door §
Wat een nieuws om de dag mee te beginnen. Je verwacht het niet he…
ExxonMobil quietly withdrew funding for a heavily publicized effort to use algae to create low-carbon fuel. And Shell announced that it would not increase its investments in renewable energy this year, despite earlier promises to dramatically slash its emissions.
Big oil quietly walks back on climate pledges as global heat records tumble | The Guardian
door §
Ik ben vanochtend vroeg wakker met ideeën om mezelf uit een taakmanagement-impasse te halen. Het betere yak-shaving wat lijkt dat ik iets gedaan krijg. Maar goed, er mee bezig zijn vind ik prettig.
door
Ik ben een fan van Anna Havron’s blog Analog Office. Vanwege het niche-onderwerp, analoge kantoorartikelen. Ik blijf net als Anna teruggrijpen naar notitieboeken, post-it notities, pennen, potloden en ik heb een hele specifieke voorkeur voor index-kaarten: Exacompta 74×105 effen wit. Ik kan het niet helpen, het zijn de fijnste index-kaarten om op te schrijven.
Anna schrijft heerlijk over alles rondom kantoorbenodigheden (vooral degene die je eigenlijk niet als benodigheid nodig hebt) en organisatie-systemen. Zoals haar advies om nieuwe notitieboeken vooral níet netjes te houden maar zo snel mogelijk een eigen karakter te geven.
Listen up: notebooks are alive, in a thingy-sort of way. Or, they could be alive; much more alive than they are untouched on the shelf or in the drawer, but they need you to bring them to fully living status.
Ik heb mijn oude notitieboeken naast me in de kast staan. Ik kan er geen afscheid van nemen. Ze zijn echt niet zo bijzonder. Maar ik weet zeker dat 2 weken nadat ik ze weg heb gedaan, ik een specifieke notitie nodig heb die er in staat.
Ik heb het al eens eerder bekend hier, ik kreeg de tips om de notitieboeken te digitaliseren. Nee, ik hou toch nog lekker wat papier om me heen.
Analog Office, een aanrader voor liefhebbers van analoge kantoorliefde!
door
In 2005 zag ik de beroemde Stanford speech van Steve Jobs. Waar hij een verhaal vertelt in drie delen, over liefde, leven en dood. Over het verbinden van de momenten uit het verleden om te snappen waarom je doet wat je doet. Maar wat bij mij vooral indruk maakte, waren zijn laatste zinnen. Over een publicatie uit de jaren ’60, “Google in paperback, voordat Google bestond” aldus Jobs.
Hij had het over The Whole Earth Catalog en de maker, Stewart Brand. Steve vertelde over de achterpagina met een spreuk die een onuitwisbare indruk achterliet:
Stay Hungry. Stay Foolish
Niet lang daarna kocht ik een exemplaar van de Catalog. Ik wilde het in eigen bezit hebben, omdat die ene zin zoveel betekent voor me. Het omvat voor mij duidelijk het pad waar al jaren op wandelde. En nog steeds op rondloop. De zin komt uit de koker van Stewart Brand. Een bijzondere en fascinerende man die ik meer en meer ben gaan volgen.
De Whole Earth Catalog bracht me dus met soms lange tussenpozen op het pad van Stewart Brand. Zo nu en dan zag ik zijn naam ergens verschijnen, maar je weet hoe dat gaat, het leven dendert door.
In 2014 ontmoet ik Brand weer op het Evernote Developer Conference in San Francisco. Hij wordt geïnterviewd door de toenmalige CEO Phil Libin over zijn nieuwe stichting: The Long Now Foundation. Een stichting die tot doel heeft om het lange termijn denken te propageren.
Stewart Brand heeft zo’n belangrijke rol gespeeld in de opkomst van personal computing. Sterker nog, in 1974 is hij de eerste journalist die de term personal computer gebruikt.
Brand was een soort tech-Forrest Gump. Op allerlei belangrijke momenten in de geschiedenis van computers is hij aanwezig of speelt hij een rol.
Zo was hij adviseur van Douglas Engelbart en cameraman bij de befaamde Mother of all Demos.
Hij is de bedenker van Whole Earth Catalog, het invloedrijke magazine met de ondertitel “access to tools”. Het was het internet in print, terwijl het internet nog niet bestond.
Hij zorgde er voor dat NASA een foto vrijgaf van de aarde, gemaakt vanuit de ruimte. Het zou de eerste publieke foto worden waar we de volledige aarde zwevend in de ruimte zien. Dit zou de start betekenen van de moderne milieu-bewegingen.
Hij was een brug tussen het militaire ARPAnet en de counterculture van San Francisco. Hiermee zou de kiem worden gelegd voor wat later het internet wordt.
De uitspraak “information wants to be free” komt bij Stewart Brand vandaan.
Hij schrijft in 1972 een artikel in Rolling Stone magazine over cyberspace. Ver voor anderen dat deden.
In 1984 is hij de mede-organisator van de eerste Hackers Conference.
In 1985 richt hij the WeLL op, The Whole Earth ‘Lectronic Link, wat de eerste online community ter wereld was.
Inmiddels is Brand al de 80 gepasseerd, maar nog altijd actief. Zijn Long Now Foundation heeft een aantal lopende projecten, waarvan Revive & Restore behoorlijk tot de verbeelding spreekt. Hiermee wil Brand uitgestorven diersoorten weer tot leven wekken. Dat klinkt als een Jurrasic Park script, maar gelukkig begint hij met de passagiersduif of trekduif. Deze soort is nu uitgestorven, maar met nieuwe technologie willen ze proberen om deze weer tot leven te brengen. Om zo de biodiversiteit weer te vergroten.
In 2021 las ik het boek From Counterculture to Cyberculture van Fred Turner, over het leven van Brand en ik raakte nog meer gefascineerd in zijn leven. En ineens was daar We Are As Gods. Een documentaire over Stewart Brand. Hij was te zien op SXSW en andere filmfestivals, maar blijft tot op heden helaas weg uit Nederland. Streamingdiensten bieden de film nog altijd niet aan in Nederland. Ik denk dan maar aan één ding
Stay Hungry. Stay Foolish.
Daarom is er nu de de Nederlandse site We Are As Gods. Ik zocht contact met de distributeur van de film, met de vraag of ik een filmvertoning in Nederland kan organiseren. Dat idee werd direct enthousiast begroet, dus sta ik nu in de organiseer- en inventariseermodus.
Want die documentaire moet gewoon in Nederland te zien zijn.
We Are As Gods geeft een fascinerende kijk in het leven en werk van Stewart Brand en we moeten deze in Nederland kunnen zien! Daarom inventariseer ik de komende 6 – 8 weken de interesse. Wil je de film bekijken op een avond in Utrecht? Of mogelijk elders in het land? Laat het me weten op We Are As Gods en deel je enthousiasme!
Ik ben eveneens op zoek naar sponsoren of andere manieren om de avond kostendekkend te maken. De licentie voor de vertoning moet worden betaald en een goede zaal is vast niet gratis. Heb je ideeën, connecties of ben je eigenaar van een bioscoop, dan hoor ik het graag van je!
Stewart Brand is een fascinerende man met een kritische en eigen kijk heeft hoe we met de aarde moeten omgaan. Zijn verhaal is de moeite om te bekijken, dus reserveer je plek bij de officiële Nederlandse vertoning van We Are as Gods!
door
In Wired lees je het opiniestuk “Rising Interest Rates Might Herald the End of the Open Internet“. De auteurs leggen een link tussen de globale rentestanden en het succes van het open web, gedefinieerd door API’s van bijvoorbeeld Twitter en Reddit. Deze API’s zijn recent stevig aan banden gelegd. Volgens de CEO’s om het genereus gratis weggeven van waardevolle data aan AI-techbedrijven tegen te gaan.
De auteurs beredeneren dat het echter komt omdat investeerders nu meer dan ooit een return on investment willen.
Nu ben ik geen financieel wonder, dus ik waag me niet aan die link. Wat ik interessant vind in het artikel is de opmerking dat het open web gelijk staat aan de Web 2.0 filosofie. De bedrijven uit dat tijdperk (2000 tot 2015-ish) bouwden een web dat aan elkaar hing van tags, taxonomy, user-generated content en wisdom of the crowd. Maar met terugwerkende kracht, was het allemaal wel zo open?
Veel van de data is verloren gegaan bij overnames door BigTech (vaarwel Del.icio.us) of zit veilig in de silo, waar je inderdaad alleen met een API bij kunt. Nu zijn API’s fantastisch om data in of uit een systeem te krijgen. Maar als de API van een private onderneming is, dan ben je afhankelijk van diens besluiten.
Dat brengt me bij een klassieke quote die wordt aangehaald in het artikel: “Information wants to be free became a rallying cry”. Het klopt dat deze zin veel wordt aangehaald in relatie tot het open web en de toegang tot informatie. Gelukkig linken de auteurs naar een artikel over de herkomst van de uitspraak. Het is namelijk goed om te weten dat er een zin aan voorafgaat
On the one hand information wants to be expensive, because it’s so valuable. The right information in the right place just changes your life. On the other hand, information wants to be free, because the cost of getting it out is getting lower and lower all the time. So you have these two fighting against each other.
De zin is uitgesproken door auteur/futurist/tech-ecoloog Stewart Brand tijdens de eerste Hackers Conference 1984. Op zijn eigen (open!) website geeft hij meer context bij de uitspraak:
Information wants to be free (because of the new ease of copying and reshaping and casual distribution), AND information wants to be expensive (it’s the prime economic event in an information age)… and technology is constantly making the tension worse. If you cling blindly to the expensive part of the paradox, you miss all the action going on in the free part. The pressure of the paradox forces information to explore incessantly. Smart marketers and inventors quietly follow–and I might add, so do smart computer security people.
Het is achteraf gezien inderdaad naïef om vast te blijven houden aan ogenschijnlijk open API’s voor je informatievoorziening of om een eigen bedrijf mee op te bouwen. Dat gaat goed zolang het economisch goed gaat in de wereld. We zien nu wat de keerzijde is. Aan de andere kant, het open web is meer dan alleen API’s en investeerders-geleide Silicon Valley ideeën. Ondanks dat het bereik nog klein is en de interesse laag, je ziet nieuwe initiatieven ontstaan. Van open source sociale netwerk-systemen zoals Mastodon, Pixelfed en Kbin tot soms hyperlokale netwerken op eigen servers, zoals tilde en ctrl-c.
Gaan die initiatieven de wereld veranderen op korte termijn? Nee, voorlopig niet. We zullen vooral horen over de grote partijen als Threads en Bluesky. We blijven de bokkensprongen van Musk volgen en TikTok dendert daar gewoon doorheen.
Maar voor mij is het open web juist dat kleine, dat meer overzichtelijke en rustige plekje waar je je niet druk hoeft te maken over bezoekers, wie wat bekijkt en of je wel viraal gaat. Ik hoop dat die delen van het internet minder last hebben van de globale rentestanden. We gaan het zien…
door §
Ik heb het nl-domein van onze straatnaam gekocht. Wat zou je daar mee kunnen doen? Een paar ideetjes, los van haalbaarheid, wenselijkheid, tijd, onderhoud en of iemand er op zit te wachten.
Wat zou nog meer kunnen? Welke voorbeelden zijn er?
Digging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet. 
