door
Met een drankje, broodje en boek bij De Moestuin. Een (nog) verborgen plek voor toeristen buiten het centrum met speeltuin en biologische kaart. Finn speelt in de speeltuin, ik lees lekker verder in het manifest van Douglas Rushkoff
door
Het internet is inmiddels oud genoeg om een geschiedenis te hebben en wat is een betere plek om die geschiedenis te ontdekken dan in het Internet Archive. Niet alleen worden daar tijdscapsules in stand gehouden van websites, je kunt er ook digitale artefacten vinden van vóór het consumenten-internet. Bijvoorbeeld via hun blogpost “Have You Played Atari Today“, wat een fascinerende kijk geeft op de wereld rondom de Atari 800, een voorloper van de bekende Atari 2600.
Met name de video’s van de Atari Computer Camps vind ik prachtig om te zien. Hoe kinderen niet alleen de typische zomerkamp-lol hebben met voetbal, skateboarden en kussengevechten, maar tussendoor ontdekken hoe ze een computer eigen kunnen maken. Door te leren programmeren, te proberen en te genieten als je code doet wat je had verwacht dat het zou doen.
Naast video’s van de computer camps vind je er handleidingen, handgeschreven code, flowcharts en alle software die werd gebruikt. Geweldig om door te bladeren.
door
Nieuwsbrieven zijn al een tijdje de hot new thing ondanks hun lange bestaansrecht op het web. Veel marketeers zijn blij met nieuwsbrieven want je hebt de directe aandacht van de lezer, je kunt het personaliseren én je hebt het e-mailadres van je lezer. Dat laatste is immers wel zo interessant voor opvolgende inbound marketingboodschappen.
Maar als je inbox volstroomt met nieuwsbrieven en je mailprogramma eveneens een plek waar interessante artikelen zijn te vinden of waar je content bewaart? Is dat wel zo handig?
Meer en meer zoek ik naar een manier om via RSS alle inkomende informatie op één plek te krijgen. Nieuwsbrieven waren altijd al een ding, ik dacht het te hebben opgelost met mijn huidige RSS-lezer, Inoreader. Hier kan ik een mailadres aanmaken waarmee ik me kan abonneren op nieuwsbrieven. Maar het nadeel is dat ik nu vast zit aan Inoreader. Als ik van feedreader verander dan ben ik al mijn abonnementen kwijt op de nieuwsbrieven.
Daarbij komt dat de binnenkomende nieuwsbrieven bij Inoreader niet in mijn vaste mappen met abonnementen staan. Ze staan op een aparte plek in de interface, wat niet bevorderlijk is voor mijn leesritme. Tevens werken filters en regels niet in de nieuwsbrieven, waardoor ik soms relevante informatie pas later lees.
Nu is Kill The Newsletter, wat volgens mij alle bovenstaande problemen oplost voor me.
Ik vind het een prachtig idee. Dit betekent niet dat je élke nieuwsbrief uit je mailbox moet verwijderen en dit moet gebruiken. Het betekent dat er meer keuze mogelijk is hoe je bepaalde informatie wilt ontvangen. En dat is alleen maar positief.
door
Na een evenement is het altijd leuk om nog even na te genieten, terug te lezen wat er is gebeurd en wat je mogelijk zelf hebt gemist. Daarom ben ik zo blij met de drie blogposts van Ton. Als mede-organisator van IndieWebCamp Utrecht moest hij helaas om privé omstandigheden al na de eerste ochtend afhaken. Maar dat heeft hem niet weerhouden om uitgebreid te schrijven over de introducties van alle aanwezigen, zijn eigen plannen voor de hackday op dag 2 en hoe hij op afstand de demo’s van de hackday heeft ervaren.
We zullen een deze dagen de video’s beschikbaar stellen via de wiki. Als er meer posts komen zal ik die zo snel mogelijk hier toevoegen.
Nu is het wachten op de volgende IndieWebCamp in Nederland. Waar en wanneer zal deze plaatsvinden?
door
Een van de interessante bouwblokken van het Indieweb vind ik het opslaan en lezen van je eigen abonnementen in een app naar keuze. Natuurlijk kun je een RSS reader gebruiken, maar je weet maar nooit hoe lang deze blijft bestaan (Ik kijk naar je Google Reader….).
Vorig jaar is er al een component gebouwd om je RSS-abonnementen in op te slaan. Dit component heet Aperture. Je kunt het op een eigen site installeren en laten draaien. Dat heb ik (nog) niet voor elkaar. Voorlopig gebruik ik de versie die maker Aaron Parecki beschikbaar stelt. Maar uiteindelijk wil ik hier wel een eigen versie van draaien.
Nu wil ik wel die abonnementen opslaan bij Aperture, maar om alles met de hand in te voeren, dat gaat me wat ver. Ik volg plusminus 150 feeds, dus dat moet makkelijker kunnen.
Gelukkig is er een andere open bouwsteen die al veel ouder is, OPML. Ik kan mijn abonnementslijst exporteren als OPML bestand. Dit is een XML-gebaseerd bestand waar simpelweg staat aangegeven welke feeds ik volg, hoe ze heten en mogelijk een categorisering in mappen of anderszins. Dit OPML bestand zou ik willen importeren in Aperture. Want Aperture heeft al een API, waarmee ik relatief eenvoudig nieuwe abonnementen kan toevoegen.
Maar de importmogelijkheid was er nog niet. Dus besloot ik deze zelf te maken. Nu ben ik geen programmeur, maar voor een hobbyproject als dit kan ik wel wat in elkaar fietsen. Gelukkig heb ik in het verleden al een eerste stap gezet met het uitlezen van OPML, toen ik met een project rondom Pinboard bezig was.
Die code kon ik prima hergebruiken. Na een korte inlees-sessie in de wijze waarop ik de API van Aperture kan aanroepen heb ik nu een eerste, ruwe versie voor elkaar. Er zit nog geen categorisering in, geen foutafhandeling, geen validatie op soort feed (als dat al nodig is) en het kan wellicht wat netter worden geschreven. Maar het werkt! En dat is wat er toe doet op een hackdag als deze. Met kleine stapjes de community vooruit helpen door zelf bij te dragen.
door
Het voelt raar om de hele dag te praten en discussieren over je eigen content op je eigen website. Alles onder jouw controle waar en wanneer je wilt. En er dan (nog) niets over te schrijven gedurende de dag of op een eigen domein te delen.
Toch is het nog even zo. De eerste dag van de IndieWebCamp Utrecht was een ervaring. Als organisator en als deelnemer. Ik wil alles nog verwerken en er later over schrijven. Je kunt al notities en mogelijk wat video’s terugvinden op de wiki.
De combinatie van praktische sessies over de bouwstenen van het Indieweb in combinatie met hoog-over brainstorms over het decentrale web en open search maakte het voor mij in elk geval al wél de moeite waard!
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 