Digging the digital

Als je hier vaker komt, dan weet je dat ik naast mijn blog veel schrijf in Day One. En ik lees veel terug. Steeds meer. Omdat de hoeveelheid geschiedenis groeit. Elke dag lees ik wat ik in voorgaande jaren schreef op de datum.

Zo was ik 10 jaar geleden in San Francisco voor de Evernote conference. En ik grijp die mogelijkheid altijd aan om de rijke historie van de stad te ontdekken. Zeker de muziekhistorie. Ik bezocht in 2013 het beroemde Fillmore Auditorium. De concertzaal waar zoveel groten uit de rockmuziek hebben gespeeld. Jimi Hendrix, Doors, Who, The Grateful Dead, Jefferson Airplane. De lijst is onuitputtelijk. Het was in de jaren ’60 het epicentrum van de counterculture. Ik keek er mijn ogen uit bij de verzameling concertposters die er hing. Ik zag die avond Unknown Mortal Orchestra. Ik kan me eerlijk gezegd niet veel meer van dat concert herinneren. Maar wel hoe ik vol verwondering en bewondering langs de muren vol rockgeschiedenis liep. Ik maakte er helaas niet hele scherpe foto’s, maar het geeft je wel een idee.

Ik schreef 10 jaar geleden: “Volgens mij is dit toch wel een van de meest bijzondere plekken uit de muziekgeschiedenis waar ik ooit ben geweest. The Fillmore Auditorium. Prachtig. Waanzinnig. De posterroom boven is een schatkamer van design/ en muziekgeschiedenis. Wat ik dan nog zo typisch vind is dat andere gasten er heel nonchalant over doen. Maar dit is echt een heiligdom. Echt alle grote artiesten hebben hier gespeeld. Dit is de plaats waar de counterculture begon. Waar rock’n roll betekenis kreeg in de cultuur. Het voelt echt heel bijzonder om hier te zijn. Het interesseert me eigenlijk niet hoe de band straks is. Alleen al hier zitten en een biertje drinken is zo bijzonder voor me.”