door §
Simone Silvestroni (minutestomidnight.co.uk)The other day I published a blogroll page, like the ones that were ubiquitous in the early 2000s. I’m not entirely sure what caused blogrolls’ partial demise: social media follower lists? Not important.
I’m happy to have added it to the website. Link is in the footer. Most of my entries are ei…
door §
door
Ik wist niet dat het nog bestond. BBS’en. In 1995 kocht ik mijn eerste eigen computer. Dat was net de overgangstijd van BBS naar Warez CD-Roms. Ik kan me herinneren dat ik in de begindagen nog wel wat rondhing op BBS-platforms, maar was nooit echt onderdeel van die community. Het heeft een sterk 27MC-gevoel toch?
door §
Nog een extraatje gemaakt op deze vrije dag (Bevrijdingsdag is bij Kaliber altijd een vrije dag) en wel een koppeling met mijn Mastodon account. Onderaan elke pagina zie je social icons. Met wat kunst- en vliegwerk heb ik hier een Mastodon logo bijgekregen. Het extra voordeel voor anderen is dat ze nu op mijn Mastodon account direct zien dat ik geverifieerd ben. Ofwel, op mijn account staat nu de link naar mijn blog met een vink en groen gearceerd. Dat betekent dat ik zeg wie ik ben door het te bewijzen met een link vanaf mijn site. Het is een slimme manier van verificatie die inhaakt op het moederschip idee. Je social accounts zijn altijd te vervalsen door anderen. Maar een domeinnaam met site die je actief propageert is lastiger na te maken. Maar als iemand écht kwaad wil, is een domeinnaam als https://diggingthedigitaI.com/ zo te maken, met hoofdletter i aan het einde in plaats van een kleine letter L. Maar goed, die is inmiddels bezet 😉
door
We hebben een nieuwe nieuwsbrief!
Digitale Burgerrechten organisatie Bits of Freedom start een nieuwsbrief. Denk aan updates over wetten die platformen (gaan) reguleren, tips hoe je manipulatie op en door platformen vermijdt en duiding van platformnieuws in het grotere Big Tech-plaatje.
door
Hoe zou jij kijken als je Terry Bogard uit de game Fatal Fury (en Super Smash Bros. Ultimate) rond ziet lopen met Ash uit Pokémon? Zomaar in het wild. Op het Heroes Made in Asia event afgelopen weekend is het de normaalste zaak. Het hele weekend kon je onderdompelen in de Aziatische (pop)cultuur. Van anime tot K-Pop, van martial arts tot heerlijke bento boxes. We hebben met het hele gezin wel iets met de Aziatische popcultuur, vooral de Japanse. Bij Finn zijn het de games, bij Tess de K-pop en de Kawaii-cultuur. Voor Helena en mij groeit de nieuwsgierigheid en waardering in de Japanse cultuur. Van de anime boeken voor volwassenen (zoals het prachtige With the Light wat we nu lezen) tot het spel Go. Een vakantie aan dit land staat ook nog altijd hoog op onze verlanglijst. Helaas hebben we nog niet de middelen om hier serieus voor te sparen en plannen te maken.
Wat ons direct opvalt bij Made in Asia is hoe meer overzichtelijk het is ten opzichte van de Dutch ComicCon die we al vaker hebben bezocht. Je kunt prima in een dag alles op je gemak bekijken, deelnemen aan workshops, lang in de rij staan voor de foodtrucks en geld uitgeven bij de verkoopstands.
Door de hele zaal zijn onderdelen van de Aziatische popcultuur te vinden. Je kunt eten proeven (en kopen), meedoen met K-Pop dansdemo’s, een theeceremonie bijwonen of leren origami vouwen. Een deel van de beursvloer is gericht op het gaming-aspect. Bijna alle gamingconsoles van toen tot nu kon je spelen, met dank aan Gamerooms, die een fraaie plek hadden ingericht.
We hebben ons nog enigszins weten in te houden met de inkopen op de beurs. We hebben voor onszelf nu wel een abonnement op het blad Aniway, het blad over de Japanse popcultuur, wat typische Japanse snoep en Finn heeft zijn verzameling Pokemon kaarten weer aangevuld.
Finn is gek op Pokemon, dus het was een feest van herkenning toen Jason Paige op het podium verscheen. Of in elk geval, toen hij begon te zingen. De zanger van het originele Pokemon lied. Ik vind het dan weer bijzonder wat een status de beste man heeft in de community. Het publiek zong elk woord mee.
De beurs draait voor een groot deel om cosplaying. Een fantastische subcultuur die ik van een afstand bewonder om hun saamhorigheid en inclusie. De wijze waarop iedereen elkaar met respect behandelt, je er compleet jezelf kunt zijn zonder met scheve ogen te worden bekeken. Ik kan me voorstellen hoe deze community een veilige haven is voor velen. Ik heb niet de aandrang om er actief deel van uit te maken, al zou ik inmiddels een prima Jeffrey “The Dude” Lebowski kunnen zijn 😉
Ik maak geen foto’s van cosplayers. Ik vind mezelf op dat moment teveel een indringer om het te vragen en heb het gevoel dat ik door die foto’s iets wegneem uit de community wat van henzelf is. Ondanks dat vele cosplayers het geen probleem vinden als vreemden hen op de foto willen zetten. Ik laat het liever aan de community zelf over.
Daarom een kleine impressie van de beurs met ons eigen gezin 🙂
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 