Digging the digital

Article

Ik ben een fan van First Reaction videos

door

Een genre dat zonder Youtube, sociale netwerken en een overvloed aan muziek niet zou kunnen bestaan is de “First Reaction” video. Als je onbekend bent met het genre: Een Youtuber bekijkt en beluistert voor het eerst een nummer van een artiest die ze nog niet kennen. Vaak kijken ze de video tegelijk. Ze filmen de emotionele reactie op het nummer integraal en plaatsen deze op Youtube. Om je een idee te geven, een compilatie van reactievideo’s op Guns ‘n Roses’s Welcome to the Jungle

Nu weet ik wel dat de reactievideo’s vaak overdreven zijn. Of simpelweg geacteerd. Want kom op, je hebt Bohemian Rhapsody van Queen nog nooit gehoord? Het is nergens in je 20-25 jarige leven voorbij gekomen op een verdwaald radiostation, als achtergrondmuziek, in een bar of in de auto? Complex heeft een uitgebreid artikel over het genre als je meer wilt weten. Zoals hoe artiesten ook samenwerken met deze kanalen om nieuwe muziek exclusief te presenteren. Mooi!

Ik kijk graag naar deze video’s. Vooral de reacties op nummers die ik zelf al heel goed ken. Ik hou van het soms overdreven acteerwerk en natuurlijk is het heerlijk om een reactie te zien op een bijzonder deel van een lied, muzikaal of tekstueel.

Ik kwam deze week voor het eerst op het kanaal van This Charismatic Voice. De maker Elizabeth is van origine een operazangeres. Zij reageert op een hele mooie manier op muziekvideo’s. Wederom, ik vind het bijzonder dat je als professioneel zangeres nog nooit een klassieker als Metallica’s One hebt gehoord, of onbekend bent met het werk van Rage Against The Machine.

Zij geeft niet alleen haar eigen reactie op de nummers, ze legt tot in het kleinste detail uit hoe de stem wordt gebruikt. Termen als tonality, half steps en het gebruik van verschillende onderdelen van je mondholte komen langs. Ik neem het voor lief want ik zie in haar reactie hoe enorm emotioneel zij reageert op muziek. Hoe oprecht verbaasd ze kan zijn over bijvoorbeeld het stembereik van Eddie Vedder in de MTV Unplugged versie van Black. Misschien zijn sommige non-verbale signalen wat overdreven voor de video, maar Elizabeth is iemand die met heel haar hart van muziek houdt, dat laat zien en je wil uitleggen.

Een genre dat ik nog niet heb gevonden is “First Reaction to First Reaction Videos”. Lijkt me ook wel weer grappig om te maken…

Digital Domestic Cozy op het web

door

Offhours maakt kleding dat ze zelf benoemen als “inactive-wear for being indoors”. Met de herfst op de drempel kan ik me volledig relateren aan die demografische sectie van de maatschappij. Ik hou er wel van om binnen te zijn. Om luie weekenden te hebben met het gezin. Waar we meer oog voor elkaar hebben dan voor de buitenwereld.

Jazeker, ik wil ook meer wandelen in de bossen, wat meer kunnen genieten van natuur. Gisteren hebben we de borders van onze tuin eindelijk eens gevuld met de eerste set wintervaste planten. We hebben geen groene vingers, maar hopelijk overleeft deze verzameling onze goede bedoelingen. De tuin nog meer van ons maken. Wat meer… gezellig?

Tegelijk hou ik van de maanden dat we in de weekenden gewoon lekker binnen blijven. Dekens op de bank, een boek of serie voor je neus. Mijn favoriete thee door het hele jaar heen is niet voor niets “Autumn Storm”. Pyjamadagen zijn meer regel dan uitzondering in ons huishouden.

Nu lees ik ook dat hier een term voor bestaat, Domestic Cozy. Deze originele posts zijn uit 2019. Pre-pandemie. Door de lockdowns is deze trend wel in een stroomversnelling geraakt. Domestic Cozy staat voor de aesthetic van het comfort van je huis, jouw eigen plek, zoals jij dat wilt. Afgesloten van de buitenwereld. Meer privé dan publiek.

Het is een logische tegentrend na de hustle-cultuur, de perfecte instagram lifestyle en het constant jezelf publiek stellen. De digitale evenknie kan zijn dat mensen zich meer verbinden in kleinere groepen, via aparte app-groepen, Slack-communities en private Discord servers. Minder in het zicht van zoekmachines en AI-datascrapers. Het is misschien ook wel waarom de kleinere communities zoals micro.blog en omg.lol een publiek vinden. Geen groot publiek, niet massaal en in het zicht. Maar het is er wel. Wat te denken van webrings en link directories. Artefacten uit de begindagen van het web, maar nog altijd aanwezig. Of zelfs Subterranean Blogging: Een eigen blog, niet om een passief inkomen te verdienen. Maar om conversaties te starten. Niet per se op een sociaal netwerk, maar waar dan ook.

Na bijna 25 jaar bloggen zit voor mij de waarde in de verzameling van alles wat ik schrijf. Ik kan in mijn eigen archieven graven. Terwijl ik met een kop thee op de bank zit. Zonder tussenkomst van de buitenwereld. Of ik daar “inactive-wear” voor nodig heb van Offhours? Ik betwijfel het… De planten zie ik gelukkig wel vanaf de bank, dat doet me goed.

Het is Singelloop-dag

door

Over een paar uur sta ik aan de start van de Singelloop in Utrecht. Net als voorgaande jaren loop ik 10 kilometer, samen met een aantal collega’s van Kaliber. Nu ben ik wel de langzaamste van het team, dus mogelijk ben ik ze na 2 kilometer al kwijt. Dat geeft niks. Ik loop de Loop voor mezelf. Bij de editie van 2017 was ik zelf net gestart met hardlopen en werd de Singelloop een doel voor me. In 2018 liep ik hem voor het eerst. En ik was (en ben!) behoorlijk trots op de tijd die ik toen liep. Net over het uur.

In 2019 wilde ik de Singelloop in Breda lopen. Mijn geboortestad, waar de loop traditioneel gelijktijdig is met Utrecht. Maar helaas gooide een blessure roet in het eten. Ik stond die dag langs de route in Utrecht met Finn. En dan is de drang om in 2020 weer mee te doen er echt wel!

Maar in 2020 werd het een virtuele 10 kilometer. Vanwege, tja, dat weten we allemaal nog wel toch? Ik liep die dag een bekende route voor me, door het mooie Amelisweerd.

In 2021 was er volgens mij geen Singelloop, vanwege de pandemie. Maar gelukkig kon de Maliebaanloop dat jaar wel doorgaan. Samen met collega’s van Kaliber liepen we over de statige Maliebaan. Lekker!

In 2022 had ik me ingeschreven voor de Singelloop en trainde ik op een eigen tijd, maar gingen we met Kaliber een weekend naar Berlijn. Ja, dat geef ik dan wel voorrang. Sindsdien is het lopen ook wat minder geworden. Ik pak het minder vaak op, ik ga zo nu en dan op een zondagochtend wat kleine stukjes lopen. Echt trainen voor een langere loop doe ik niet meer. Ik vind 10 kilometer lopen meer dan genoeg. Dus dat wordt het ook vandaag. Het is een wat andere route dan de vorige edities. Omdat het mooie Wilhelminapark flink te lijden heeft onder de evenementen van de afgelopen jaren, is besloten om de start en finish te verplaatsen naar de binnenstad. De route gaat voor het eerst echt langs veel singels en ik heb er zin in!

We are as Gods is uitverkocht!

door

Het is ongelooflijk, maar de vertoning van de film We Are as Gods is uitverkocht! In 10 dagen tijd!

Ik loop toch al een tijdje mee op dat hele internet en social media gebeuren. Toch verbaast het me steeds weer als dit gebeurt. Je bedenkt iets wat je zelf wel tof lijkt, je checkt of anderen het tof vinden. Dat vinden ze, dus ga je wat regelen en hosselen. En de kracht van een digitaal netwerk en eigen enthousiasme doet de rest.

De meeste tickets zijn verkocht via 2 LinkedIn posts die ik afgelopen week deed. Dat vind ik logisch. De typische kijker die ik in gedachte heb, zal meer op LinkedIn zijn te vinden dan Instagram. Verder gaf ik een korte lunchpresentatie over het leven van Stewart Brand in ons clubhuis van Kaliber. Dat inspireerde genoeg collega’s om een kaartje te kopen. Voor zichzelf én voor vrienden. Duizendmaal dank daarvoor!

Ik heb een wachtlijst open gezet voor de vertoning. Dus mocht je nog geen kaartje hebben, zet jezelf op de wachtlijst en wie weet!

In de tussentijd kan ik je de biografie Whole Earth van harte aanbevelen. John Markoff maakt prachtig duidelijk hoe Brand’s leven een combinatie is van technologie, milieuactivisme, oog voor zowel de wetenschap en voor de natuur.

Knipperende Touch Bar op mijn Macbook Pro

door

Sinds een tijdje heb ik een apart probleem op mijn Macbook Pro. Zie onderstaande video

Het probleem doet zich niet constant voor. Het knipperen gebeurt soms als de laptop uit slaapstand komt. Ik heb een script gevonden dat het lijkt op te lossen.

Ik ben gelukkig niet de enige met dit probleem. Mac-gerelateerde fora staan er vol mee en het lijkt een hardware-issue. Een loszittend draadje. Dat is nu niet iets wat je even zelf repareert op een laptop. En het probleem is onvoldoende storend om er honderden euro’s aan uit te geven bij een reparateur. Hopelijk werkt de omleiding via het genoemde script dat constant op de achtergrond de Touch Bar herstart.