelen, maar ik breng in de verdediging dat het vandaag (19 mei) om een onderwerp gaat waar ik nog nooit van had gehoord. En een goede zoekstrategie is ook wat waard toch?
Censordle is echt een pittig woordspel. Ik vind het te gek dat de code open source staat én dat het door een Nederlandse student Biologie is gemaakt, Lars Willighagen. Speel het eens en laat me weten hoe je het vindt!
Zal ik deze hipster crocs…
Zal ik deze hipster crocs kopen voor de vakantie? Kan zelfs makkelijk zijn in de tuin en gewoon in en om huis.
Vandaag krijg ik weer een…
Vandaag krijg ik weer een aanvraag van een handelaar in domeinnamen. Deze keer voor het domein punkey.com. En eerlijk gezegd, ik ben benieuwd wat zo’n domein waard zou zijn voor “one of their clients”… Ik doe er niets mee en wie weet zit er een leuk bedrag aan.
Ik ontdek dat de combinatie…
Ik ontdek dat de combinatie van Starred Posts in BazQux feedreader en de smart search views in Fiery Feedreader erg prima werkt voor mijn verwerkings-brein.
Het is mijn manier van triage die langzaam naar een gewoonte groeit. Ik lees veel RSS feeds op mijn mobiel op verloren momenten. Dat is altijd beter dan doomscrollen! Kom ik iets interessants tegen? Ik sla het artikel dan op als Starred Post voor later. Die lijst kan ik later weer verwerken op mijn laptop. Relevante posts komen in Obsidian terecht en link ik aan andere notities in mijn Frankopedia. Of het worden vrij onverwacht hele centrale plaatsen waar veel aantrekkingskracht in zit voor andere ideeën, interesses en inzichten die ik heb.
De lijst met artikelen is smorgasboard aan allerlei interessante posts uit het verleden, waar ik nog iets mee wil. Maar dat varieert van indieweb-spul, tot scripts om harddisks op te schonen, een contentstrategie-idee over worldbuilding met audio, vintage arcadevideo’s en van alles wat daar nog tussen zit. In mijn feedreader kan ik de Starred Posts van Bazqux per folder bekijken. Die ik heb ingedeeld volgens het principe van Social Distance van Ton Zijlstra. Ik kan de Starred Posts eveneens bekijken met smart searches op thema’s en onderwerpen. Zo kan in één keer alles rondom Indieweb bekijken wat ik afgelopen maanden heb opgeslagen onder het eerdergenoemde motto daar moet ik iets mee. Om er niet heel onverwacht achter te komen dat 80% van de posts een lage halfwaardetijd hebben.
Een prima werkwijze voor mij!
Ik heb nog geen idee…
Ik heb nog geen idee waar het gaat eindigen. Maar ik las vanavond weer eens het RFC protocol over Spring ’83 van Robin Sloan. Dat gaf me weer een springplank naar allerlei andere ideeën die al tijden in mijn privé notitieboeken een plek hebben. Over persoonlijke homepages, niche-communities, digital gardens. Maar net zo goed de historie rondom de Community Memory van Lee Felsenstein en Stewart Brand’s Whole Earth Catalog.
Ik moet er nog een coherent verhaal van maken. Deze notitie is weer een garagedeur die op een kier open gaat.