• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the digital

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

Article

Facebook heeft jou harder nodig dan andersom

8 November 2017 door Frank Meeuwsen

Elke maand schrijf ik een column op Numrush over nieuwe technologie, interessante ontwikkelingen en hoe ik er tegen aan kijk. Dat is het mooie van een column, het kan lekker over mij gaan 🙂

Deze maand schrijf ik over de IndieWeb community, hoe ik zie wat daar gebeurt en wat er nodig zou zijn om het verder te laten groeien.

IndieWeb is geen commerciële tegenhanger van Facebook, Twitter, Google en Amazon. Maar in een digitale maatschappij die steeds meer afhankelijk wordt van een paar grote commerciële dataslurpers ben ik blij dat er steeds meer alternatieven komen die de moeite van het proberen waard zijn. Of ze houdbaar zijn op de langere termijn moet nog blijken. Het vereist een grotere stap dan een nieuw sociaal netwerk maken.
[…] Besef dat Facebook jou harder nodig heeft om de onstilbare honger van de adverteerders te voeden dan dat jij Facebook écht nodig hebt…

Lees hier al mijn Numrush-columns

Filed Under: indieweb Tagged With: facebook, indieweb, open-web

Een eigen huis op het IndieWeb

24 October 2017 door Frank Meeuwsen

Het klinkt zo logisch. Het internet kent zijn oorsprong in de hyperlink. We noemen het niet voor niets het “web”. Sites zijn met elkaar verbonden door links, dat is wat het internet zijn rijkdom, diversiteit en vrijheid geeft.

Maar ergens begin deze eeuw zijn we dat kwijtgeraakt. Dat is geen kritiek, het is een feit en we zien het dagelijks om ons heen gebeuren. Het web bleek te complex voor velen om een eigen huis op te bouwen en te onderhouden. Dan liever een lapje grond huren ergens en gebruik maken van een one-size-fits-all formaat voor wat je hebt te zeggen of te presenteren.

Sociale netwerken zijn een vloek en een zegen voor het web. Nooit eerder hebben we met zijn allen zoveel tekst gemaakt, gepubliceerd en gedeeld. De hoeveelheid beeldmateriaal die we plaatsen is niet te bevatten. Nieuwe bedrijfstakken, beroepen en verdienmodellen krijgen een plek in onze maatschappij. Dat is allemaal prachtig en tot op zekere hoogte een enorme stap voorwaarts.

Maar zijn sociale netwerken en mobiele deelsites alles wat er blijft op het web? Stevenen we af op een monocultuur, waar we het web alleen kennen via een paar grote Westerse ondernemingen?

Al jaren hink ik op twee gedachten en ik kom er maar niet uit. Mijn mooiste momenten op het web komen voort uit mijn eigen blog, uit evenementen die ik er voor organiseerde, online zines die we publiceerden.

Maar tegelijkertijd ben ik professioneel altijd bezig met die andere kant . Hoe zijn sociale netwerken in te zetten om marketingdoelen te behalen? Hoe kan een online contentstrategie bijdragen aan het bedrijfsresultaat? Wat is de ROI van social media?

Ik heb er geen hekel aan, maar tegelijkertijd wringt het ergens. Het voelt niet goed. Ik kan moeilijk exact aanwijzen waar het zit. Want ik heb geen hekel aan die werkzaamheden. Ik leer er enorm veel van en ik ben blij met de vele vrienden en kennissen die ik er heb opgedaan.

De twee werelden samen zijn een verrijking in mijn leven, elk op hun eigen wijze.

IndieWeb Cultuur

De afgelopen dagen heb ik me eens wat meer verdiept in de IndieWeb Community, een denkwijze, een platform (framework?) rondom zelfpublicatie, controle over je online identiteit en aanwezigheid, en een grotere onafhankelijkheid van de netwerk-silo’s die het online leven beheersen.

Het voert te ver om de complete pagina over de Why van het IndieWeb hier te vertalen, ik kan je aanraden er eens wat over te lezen. Het heeft mij in elk geval de taal en de richting gegeven voor datgene wat er wringt. Zoals ik wel vaker heb, ik kan het niet direct reproduceren, het moet wat groeien. Vorm krijgen. Landen.

Daarom begin ik weer met publiceren. Om die vorm te geven. Om het te laten landen en direct te delen met anderen. Dit verhaal is nog onaf, maar het geeft een glimps van de gedachten die in mijn hoofd spelen. Natuurlijk zijn er stapels vragen en zijn er minstens zoveel mensen in mijn netwerk die direct de bekende tegenwerpingen zullen geven. Dat maakt niet uit. Ik hoop hier de komende tijd wat meer samenhang te brengen in die gedachten en voor mezelf een duidelijk beeld te schetsen.

Voel je vrij om je eigen ideeën hier te delen. Of vragen. Of tegenwerpingen. Alles is welkom.

Wijze IndieWeb quotes

Niet alleen wijze quotes, ook fraaie artikelen over dit onderwerp!

Most people don’t care about all this open web nonsense. They just want to find and interact with their friends. I agree with him.

Jack Baty – Facebook vs The Open Web

It was far easier to throw out a tweet, a dozen, a hundred, and still feel productive with minimal effort.

Colin Walker – Why we need short form content on our blogs

By taking microblogging back from Twitter, we create a natural place for traditional blogs to grow. Indie microblogging is the gateway drug for long-form content.

Manton Reece – Decline and return of indie blogs

Help the open web stay open. Help us build the future

Jeffrey Zeldman – New A List Apart wants you!

The sad thing is that most don’t care about the open web or about content longevity. Ephemera has taken over because most aren’t creating anything that needs to be retained beyond the context of the current conversation.

Colin Walker – Convenience trumps all

Feels like I still just touched the surface of this whole #OwnYourContent and #Indieweb thing.

René Meister – his microblog

PS: Herken je de foto in de header? Zo ja, goede meme-connaiseur! Zo nee, no worries.

Filed Under: indieweb Tagged With: decentraal web, federated web, indieweb, open-web

OPML voor de blogroll

23 October 2017 door Frank Meeuwsen

Het grotere plaatje zal de komende dagen hopelijk wat duidelijker worden en ik neem aan dat ik wel de tijd ga vinden om alles weer eens op een rijtje te zetten. Rondom sociale netwerken, blogs, indieweb, dat soort dingen. Mensen die me langer kennen voelen nu al dat ik weer enthousiast over iets ben…

Ja. Maar dat volgt nog.

Een zijsprong die ik vanavond in mijn leesuurtje maakte was de blogroll die ik hier op de site heb staan. Want er bestaat al zeker 10 jaar een hele elegante en mooie manier om mijn favoriete blogs actief te delen met de rest van de wereld. OPML

OPML?

OPML ja. Outline Processor Markup Language. Een XML formaat voor outlines. Een manier om je abonnementenlijst online te delen met anderen. Eigenlijk best handig en enorm ondergewaardeerd.
Zoals zoveel wat een moeilijke afkorting heeft en niet simpel is uit te leggen als je een oude vriend bij de bakker tegenkomt. Denk RSS.

Hoe dan ook. Als je weet wat OPML is, dan kun je nu mijn blogroll volgen door je via je RSS lezer te abonneren op deze OPML lijst.

Ik volg deze lijst via de InoReader RSS lezer. Een enorm krachtige lezer met veel mogelijkheden. Daar schrijf ik nog wel eens over.

One more thing

Nog een OPML lijst? Vooruit. Hier is de OPML lijst uit mijn folder “Dagelijks”. De lijst met blogs die ik dagelijks (probeer) te volgen. Dat zijn er inderdaad niet veel.

Less is more.

Filed Under: indieweb Tagged With: bloggen, opml

Punkrock Publishing

15 October 2017 door Frank Meeuwsen

Vandaag las ik dit veel gedeelde artikel van Mike Monteiro over de teloorgang van Twitter. Of in elk geval, zijn perceptie van de teloorgang van Twitter. Welnu, het gaat me nu niet over Twitter en of ze over een jaar niet meer bestaan.

Soms zijn er artikelen waar een paragraaf je kan raken. Of een zin. Een woord. Dat gebeurde bij mij met het artikel van Monteiro. Hij beschrijft het internet eind jaren ‘90.

“It felt like punk rock for publishing on a global scale.”

Dave Winer is één van mijn helden. Ik heb dat wel eens vaker geschreven, inclusief de bijzin dat ik zijn software niet altijd begrijp en heel vaak on-af vind. Maar Dave als longtime blogger, mede-bedenker van RSS en podcasting is de facto een held voor me. Hij schreef vrijdag op zijn blog

“I knew when I saw the web that’s what I had been born to do. Just because people want to use Facebook doesn’t change that simple fact.”

Ik schreef het zelf al in Bloghelden (nu open source!)

Bloggen is Pushbutton Publishing.

Een paar maanden terug ontdekte ik de service Micro.blog. “a timeline and publishing platform for the open web”. Niet gratis. Je komt er niet zomaar op. Je moet een uitnodiging krijgen en dan ook nog eens betalen om het te kunnen gebruiken. Een typisch gevalletje Indieweb denken. Je betaalt zodat jij en je data niet het product zullen worden. Jij bent in controle en jouw content kan alle kanten op. Het heet ook wel de POSSE approach: Publish On your own Site, Syndicate Elsewhere.

Ik wacht nog geduldig op de uitnodiging van maker Manton Reece terwijl ik met plezier naar zijn dagelijkse 5 minuten podcast luister waarin hij kort vertelt over de vorderingen en issues waar hij tegenaan loopt.

Van Mastodon naar Twitterbots naar een overview van goede Nederlandse blogs. Ik blijf altijd van die zijprojecten starten om ze later door tijdgebrek weer vaarwel te zeggen. Of in hibernation mode te zetten. Bloggen is iets wat ik al jaren doe en waarschijnlijk zal blijven doen. Soms met pauzes, soms weer in overdrive. Op een eigen domein, in mijn eigen tempo. Zonder contentkalenders, thema’s en op-social-webinars-geleerde anekdotische succestrucs. Maar gewoon, omdat ik het wil wanneer ik het wil op de manier die ik wil.

Punkrock publishing dus.

Foto credits: Andere held Glen E Friedman.

Filed Under: indieweb Tagged With: helden, indieweb, internethistorie, open-web

Algoritmes en concert setlists

11 June 2017 door Frank Meeuwsen

Setlist Fenway 2016

Concerten zijn een prachtige beleving van menselijk samenzijn. Of je nu bij André Rieu op het Vrijthof staat, bij een startend punkbandje in de lokale kroeg of zoals ik zelf recent bij Eddie Vedder in de AFAS Live, een concert is altijd een heerlijk avondje uit.

Ik ben persoonlijk altijd erg benieuwd naar de setlist van een concert. Wordt een vaste verzameling greatest hits wat je geregeld op festivals ziet of krijgen de echte fans de avond van hun leven met b-kantjes, obscure tracks en nieuwe nummers? Of is het iets er tussenin? Zou dit zijn te voorspellen met de technologie die nu steeds belangrijker wordt in ons leven: AI of Artificial Intelligence? Hoe goed kan een algoritme met voldoende rekenkracht en historische data een setlist voor een opkomend concert voorspellen?

Dynamiek van een concert

Laat ik een stap terug doen. Ik ben een gróót Pearl Jam fan. Ik volg de band sinds de begindagen van 1992 en heb het grote geluk ze al een flink aantal keer live te hebben gezien.

Wat me aantrekt bij Pearl Jam is niet alleen de muziek per se maar tevens hun live optredens en de relatie met de fans. Geen enkel concert is bij de band identiek en ze gaan altijd tot het uiterste om elke avond bijzonder te maken. Elke avond kent zijn eigen dynamiek en de band probeert daar met een unieke setlist steeds gehoor aan te geven.

Zo kan het dus gebeuren dat je twee opvolgende avonden Pearl Jam gaat kijken in Amsterdam en thuiskomt met veel verschillende nummers die je live hebt gezien. Want niet alleen spelen ze veel verschillende nummers elke avond, ze spelen ook nog eens lang. Een gemiddeld avondje met Pearl Jam duurt al snel 2 tot 2,5 uur.

Deadheads en robots

Soms komen verschillende gedachten bij elkaar en ontstaat een nieuw idee. Dit is er zo een. Ik zat wat te lezen over AI en algoritmes. Voor de duidelijkheid, ik ben een absolute leek op dat gebied. Ik ken de instrumenten en de mogelijkheden onvoldoende en ik zou niet weten hoe zo’n algoritme nu eigenlijk werkt. Voor mij is dat dan een reden om te leren de mogelijkheden en de kansen die het biedt. Ik lees over prachtige toekomstbeelden en met name in zorg en veiligheid zie ik dat er interessante tijden aanbreken. Maar hoe zit het met creativiteit? Met menselijke inventiviteit? Dat is toch de heersende angst bij al die nieuwerwetserij, “moeten-we-dat-nu-wel-willen-met-z’n-allen” en “ja maar wij mensen dan” redenaties vieren hoogtij.

Later die avond zag ik de trailer voor de nieuwe (vier uur durende!) documentaire “Long Strange Trip” van The Grateful Dead.

Deze band uit de jaren zestig staat bekend om hun vooruitstrevende muziek, kijk op het leven én concerten. Afgezien van de muziekstijl, zijn er veel overeenkomsten hoe The Grateful Dead en Pearl Jam in de muziekwereld staan. Fans gaan voor alles, muziek is een levend iets en geen enkele avond mag hetzelfde zijn. Oh en niet te vergeten, neem gerust de audio van het concert op en deel het met anderen. Ik schreef al eens eerder over hun relatie met de fanbase en de experimenten die ze doen.

Het idee

Het zette me aan het denken. De setlists van Pearl Jam zijn moeilijk te voorspellen. In tegenstelling tot andere bands kiezen zij elke avond voor een verschillende setlist. Niet elke avond dezelfde lijst met hits en publiekslievelingen afdraaien, maar steeds een duik in hun rijke archief om met verrassingen te komen. Een paar nummers komen altijd wel terug op gezette momenten maar verder is het altijd afwachten wat er komt.

Maar zou een algoritme een setlist kunnen voorspellen? Als je er genoeg data instopt van eerdere concerten, zou het dan mogelijk zijn om voor nieuwe concerten een gok te doen wat de setlist gaan worden? En als je dat combineert met bijvoorbeeld datum, of het om een festival gaat, in welke plaats het concert is en of er recent een nieuw album is verschenen?

Kleedkamer versus serverkracht

Ik heb geen idee of dit kan. Stiekem hoop ik dat een algoritme niet verder komt dan 40% goed voorspellen van de setlist van die avond. Ik geloof dat de band gezamenlijk een uniekere setlist kan samenstellen dan wat mogelijk is gebaseerd op historische data.

Ik denk dat 6 bandleden in een kleedkamer nog altijd creatiever kunnen zijn dan een rekenmodel. Een rekenmodel dat wel is gevoed met de creativiteit van de band door de jaren heen, maar ik hoop stiekem dat het niet accuraat genoeg kan voorspellen welke nummers op een avond worden gespeeld.

Maar wat als het dat wél kan? Stel nu dat we een algoritme hebben wat voor elke avond van een tour de setlist kan voorspellen? Ik zou er eerlijk gezegd niet blij van worden en snel de code vernietigen. Een onderdeel van elk concert van Pearl Jam is de verrassing van de setlist. Ik zou dat niet willen laten verpesten door een algoritme. Maar als het er is, dan weten we dus dat het kan. Missie geslaagd? Ik weet het nog niet…

Hoe zou zo’n rekenmodel werken?

Ik ben een absolute leek op het gebied van algoritmes, data verwerking en kansberekening. De volgende gedachtegang mag je wat mij betreft gebruiken om gaten in te schieten, te verbeteren of te veranderen.

  1. Verzamel bestaande data van eerdere concerten. Bijvoorbeeld bij de API van Setlist.fm of sites als http://livefootsteps.org/ of Pearljam.com zelf.
  2. Verzamel data wanneer albums zijn uitgebracht.
  3. Verwerk deze data en maak een rekenmodel.
  4. Neem hierin mee hoe tours, nieuwe albums en setlists zich tot elkaar verhouden. Een fan heeft al eens zo’n model gemaakt zoals is te zien op de PJ20 DVD.
  5. Daarna moeten we wachten op een nieuwe concertreeks van Pearl Jam.
  6. Maar wellicht kunnen we al eens testen met andere bands of andere sets van historische data. Wellicht van The Black Crowes of The Grateful Dead? Zij geven geen concerten meer en zo kun je het model al testen?
  7. Komt er een nieuwe concertreeks? Op basis van de hoeveelheid concerten, plaatsen en data, komen we met een gok voor de setlists.
  8. Neem hier eventueel nieuw materiaal in mee
  9. Bij elk concert, vlak voor ze starten, maken we de setlist bekend zoals het algoritme het heeft bedacht.
  10. Gedurende het concert houden we bij waar we juist zijn en waar we fouten maakten
  11. Deze nemen we mee in de voorspelling voor het volgende concert
  12. Herhaal de reeks.

Is dit al eens gedaan?

Ik heb er geen uitgebreide studie naar gedaan maar in een Twitter conversatie met andere fans en kenners in de materie komen al wel ideeën naar boven onder andere over CreativeAI. Maar er zijn al eerdere pogingen gedaan rondom Phish en (daar zijn ze weer) The Grateful Dead. Ik wil hier de komende tijd nog wat meer onderzoek naar doen.

Hoe nu verder?

Op Twitter is al een verwoede discussie gaande met kenners en liefhebbers. Ik hoop samen met een aantal van hen een eerste stap te kunnen zetten. Ik denk dat ik eens contact zoek met de eigenaar van livefootsteps.org, aangezien die een vrij complete database hebben. En daarna? Kom maar met ideeën. Ik wil hier wel verder mee!

Filed Under: webtech Tagged With: ai, Pearl Jam, setlist

Mijn jaren als blogger

23 April 2017 door Frank Meeuwsen

Ik vroeg me vandaag af hoe lang ik eigenlijk al blog en op welke domeinen ik dat zoal heb gedaan. Ik moest de grijze massa bovenin goed aan het werk zetten en gelukkig vergeet het internet nooit iets, dankzij The Web Archive. Dus hierbij een poging tot een overzicht. Ik laat alle gastposts op allerlei blogs achterwege.

2000 – 2005 Punkey.com. Mijn eerste blog. Het had eerst nog een ander domein, iets met casema.net/~punkey… Precies 5 jaar heb ik daar “maar” geblogd maar die jaren hebben alles voor me veranderd. Van Blogger naar Movable Type naar Pivot als blogplatform. Er is gelukkig nog een Web Archive-link

2002 – 2009 Frank-ly. Het bureaublog van Rhinofly, nu Kaliber. Destijds het eerste bureaublog van Nederland. Na mijn vertrek is het nog een paar jaar doorgegaan maar inmiddels hebben ze er een mooi archief van gemaakt. Het zou nu waarschijnlijk de hippe domeinnaam frank.ly hebben. Hier is trouwens mijn beruchte post te vinden waar ik in 2006 Twitter afschrijf. Ik heb het zelden meer mis gehad dan toen…

2004-2008 Whatsthenextaction. Mijn engelstalig blog over de Getting Things Done methodologie. Het blog was een voorloper op het gebied van productiviteitsblogs, lifehacks en lijstposts als ik de populaire posts zie in de zijbalk. Ik heb er ooit CNN en Time Magazine mee gehaald. Ha! Web Archive Link

2009 – 2013 The Incredible Adventure. Het blog bij mijn eenmanszaak. Door een crash in de WordPress installatie is hier behoorlijk wat van verloren gegaan. Ik moet nog ergens een backup op een harddisk hebben staan. Tot het moment dat ik zin heb om die in ere te herstellen doet de Wayback Machine zijn werk goed 🙂

2007-2015 Lifehacking. Met een groeiende groep auteurs hebben we deze term gemeengoed gemaakt in Nederland. Wat begon als een hobbyproject probeerde ik in een gezonde online en offline publicatie om te zetten. Dat is niet geworden zoals ik het had gewild. Inmiddels is de site niet meer in mijn eigendom, evenals de content.

2010-2012 Inspirationoverload.nl. Een kortstondig linkdumpblog wat ik op Posterous en Tumblr bijhield. Ik schreef er niet heel frequent en het was vooral een soort kladblok voor digitale trends en losse hypes die langskwamen… Het blijft een mooie domeinnaam.

2014-2015 Allesonthouden.nl. Toen ik Evernote Business Certified Consultant was, kon ik met dit blog mooi mijn influencer-status opkrikken en was het een fraai visitekaartje wat ik deed. Voor de zoekmachines was het natuurlijk prachtige niche-content rondom Evernote. Ik heb het blog op Github overgezet maar dat heeft (eveneens) krak gezegd. Moet ik fixen. Tot die tijd > Wayback machine!

2014-heden Diggingthedigital.com. Ik begon sporadisch op het toen-net-nieuwe Ghost platform. Inmiddels ben ik daar weer vertrokken en host ik dit blog nu op Github Pages. Wellicht dat het over een tijdje weer op een ander platform opduikt. Ik heb geen idee. Ik ben inmiddels wel zo platform-vrij mogelijk aan het schrijven. Alles staat in Markdown, een flexibele schrijftaal voor het web. Dit geeft me de vrijheid om op een gegeven moment weer een ander blogplatform te kiezen zonder (hopelijk) al te veel conversie-gedoe. We zullen het zien…

Jeetje…zo terugkijkend ben ik dus al zo’n 17 jaar non stop aan het bloggen. Dan tel ik de eerste jaren in mijn carrière bij WestBrabantNet nog niet eens mee. Daar had ik in 1996-1997 een emailnieuwsbrief met bijbehorende site die ik vakkundig in elkaar HTML-de met de HotDog Editor.
Eigenlijk zou ik alle blogposts weer eens moeten opsnorren en allemaal in één groot archief zetten. Misschien is het interessant voor toekomstige webarchivarissen. En anders is het een mooi ego-projectje 😉

Filed Under: bloggen Tagged With: bloggen, internet, internethistorie

  • « Go to Previous Page
  • Go to page 1
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 96
  • Go to page 97
  • Go to page 98
  • Go to page 99
  • Go to page 100
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 130
  • Go to Next Page »

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

On this Day

  • 2 years ago...
    • Hoe gaat het eigenlijk met me?
  • 5 years ago...
    • Blogs als dagboeken voor verslaglegging
    • Genesis + IndieWeb
  • 7 years ago...
    • De unconference rebooted?
  • 15 years ago...
    • App my ride gaat beyond cocreatie-ideetjes
  • 22 years ago...
    • Huh?
    • Einduluk
    • Vet hoor, de Tiësto videos
    • Morgenavond mag het regenen
  • 23 years ago...
    • Excuses
    • Zoek de verschillen
    • Vidento.com
  • 24 years ago...
    • Te lang geleden dat ik

Archives

Copyright © 2025 · DTD Genesis on Genesis Framework · WordPress · Log in