Digging the digital

Search Results for: spacemacs

Spacen met spacemacs (the sequel)

door

 I like to make life harder and learn on my own, so here’s a recreated wheel!

Matt – Evolving my notetaking processes

In de afgelopen weken ben ik weer in de wereld van Spacemacs gedoken. Ik heb een paar avonden stukgeslagen aan het weer eigen maken van de modal/modeless manier van navigeren, wijzigen en toevoegen van documenten. Mijn focus zit vooral in orgmode, een werkwijze in emacs om documenten en notities te maken en organiseren.

Ik ben gefascineerd door de wijze waarop je emacs of Spacemacs helemaal je eigen omgeving kunt maken. De combinatie van plugins (“packages”) en uitbreidingen met eigen code zijn een gevaar voor je avonduren. Je duikt zo in allerlei zijpaden, interessante werkwijzen en handige tips op iets eenvoudigs mogelijk te maken. Tegelijk vind ik het overdadig complex. Ik ben jarenlang gewend geraakt aan allerlei keyboard shortcuts om simpele acties te doen. In emacs zijn de standaarden anders. De grap is dat emacs een retronym is voor “escape-meta-alt-control-shift”, de commando-toetsen die je veel nodig hebt om iets op het scherm mogelijk te maken. Natuurlijk zou ik eigen shortcuts en werkwijzen kunnen maken met configuraties en brokken code. Of een interactieve tutorial volgen om de combinaties eigen te maken. Maar eerlijk gezegd houdt me dat van het belangrijkste, daadwerkelijk iets doen met je notities. Nieuwe ideeën ontwikkelen, nieuwe verbanden leggen en nieuwe inzichten krijgen.

Ik vind blogpost zoals Evolving my Notetaking Processes razend interessant. Ik weet het, het is een niche en je zult wellicht nu je wenkbrauwen ophalen. Welkom op het internet, waar elke niche zijn eigen publiek kan vinden. Ik lees met interesse welke stappen Matt zet om zijn eigen systeem eenvoudiger te maken. Maar ik ben liever bezig in apps als Obsidian waar ik mijn eigen werkwijze langzaam maar zeker ontwikkel. Met een eenvoudiger manier om keyboard shortcuts toe te wijzen, om templates te maken en koppelingen te leggen. De interface is minder terminal georiënteerd en meer een grafische user interface, waardoor het net een stapje eenvoudiger wordt om vooruitgang te boeken. Natuurlijk is Obsidian niet perfect voor iedereen. Het ziet er eenvoudig uit, het is sterk tekst-gebaseerd en je moet er echt even inkomen. Er zijn volksstammen die zweren bij het design-walhalla van Notion. Evernote heeft nog altijd een community. Zo zijn er genoeg stukken gereedschap waar je je in kunt verliezen. En dat kan heerlijk zijn. Zoals een paar avondjes Spacemacs.

Spacemacs is zo’n systeem wat ik graag onder de knie krijg om er zo nu en dan bij te pakken. Een stuk gereedschap wat niet slijt door het vele gebruik, en als je het gebruikt weet je exact hoe het moet en voelt het goed. Zover ben ik nog niet. Het glipt nog teveel door mijn vingers en ik ben meer tijd kwijt met hersenbrandjes blussen tijdens het gebruik, dan werkelijk iets doen. 

Bookmark: Task Management using Emacs and Org-mode

door

Task Management using Emacs and Org-mode by Denis Kyashif (deniskyashif.com)

How I organize my work in plain text.

Taakbeheer is bij mij geen vaste waarde. Ik schiet in en uit de modus dat ik mijn taken onder controle heb. Deze quote is exact juist: “Task management is hard to get right. One can easily overdo it, causing it to become a chore and increase one’s workload. One can also underdo it, which then renders it useless.”
Inmiddels ben ik tot de conclusie dat taakmanagement in Obsidian voor mij echt niet gaat werken. Ik maak het te complex. Taakmanagement in Apple Reminders bleek voor mij toch ondermaats. Inmiddels is Spacemacs weer in beeld. Want Orgmode en het heel ver uitgewerkte taaksysteem wat rigide én flexibel genoeg is. En eigenlijk is door de maanden heen de muscle memory gegroeid voor de belangrijkste toetsenbord-combinaties.

Na weer iets te veel…

door §

Na weer iets te veel documentatie en een vrije zondag, zit ik weer achter mijn Spacemacs installatie. Ik kan direct aan de slag met org2blog in Spacemacs en korte blogposts typen. Reviewen, publiceren, alles kan met dit pakket. Dit is vooral handig voor korte posts. Om even snel wat te tikken en weer door te gaan. Een voorbijgaande gedachte, dat soort zaken.

Ik waag me nog niet aan het eenvoudig liken en bookmarken van interessante blogposts vanuit Spacemacs. Met de plugins van mijn WordPress installatie voorzie ik vooral uitzonderingen die ik weer moet oplossen. Daar heb ik nu echt even geen zin in.

Obsidian of Emacs?

door

De afgelopen weken heb ik mij verder verdiept in de wondere wereld van Emacs. Via het starterspack Spacemacs. Ik heb vooral gekeken naar de mogelijkheden van orgmode. Ik ben onder de indruk en ik twijfel enorm wat ik zal doen. Doorgaan in Obsidian met Markdown of overstappen naar Emacs met Orgmode?

Het begon allemaal uit nieuwsgierigheid. Ik las vaak over de schijnbaar eindeloze mogelijkheden in Emacs. Over de kracht van Orgmode en hoe meer uitgebreid het is dan alleen de notitiewijze van Markdown. Maar ook veel logischer dan Markdown. Ik heb in de afgelopen jaren zo eens een avondje met Emacs gespeeld. Wat me vooral tegenstond waren de schijnbaar onlogische toetsencombinaties. Emacs is van origine uit een tijd dat er nog geen muizen of trackpads waren. Je deed álles met je toetsenbord. In Spacemacs heb je dan nog de combinatie van Emacs en Vim. Die laatste is een teksteditor met een minstens zo lange historie en groot aantal volgers.

Zowel Vim als Emacs zijn niet intuïtief in gebruik, maar ik wilde het wel eens proberen. Zelfs na de tegenvallende eerste pogingen, besloot ik er nog één keer voor te gaan.

C-h i org-mode

Een aantal commando’s en toetscombinaties waren nu wel blijven hangen en langzaam maar zeker ontdekte ik meer mogelijkheden. Zeker toen ik op Youtube een serie ontdekte die stap voor stap de mogelijkheden in Orgmode uit de doeken deed.

Dit gaf me ineens zoveel ideeën en richtingen die ik wilde ontdekken met Orgmode, dat ik er vol voor ging. Ik kan je aanraden bovenstaande video van 20 minuten echt eens te kijken en te zien wat mogelijk is in Spacemacs en Orgmode.

Orgmode lijkt alles in zich te hebben wat je maar wenst van een takenapplicatie (ja natuurlijk ook de GTD-wijze), journalapp, PKM systeem, projectplanner en nog meer. Ik kan zelfs bloggen vanuit Spacemacs met Orgmode!

Maar… de leercurve is hoog. Ondanks de enorme hoeveelheid tutorials, how-to’s, community en boeken (Mastering Emacs heeft hele goede sample hoofdstukken!) zat ik ‘s avonds vooral te tweaken en klooien in de configuratie van het programma. Ik vond dat prima, ik hou er wel van. Maar op een gegeven moment moet je wel iets gaan dóen. Ik merkte dat ik daar wat vastliep. Steeds als ik iets wilde doen uit mijn takenlijst of agenda, dan merkte ik bij mezelf dat ik weer zat na te denken of ik het wel goed had opgeslagen in Spacemacs. Of ik het nog eenvoudiger, sneller of leuker kon maken. Of ik moest toch weer een toetsencombinatie oprakelen.

Terug naar Obsidian dus?

Nou… daar had ik net zo goed wat issues mee. Dankzij de community van Digitale Fitheid (tip voor 2023! Wordt gratis lid van die club!) lukte het me halverwege december om een folder met achterstallige notities weg te werken. Die stok achter de deur had ik nodig om Obsidian nog meer eigen te maken. Het was teveel een vergaarbak van losse notities en random taken. Zowel privé als professioneel.

Mijn Obsidian vault staat in een iCloud directory, zodat ik hem goed kan synchroniseren met mijn iPhone. Dat werkt prima, maar een essentiële plugin werkte ineens niet meer. De plugin Tasks geeft me de mogelijkheid om eigen dwarsdoorsnedes te maken van alle taken in mijn verzameling notities en die weer te geven. Ik vind dat enorm handig, omdat ik zo notities kan maken met up to date takenlijsten. Het maakt niet uit waar die taken staan. In langere lijsten, in losse notities, in een dagnotitie. Met Tasks kan ik ze op mijn eigen manier weergeven en er mee werken.

De oplossing was redelijk simpel, haal de vault weg uit de iCloud directory en zet hem lokaal. Dat gaf me weer de mogelijkheid om vol in Obsidian te kunnen werken, met alle plugins die ik zou willen gebruiken. Mijn Obsidian notities worden elk uur via naar een online git-repository gestuurd, zodat ik altijd een mogelijkheid heb om oude notities weer terug te halen of fouten te herstellen. En die mobiele versie? Dat moet ik dan weer oplossen via de plugin in Obsidian. een typisch gevalletje yak-shaving dus.

Open en closed loops

Maar… in Obsidian heb ik geen goede scheiding tussen notities en taken. Ik werk steeds vaker in mijn notities. Ik merk dat ze een zekere richting op gaan om mijn eigen denken over onderwerpen te verdiepen en te verbeteren. Dat zit deels aan de professionele kant (team-ontwikkeling, werkcultuur, contentstrategie en copywriting) en veel in mijn privé sfeer (geschiedenis van online netwerken, arcades, decentralisatie, open source).

Ik krijg veel taken vanuit gesprekken, vanuit emails, collega’s. En vanuit dingen die in huis moeten gebeuren. Die met mijn gezin hebben te maken, of mijn gezondheid.

Er zit zeker overlap tussen de taken en de notities, maar lang niet altijd. Ik merk dat ik niet goed weet wat ik er mee aan moet. Evan Travers schreef hier al eens over: Open loops zijn goed voor creatief denken, closed loops voor productiviteit. Creatief denken en GTD lijken daarom tegenover elkaar te staan. Dat zorgt voor kortsluiting in mijn denken, werken en systematiek.

Dus hoe nu verder?

Dat weet ik nog niet zeker. Ik blijf voor nu in Obsidian werken met zowel de taken als de notities. Ik denk dat ik er een meer strikte scheiding in maak, zodat ze elkaar minder in de weg zitten. Daarnaast geef ik mezelf de vrijheid om wat te blijven spelen in Spacemacs en Orgmode. Ik vind het fascinerend dat de geschiedenis van deze software terug gaat tot de jaren ’70 en dat er nog altijd ontwikkeling in zit. Trivia: Het zit zelfs in de film Tron! Dat geeft mij wel het vertrouwen dat er veel goeds in zit en dat er oplossingen zijn voor mijn manier van werken. Ik moet ze alleen nog vinden.

Obsidian zou zo maar de nieuwe Emacs kunnen worden op langere termijn. Het is gratis te gebruiken, werkt met lokale bestanden en is enorm flexibel door het plugin systeem. Mocht het ook nog eens goed gaan werken met Orgmode bestanden, dan voorzie ik een mooie toekomst voor Obsidian. En ja, ik weet dat Logseq met zowel Markdown als Org bestanden kan omgaan. 😁

PS: Deze blogpost schrijf ik in de WordPress editor. Ik merkte tijdens de eerste redactieronde dat ik veel zinnen, woorden en delen van teksten a la Emacs wilde verbeteren (bv door SPC-v-s-” een zin snel tussen aanhalingstekens zetten). Het muscle-memory begint dus te groeien…

Tijd om een blogpost vanuit emacs te schrijven

door

De afgelopen weken heb ik meer in spacemacs getypt, ontdekt, gezocht, verwondert dan goed voor me is. Na het instellen van een agenda en takenlijst is de volgende stap om een blogpost vanuit spacemacs te sturen. Ik begrijp steeds beter waarom overtuigde gebruikers vinden dat emacs een besturingssysteem is. Ik ben nog nooit zo’n omvangrijk, bijzonder en wonderlijk systeem tegengekomen. Ik heb er enorm veel te leren, maar het gaat goed. Ik snap de Vim bindingen steeds beter, ik begin een beetje mijn weg te vinden om echt alles met het toetsenbord te doen. En ik probeer mijn eigen systeem langzaam op te bouwen in plaats te proberen een bestaand systeem na te bootsen. Dat is altijd gedoemd om te mislukken.

2022-09-29_21-41-47_Screenshot-Org2Blog (Buf) DTD Org-20220929213804@2x.png

Dus ja, ik laveer nu tussen Obsidian en Spacemacs. Beiden hebben hun charmes. Beiden hebben een uitgebreide community. Beiden hebben de verwondering. Ik zal altijd een zwak houden voor elk notitie- en takensysteem. Ik heb er vrede mee.

Eerste emacs gedachten

door

Zoals ik eerder deze week al schreef, ik probeer me weer te verdiepen in de wondere wereld van emacs. Ik vind het een interessant idee dat er software is die al zo lang bestaat, die ogenschijnlijk alles kan, van programmeren tot taakmanagement, email en nieuws lezen, en die zeer uitbreidbaar is. Emacs is geen eenvoudige software om mee te starten, dat heb ik al vaker gemerkt.

De afgelopen dagen heb ik tussen werk en gezin door weer eens geprobeerd om emacs eigen te maken. Maar het is me nogal een leercurve. Een paar eerste gedachten na een dag of vier met emacs proberen te werken…

Spacemacs gedoe

Op aanraden van een aantal kenners heb ik Spacemacs geïnstalleerd. Dat ging helaas al niet zonder slag of stoot. Ik moest al direct een verborgen bestand verwijderen zodat de Spacemacs installatie het opnieuw kan schrijven.

Spacemacs start op met een scherm met enorm logo, links naar documentatie, onnodige overige links. Ik wil dat niet. Ik wil bijvoorbeeld een lijst met favoriete bestanden maken, een lijst met recent geopende bestanden. Het zal vast mogelijk zijn, maar ik heb geen idee hoe ik dat startscherm weg krijg.

Configuratie

Ik vermoed dat alles via configuratiebestanden gaan die tekstgebaseerd zijn. Ik probeer daar nog van weg te blijven en zoveel mogelijk te doen als een beginnende gebruiker. Dat maakt het al direct lastig. Het valt me op dat veel artikelen en documentatie er direct van uit gaan dat je weet in welk configuratiebestand je wat kunt aanpassen. Bijvoorbeeld, deze uitleg over de mobiele app MobileOrg (waarover zo meer) geeft een tip “You should edit your Org mode configuration to contain something like this”. Maar welk bestand is dat? En waar staat dat? Hoe werkt dat dan?

Ik wil graag dat elk bestand in Emacs met een fraaier font opstart en in een standaard thema wat ik aangeef. Ik heb geen idee waar en hoe ik dat moet doen.

Toetsenbord-drama

De toetscombinaties! Wie heeft dat bedacht! Als ik een bestand wil opslaan, dan doe ik dat met Command-S (of Control-S op Windows). Gelukkig kan dat wel in Emacs, maar de oorspronkelijke combinatie is C-x C-s (Control-X gevolgd door Control-S). Zo zijn er meer combinaties die ik onmogelijk vindt om te onthouden en te gebruiken. Er zijn absurd veel toetscombinaties om vanalles te doen binnen het programma, maar ze zijn uit een ander tijdperk vermoed ik.

Een bestand sluiten heet in Emacs-lingo “kill buffer” en iets knippen en plakken heet “yank and kill”. Een nieuw venster heet een “frame”. Je snapt, de documentatie is niet heel eenvoudig allemaal. Ik ben gelukkig niet de enige die dit vindt.

Taken in Emacs

Ik ben vooral geïnteresseerd in de zogenaamde org-mode van Emacs. Dat zou een heel krachtige en veelzijdige takenapplicatie zijn. Maar ik snap niet hoe ik er goed gebruik van kan maken. Het is inderdaad relatief eenvoudig om taken en subtaken te maken. Maar dan? Standaard toevoegingen als tags, een datum, een bepaalde context, ik moet bij alles een zoekopdracht doen.

Hoe moet ik dit allemaal op een smartphone doen? Is er nog een andere, meer intuïtieve app dan MobileOrg?

Onboarding

De standaard tutorial in emacs is een prima start maar het is net te beperkt om naderhand vol in emacs te stappen. Je leert in de tutorial de basisprincipes die vooral gaan over navigatie, wat eerste ideeën rondom knippen en plakken en wat

Al met al vind ik de onboarding van Emacs niet meer van deze tijd. Ik verwacht minimaal een stappenplan in beeld hoe je bepaalde taken kunt doen in Emacs. Zoals het bijhouden van een takenlijst, of blogposts schrijven in Markdown. Er zullen vast tutorials voor zijn, maar het zou ingebakken moeten zijn in Emacs.

Hoe verder?

Ik weet dat een Emacs kenner op elk punt een gedegen antwoord kan geven waarom iets is zoals het is of hoe het slim is te doen. Of dat ik iets verkeerds doe. Het zal wel. Het gaat er mij om dat ik voor mij onbekende software redelijk snel eigen kan maken als de onboarding goed is, als er bijvoorbeeld een dagelijkse tip via email is te ontvangen om de basis te begrijpen of als de documentatie is geschreven met een doorsnee eindgebruiker in gedachten. Die doorsnee eindgebruiker is niet altijd meer een programmeur of wetenschapper.

Ik ga nog steeds door en blijf het proberen. Onder andere met de videotips die ik van Neil kreeg (Thanks Neil!), tips uit de Subreddit die ik heb gevonden en met waarschijnlijk veel vallen en opstaan. Tips en aanmoedigingen zijn altijd welkom in de reacties!