door §
Ik zie dat over 12 dagen een nieuwe editie van IndieWebCamp Nuremberg plaatsvindt. Het is al weer 5 jaar geleden dat Ton en ik onze eerste IndieWebCamp bezochten en vervolgens eigen edities in Utrecht en Amsterdam organiseerden. Daarna werd het stil in Nederland wat betreft IndieWebCamp. Is dit een oproep? Misschien…
door
After many years having a blog .. seeing the Internet change .. its about to say: this is probably the end of this website with my blogs.
I will close my hosted server at the end of this year and data I like is being moved (with issues) to a home server. Almost going back to the time I started with …
Het einde van een tijdperk! Dennis stopt met bloggen. Niet dat hij nog heel actief was, maar AroundMyRoom was in de dagen van de Ouwe Weblogkliek wel vaste prik voor me. Dennis en ik evangeliseerden in het begin van deze eeuw vooral het gospel van RSS en de eerste podcasts. We hebben elkaar volgens mij nooit ontmoet. So long Dennis, see you around in another room!
door
How to follow X (previously Twitter) via RSS: Find a Nitter instance supporting RSS. I use nitter.mint.lgbt. For a handle like @Astro_Jessica (NASA astronaut Jessica Meir)… the Nitter URL is https://nitter.mint.lgbt/Astro_Jessica Paste that into your feed reader, and it will figure out the rest….
Elon Musk maakt het onmogelijk om nog mensen op Twitter te volgen zonder een eigen Twitter account en zonder de plek zelf te moeten bezoeken. Ik heb in beiden geen trek meer. Ik hoef er niet zo nodig te communiceren, maar ik vind het wel goed om nog een paar normale accounts te kunnen volgen. Dankzij Sven (via Oskar) weet ik nu hoe ik dat via RSS kan doen. Lekker!
door
“Het is elke dag weer een feest,” zegt ze als ik vraag hoe het is om in het STRAAT museum te werken. Ik zit op de entresol om bij te komen van alle indrukken en, eerlijk gezegd, de overweldigende ervaring van mijn eerste bezoek aan het museum. Een medewerkster van de koffiehoek ruimt wat tafels af en ik vraag haar hoe het is om met het uitzicht te mogen werken. Ze glundert als ze er over vertelt. Ze wijst naar favoriete werk, een enorme mural van Cix Mugre uit Mexico. “Elke keer als ik er naar kijk zie ik weer iets nieuws. En de ogen lijken je te volgen.” Vanaf het entresol kijk ik recht op het doek van 9 bij 5 meter. De ogen priemen door je heen.
Ik ben opgegroeid met graffiti, ik heb veel street- en stickerart gezien in mijn leven. Maar deze middag in het STRAAT museum was zo intens voor me, omdat ik zo dicht en zo geconcentreerd bij alle kunstwerken mocht zijn. De collectie van het museum is een fantastisch overzicht van de verschillende kunstvormen die we op straat zien. Van wheatpaste tot sticker. Van spraycan tot installaties. Van politiek geladen tot cynisme, zoals Wasted Rita’s boodschap voor ons…
Dit weekend was het laatste weekend van de Shepard Fairey tentoonstelling in het museum. Ik móest zijn werk van dichtbij zien. Het is fenomenaal. Fairey bewonder ik al jaren vanaf mijn beeldscherm en via de boeken met zijn werk. Maar om oog in oog met de originelen te staan…
Ik fotografeerde specifieke details van een aantal werken. De ogen in zijn collages zijn zo krachtig gemaakt…
Net als zijn kenmerkende symbolen en iconografie.
Het heeft iets onnatuurlijks. Om de vluchtige, ooit-illegale kunststroming in een permanente omgeving te zien. “Streetart hoort niet in een museum“, zullen puristen zeggen. Buiten het museum, op de NSDM-werf, is een vrijhaven voor graffiti-artists.
Voor ik het museum binnenga loop ik een rondje over het gebied en zie de enorme collab van Shepard Fairey en graffiti-legendes Shoe en Yalt. Andere artists zijn er naast bezig met een nieuwe piece. Na mijn bezoek loop ik terug om een foto te maken, en ik zie dat het onderste deel van Shoe en Yalt inmiddels al is overgespoten door de crew. Je kunt dan nog zo’n grote artiest zijn, je werk in een museum hebben, maar buiten is het een level-playing field. Je werk wordt simpelweg gecovered met iets nieuws.
Als je een middag wilt onderdompelen in de kunst van nu, bezoek het STRAAT museum. Van 13 oktober tot 28 januari zie je de expositie Urban Artivism. De indrukwekkende installatie van de Spaanse artiest Dulk zet je te denken over ecologie en natuurbehoud.
Ja, dat is Donkey Kong in de hoek van de foto hierboven. Werk van de Amsterdamse Frankey!
Doeken van het stel Treze en Zurik. Twee favorieten van me. Om je een idee van formaat te geven, deze doeken zijn zeker 5 meter hoog.
Absoluut een hoogtepunt. Alice Pasquini. Ik vind haar werk al jaren fantastisch. Zo krachtig en zo sprankelend.
Helaas verschrikkelijk actueel nu. David en Goliath van Otto Schade
De fantastische paste-up van D7606. Het werk is een popart collage van paste-ups met onder meer D7606′ herkenbare Britse telefooncellen, waaronder en met pop- en punkicoon Debbie Harry erin. De collage bestaat uit meer dan 400 losse paste-ups van papier, van ongeveer tachtig kunstenaars afkomstig uit het Verenigd Koninkrijk, Europa, Noord- en Zuid-Amerika. Bij zijn is meemaken…
Twee details uit de paste-up
ELLE die spraycan en A.I. combineert naar een prachtige multiculturele hommage aan Vermeer.
Een detail van Pso-Man‘s Fallin Apart.
Een installatie van Shoe met zijn eigen boeken. Naar eigen zeggen (ik parafraseer wat ik eens op zijn Instagram Stories zag), “Ik lees zelf geen boeken meer. Waarom zou ik er dan geen kunst van maken?”
Mobilize is een absoluut krachtig statement van de Inheems Amerikaanse kunstenaar Jaque Fragua over de toe-eigening van de Inheemse identiteit door de Amerikaanse kapitalistische cultuur.
Natuurlijk kun je je eigen stickers kwijt in het STRAAT museum…
Het werk van Alex Senna heeft sterke Fiep Westendorp vibes…
Het werk van Anthony Garcia Sr. is absoluut de moeite waard om in levende lijve te bekijken. Sacred Fire refereert aan het Serape-deken uit het zuidwesten van de Verenigde Staten, dat zonlicht, vuur en licht vertegenwoordigt. De foto doet geen recht aan de ervaring om het live te zien.
Neem een middag vrij en dompel je onder op de NSDM werf bij het STRAAT museum. Je krijgt er geen spijt van.
PS: Hun nieuwspagina heeft geen RSS-feed. Die heb ik dan maar zelf gemaakt…
door
At the beginning of summer, as I was nearing the end of The Witcher: The Wild Hunt, I asked the Internet for a game recommendation that would tick some very […]
Als Will Wheaton het heeft over “Leeroy Jenkinsing my way across the world” en hoe hij het over games spelen heeft in de vorm “I haven’t played one of these CRPGs since the late 1900s,”… dat vind ik een heerlijke manier van je ervaring beschrijven en jezelf in een generatie positioneren.
Leeroy Jenkins is onbekend voor je? Hier dan.
door
Een genre dat zonder Youtube, sociale netwerken en een overvloed aan muziek niet zou kunnen bestaan is de “First Reaction” video. Als je onbekend bent met het genre: Een Youtuber bekijkt en beluistert voor het eerst een nummer van een artiest die ze nog niet kennen. Vaak kijken ze de video tegelijk. Ze filmen de emotionele reactie op het nummer integraal en plaatsen deze op Youtube. Om je een idee te geven, een compilatie van reactievideo’s op Guns ‘n Roses’s Welcome to the Jungle
Nu weet ik wel dat de reactievideo’s vaak overdreven zijn. Of simpelweg geacteerd. Want kom op, je hebt Bohemian Rhapsody van Queen nog nooit gehoord? Het is nergens in je 20-25 jarige leven voorbij gekomen op een verdwaald radiostation, als achtergrondmuziek, in een bar of in de auto? Complex heeft een uitgebreid artikel over het genre als je meer wilt weten. Zoals hoe artiesten ook samenwerken met deze kanalen om nieuwe muziek exclusief te presenteren. Mooi!
Ik kijk graag naar deze video’s. Vooral de reacties op nummers die ik zelf al heel goed ken. Ik hou van het soms overdreven acteerwerk en natuurlijk is het heerlijk om een reactie te zien op een bijzonder deel van een lied, muzikaal of tekstueel.
Ik kwam deze week voor het eerst op het kanaal van This Charismatic Voice. De maker Elizabeth is van origine een operazangeres. Zij reageert op een hele mooie manier op muziekvideo’s. Wederom, ik vind het bijzonder dat je als professioneel zangeres nog nooit een klassieker als Metallica’s One hebt gehoord, of onbekend bent met het werk van Rage Against The Machine.
Zij geeft niet alleen haar eigen reactie op de nummers, ze legt tot in het kleinste detail uit hoe de stem wordt gebruikt. Termen als tonality, half steps en het gebruik van verschillende onderdelen van je mondholte komen langs. Ik neem het voor lief want ik zie in haar reactie hoe enorm emotioneel zij reageert op muziek. Hoe oprecht verbaasd ze kan zijn over bijvoorbeeld het stembereik van Eddie Vedder in de MTV Unplugged versie van Black. Misschien zijn sommige non-verbale signalen wat overdreven voor de video, maar Elizabeth is iemand die met heel haar hart van muziek houdt, dat laat zien en je wil uitleggen.
Een genre dat ik nog niet heb gevonden is “First Reaction to First Reaction Videos”. Lijkt me ook wel weer grappig om te maken…
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 