• Skip to primary navigation
  • Skip to main content
  • Skip to footer

Digging the Digital

Vol Blogdrift!

  • /Now
  • Nieuw? Start hier
    • Blogroll
    • Tag Index
  • Startgids Mastodon
  • WordPress en Indieweb
    • WordPress en het indieweb
    • Hoe gebruik je IndieAuth met WordPress
    • WordPress en webmentions
    • WordPress en Micropub
    • WordPress en de Post Kind plugin
  • Notities
  • Bookmarks
  • Likes

indieweb

Boekrecensie Internet for the People

11 September 2022 door Frank Meeuwsen 13 Comments

Het Internet is stuk omdat het internet een business is. Alle lagen van het internet zijn in handen van private bedrijven met een winstoogmerk. Een internet met kleinere, meer gereguleerde bedrijven is nog steeds een internet gebaseerd op winst. Een internet met winstoogmerk is een internet dat mensen niet kan garanderen wat ze nodig hebben om een zelfbeschikkend leven te leiden. Een commerciële markt geeft je niet wat je nodig hebt. Een commerciële markt geeft wat je kunt veroorloven.

Gestapelde winstmaximalisatie

Dat is de basisgedachte in het prikkelende boek Internet for the People door Ben Tarnoff. Ik heb het boek met veel plezier gelezen, ik herken er veel uit andere pamfletten en essays over een nieuw internet en tegelijkertijd mis ik een duidelijke beweging voorwaarts.

Tarnoff stelt dat het internet onherkenbaar is veranderd in de afgelopen 20 jaar. De belangrijkste reden is alle lagen van het internet zijn geprivatiseerd. Tarnoff gebruikt het idee van stacks, verdiepingen, om zijn betoog goed opgebouwd uit te leggen.

De onderste verdieping is de toegang tot het internet, de onderzeese kabels en datacenters die ervoor zorgen dat we sowieso online kunnen. Het internet begon als militair experiment en breidde uit naar universiteiten en wetenschappelijke instellingen. Die tijd is voorbij. Internet providers, vooral in de Verenigde Staten, bieden minimale toegang tegen maximale prijzen, zodat ze betere marges hebben. Ze verkopen de metadata van het internetverkeer aan adverteerders voor extra inkomsten. En ze zijn niet geneigd om hun diensten uit te breiden naar afgelegen gebieden, omdat de kosten te hoog zijn. De toegang tot het internet is een basisbehoefte, maar wel een met een hoge prijs voor ons, de eindgebruikers.

Een verdieping hoger vinden we de online platformen. Van e-commerce tot sociale netwerken. Of het nu gaat om Amazon, Facebook of Uber, ze besteden zoveel mogelijk werk uit aan contract arbeiders en verzamelen zeeën aan data. Die data stellen ze beschikbaar aan adverteerders zodat die ons beter kunnen bereiken en meer inkomsten maken.
Winstmaximalisatie zit diep in de architectuur van deze platformen. De online malls, zoals Tarnoff ze noemt.
De winstdoelstelling zorgt dat de architectuur ons bepaald gedrag oplegt. Als we het gedrag tonen (iets liken, swipen, retweeten, doorsturen etc.) dan wordt het algoritmisch geoptimaliseerd en geëxtrapoleerd voor een grotere groep. De opgehaalde data van het vertoonde gedrag is olie voor de advertentie- en invloedmachine die het platform draaiende houdt.

Publieke toegang

Biedt Tarnoff oplossingen? Zeker wel. Ik vraag me af in hoeverre de oplossingen realistisch zijn. Hij betoogt om bibliotheken de toegangspoort tot het web te maken. Een bibliotheek heeft vaak al een buurtfunctie, je kunt er eenvoudig naar binnen om hulp te vragen bij je toegang. Je hebt niet snel te maken met een anonieme helpdeskmedewerker die je vraagt om uit te loggen en opnieuw in te loggen. Bibliotheken zijn decentraal georganiseerd, wat het voordeel biedt dat elke vestiging zijn eigen invulling kan geven aan iets fundamenteels als toegang tot het internet. Het idee doet me denken aan Eduroam wat we in de wetenschappelijke wereld kennen. Als je studeert krijg je een Eduroam account, waarmee je overal ter wereld toegang hebt tot het web. Sinds 2013 is in Nederland Govroam actief, voor overheidsdiensten.
In mijn woonplaats Utrecht is LomboXnet een lokale provider die in een wijk glasvezel aanbiedt voor een lage prijs. Er ontstaan meer lokale, coöperatieve decentrale aanbieders van internet toegang. Zo is in Detroit het Equitable Internet Initiative. Vanuit een centrale buurtkerk is internet toegang mogelijk en technische buurtgenoten zorgen voor een grid aan accesspunten.

Radicale oplossingen

De oplossingen voor de platformen als Facebook, Google en Amazon zijn complex. Deze platformen zijn gebouwd met een winstoogmerk en er zit een kluwen van andere vraagstukken achter. Vraagstukken op gebied van macht, politiek, regulatie en processen. Door alleen het platform op te splitsen los je de achterliggende problemen niet op. Het internet is ook niet het probleem. Het internet is fantastisch.

Een heerlijke throwback naar betere (?) tijden met The Kids Guide to The Internet.

We hebben voor het eerst in de mensheid toegang tot enorme schatkamers aan kennis, informatie en tot elkaar. Het probleem is dat er een beperkt aantal bedrijven zijn die kiezen voor een verdienmodel dat is gebaseerd op data verzamelen en op het manipuleren van ons gedrag. Dat wil niet zeggen dat het héle internet zo is.

Een mogelijke oplossing komt uit een verrassende hoek, door te kijken naar het gedachtegoed van Angela Davis. Amerikaans feministisch filosoof, schrijver, activist en professor. Ze schrijft onder andere over het afschaffen van de moderne politiemacht en gevangeniswezen omdat deze twee zó verbonden zijn aan elkaar en niet zorgen voor een verbetering in de (Amerikaanse) maatschappij. Door ze op te heffen en tegelijkertijd naar een meer humane en decentrale constellatie van maatschappelijke strategieën en instituties. Het denken van Davis als blauwdruk voor een nieuw internet: Aan de ene kant de wettelijke en politieke hefbomen inzetten om Big Tech op te breken en verdere centralisatie te gaan. Aan de andere kant het ontwikkelen van decentrale alternatieven die de nieuwe ruimte kunnen vullen. Dat gaat verder dan het opnieuw ontwikkelen van dezelfde instrumenten in andere handen.

Tarnoff heeft het onder andere over Mastodon. Een mooi initiatief volgens hem, maar eigenlijk is het een kloon van Twitter en Facebook. Zijn betoog is dat je niet dezelfde architectuur onder een nieuw eigenaarschap moet zetten. Je moet een fundamenteel andere architectuur opzetten om een nieuw internet te bouwen, zie het gedachtegoed van Angela Davis. Daar hebben we meer verbeeldingskracht bij nodig, evenals experimenten. Mastodon en andere decentrale diensten zijn prima experimenten, maar we mogen nog wel een stap verder gaan.
Tarnoff roept op om het internet te deprivatiseren. Maak een internet gedreven door menselijke waarden in plaats van winstbejag. Door een minder dominante marktwerking, op alle lagen, van toegang tot de platformen. Daar is wetgeving bij nodig en een breder gedragen besef wat de rol van online platformen zijn in onze maatschappij.

Toekomstvisie

Het verhaal van Ben is redelijk actueel, er komen voorbeelden uit 2021 voorbij, maar het mist een blik in de toekomst. Hij schetst een toekomst voor tekstgebaseerde sociale netwerken zoals Twitter en Facebook. Maar hij gaat voorbij aan de grote platformen van nu: TikTok, Snapchat en Instagram. Ik zie mijn zoon van 10 op zijn iPad werelden bouwen in Roblox en met zijn vrienden gamen in Brawl Stars. Veel van zijn zakgeld gaat op aan de digitale evolutie van zijn bouwwerken en avatars. Hoe gaat die ontwikkeling en kunnen decentrale en publieke alternatieven écht een alternatief zijn? Dat verhaal mis ik nog in het uitstekende betoog van Tarnoff. Ik vroeg hem er naar via email, hoe hij kijkt naar deze ontwikkeling, in video en metaverse. Zijn antwoord is tweeledig:

On the one hand, I’ve been quite impressed with the level of creativity I see in spaces like Minecraft and Roblox. It reminds me of how I used Lego as a kid, or even my experiences with early MUDs and early MMORPGs. And the social dimension of these apps is appealing. As a kid in the 90s, I spent nearly all my time online — my parents moved us around a lot, so the internet is where I conducted my social life. It was a lifeline, one that I really couldn’t have done without. And I did learn a lot of things in those years that yielded real professional benefits later — I doubt I’d work in tech today if I hadn’t been so glued to a computer back then.

On the other hand, as a parent, I suspect I’ll have concerns about how much time my kids spend on their devices, and will try — probably without success — to persuade them to read a book instead, or go outside and do something artistic. (My parents, for what it’s worth, never tried to limit my screen time, but that was long before there was even a discussion about “screen time.”) But of course it’s a balance, because I do believe that genuinely enriching and creative experiences can happen through the medium of the internet, and I’d want to create space in my kids’ lives for those.

So, as you can see, I have no idea.

Het zijn herkenbare gedachten, iets waar wij als ouders net zo goed mee bezig zijn. Zaken als schermtijd, de balans tussen de verrijking van het internet en de deuren naar de online troll-hell. Mogelijk zit die oplossing ook niet per se in het publiek maken van alle diensten.

Het boek is meer dan alleen de gedachtengang van Tarnoff, ik was blij verrast met zijn uitgebreide eindnotities. Meer dan 60 pagina’s met voetnoten, inclusief extra achtergrond, links en titels om meer te leren en lezen. Alleen dat deel is enorm waardevol om meer te leren hoe het internet is geworden wat het nu is, en wat het zou kunnen worden.

Internet for the People is te bestellen of te koop bij je lokale boekhandel.

Opgeslagen onder: indieweb Tags: boekreview, decentralized web, facebook, indieweb, mastodon, open internet, review, toekomst, twitter

Verbeteringen aan de RSS-feed

11 May 2022 door Frank Meeuwsen 2 Comments

Ik heb een paar kleine aanpassingen aan de RSS-feed van deze site gedaan. Als ik nu een pagina “Like” via de Post Kinds plugin, dan wordt deze anders weergegeven in de feed. De naam van het artikel of de pagina die ik leuk vind staat duidelijker in de titel aangegeven en de link in de feedreader linkt direct naar de pagina. Ik hoop dat feedreaders het goed oppikken. Bij Inoreader gaat het nog niet van harte en ook bij Feedly lijkt een gecachede feed te staan. Met onder andere een foute test van mijn lokale server doorgelinkt. Ugh…

BazQux lijkt het wel goed te doen. Hup BazQux!

Als je benieuwd bent naar de code, check het in mijn eigen DTD plugin waar ik allerhande tweaks en aanpassingen aan het theme doe.

Opgeslagen onder: bloggen Tags: code, indieweb, plugin, post kinds, rss, WordPress

Nog een extraatje gemaakt op…

5 May 2022 door Frank Meeuwsen 1 Comment §

Nog een extraatje gemaakt op deze vrije dag (Bevrijdingsdag is bij Kaliber altijd een vrije dag) en wel een koppeling met mijn Mastodon account. Onderaan elke pagina zie je social icons. Met wat kunst- en vliegwerk heb ik hier een Mastodon logo bijgekregen. Het extra voordeel voor anderen is dat ze nu op mijn Mastodon account direct zien dat ik geverifieerd ben. Ofwel, op mijn account staat nu de link naar mijn blog met een vink en groen gearceerd. Dat betekent dat ik zeg wie ik ben door het te bewijzen met een link vanaf mijn site. Het is een slimme manier van verificatie die inhaakt op het moederschip idee. Je social accounts zijn altijd te vervalsen door anderen. Maar een domeinnaam met site die je actief propageert is lastiger na te maken. Maar als iemand écht kwaad wil, is een domeinnaam als https://diggingthedigitaI.com/ zo te maken, met hoofdletter i aan het einde in plaats van een kleine letter L. Maar goed, die is inmiddels bezet 😉

@frankmeeuwsen-Mastodon-20220505165835@2x.png" alt="" width="2040" height="660" srcset="https://diggingthedigital.com/wp-content/uploads/Screenshot-Frank-Meeuwsen-@frankmeeuwsen-Mastodon-20220505165835@2x.png 2040w, https://diggingthedigital.com/wp-content/uploads/Screenshot-Frank-Meeuwsen-@frankmeeuwsen-Mastodon-20220505165835@2x-768x248.png 768w, https://diggingthedigital.com/wp-content/uploads/Screenshot-Frank-Meeuwsen-@frankmeeuwsen-Mastodon-20220505165835@2x-1536x497.png 1536w" sizes="(max-width: 2040px) 100vw, 2040px" />

Opgeslagen onder: indieweb Tags: indieweb, mastodon, moederschip

Hoe ik 15 jaar Twitter heb doorstaan

6 March 2022 door Frank Meeuwsen 36 Comments

6 maart 2007 maakte ik een Twitter account aan. Inmiddels zijn we 15 jaar verder en er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet even op Twitter kijk. Tenzij ik op vakantie ben, dan probeer ik echt even weg te blijven van het netwerk.

Tot 7-8 jaar geleden was Twitter nog echt de buurtkroeg zoals vriend @erwblo het vaak noemde in zijn presentaties. Dat is inmiddels wel veranderd. Twitter is wat je er zelf van maakt. Het kan een bron van inspiratie zijn, een put van frustratie, een springplank voor DIY creators, een plek van troost en een venster op de wereld. En ja, soms is het nog altijd die buurtkroeg.

Een paar jaar terug was ik echt klaar met het netwerk. Het open web lonkte, Twitter was vooral een plek vol presidentiële en fascistische megafonen die al dan niet bedoeld werden vergroot door een algoritme. Ik besloot iedereen te ontvolgen en opnieuw te beginnen. Dat is een stap waar ik nog altijd geen spijt van heb. Volledig afscheid nemen van Twitter vind ik niet nodig. Ik weet dat ik tijd verdoe op het netwerk, ik weet dat ik er soms te lang zit te scrollen. En ik heb daar vrede mee. Ik vind het prima. Voor nu.

De laatste jaren ben ik me meer bewust wat ik op Twitter publiceer. Vaker dan ooit typ ik al iets in om vlak voor het verzenden nog even na te denken of het wel iets toevoegt. Of ik zelf zo’n bericht zou willen lezen of ontvangen. Om het dan weer te verwijderen.

Hoe polariserend Twitter ook kan zijn, tegelijk is het een bron van verbinding en hulp. In het klein zag ik dat begin deze week toen mijn dochter haar portemonnee was verloren in de stadsbus. Mijn oproep werd luid geretweet en de klantenservice van U-OV die ik gelijktijdig aan de lijn had wist me te vinden op Twitter. Het was zelfs die klantenservice die ons via Twitter laat weten dat de portemonnee is gevonden!

In het groot zie je de verbinding en hulp in alles wat zich nu afspeelt. Vluchtelingen vinden opvang, wereldleiders en politici sturen openbare berichten om weer even wat meer chill te doen, en we beseffen ons meer en meer hoe verbonden we zijn. Twitter is een klein eilandje in de enorme zee van het sociale web, maar tegelijk hoop ik dat het eilandje ons laat zien dat we in de toekomst anders met elkaar en met onze planeet om kunnen gaan. Ik hoop dat deze hopeloze situatie leidt tot een nieuw besef dat vluchtelingen uit elk oorlogsgebied evenveel hulp nodig hebben. Dat de transitie naar schonere energie nu echt een kickstart krijgt.

En dat allemaal na 15 jaar Twitter. Het is me wat! Snel een meme posten!

Voor de archivarissen: 11 jaar op Twitter, 10 jaar op Twitter, 5 jaar op Twitter, 4 jaar op Twitter. En mijn volledige Twitter-archief heb ik natuurlijk als github repo opgeslagen! Dat laatste doe ik via een script wat ik ooit hier vandaan heb gehaald maar inmiddels eigenlijk niet meer weet waar het nu exact draait….

Opgeslagen onder: social Tags: algoritme, indieweb, social media, social web, twitter, verjaardag

11 February 2022 door Frank Meeuwsen 2 Comments §

Robert van Bregt by Robert van BregtRobert van Bregt (robertvanbregt.nl)

In reply to https://diggingthedigital.com/dag-7/. Ik volg alleen je Artikelen feed en zie daar alleen dag 5 en 7 terug. Het lijkt dat je niets alles hetzelfde hebt gecategoriseerd?

Door mijn gebruik van de Post Kinds plugin kan ik per blogpost aangeven wat voor soort artikel het is. Nu maakt Post Kinds een verschil tussen artikelen en notities. Hoe dat praktisch zit kun je eigenlijk zelf bepalen. Daarnaast maakt Post Kinds ook RSS feeds per soort blogpost. Zo is er een speciale RSS-feed voor al mijn notities, likes, bookmarks en artikelen.

Ik weet niet hoeveel lezers ik heb per RSS-feed. Dat is een van de geruststellingen van RSS. Als RSS-lezer weet je dat je niet wordt gevolgd door verborgen pixels, cookies of anderszins. Als auteur is het lastiger, want welke RSS-feed wordt hoeveel gebruikt? Ik doe de aanname dat het gros van mijn lezers de algemene RSS feed leest. Dat is gebaseerd op een rondvraag en dat ik op de homepage alleen de algemene feed propageer via de code. Zo kunnen feedreaders de juiste feed automatisch oppakken.

De meeste artikelen die ik nu schrijf publiceer ik als Post Kind “artikel”, maar soms schiet er wel eens een notitie tussendoor. Zo heb ik dag 6 van mijn isolatie-dagboek oorspronkelijk als notitie gepubliceerd. Als je het leest, voelt het veel meer als een artikel. Omdat ik het als notitie opsla, gaat het niet mee in de speciale RSS-feed voor artikelen, die de Post Kind plugin genereert. En dan gebeurt dat de toevallige lezer van die specifieke feed niet alle berichten meekrijgt.

Ik pas de metadata aan van deze post zodat het netjes als artikel is opgeslagen. En ik heb weer wat kleine klussen aan deze site: Nadenken hoe ik met alle verschillende soorten feeds wil omgaan, de weergave van individuele feeds met CSS verbeteren en weer eens kritisch kijken hoe ik de Post Kinds plugin wil gebruiken. Dat laatste is een doorlopende soapserie op mijn blog…

 

Opgeslagen onder: bloggen Tags: indieweb, post kinds, rss

Een alternatief voor Post Kinds?

2 January 2022 door Frank Meeuwsen 6 Comments

Inmiddels gebruik ik de Post Kinds plugin (zie mijn handleiding) al weer een tijd op deze site. Het idee van de plugin is erg goed: Je kunt meerdere soorten posts maken en deze naar eigen believen vormgeven of weergeven. Het is een uitbreiding op de Post Formats die WordPress niet echt meer lijkt te ondersteunen. Daarnaast haalt de Post Kinds plugin relevante informatie op als je een link maakt naar een andere site, iets wat ik geregeld doe omdat ik vaak bookmarks deel

Helaas heb ik al tijden gedoe met de plugin, iets wat me weer opviel toen ik mijn archief teruglas. Eind december 2020 liep ik al tegen dezelfde problemen die ik nog steeds heb. In mei 2021 botvierde ik wederom mijn frustratie in een blogpost, en gelukkig waren zowel Ton als Jan zo vriendelijk om me richting mogelijke oplossingen te sturen. Ik weet dat Ton inmiddels bezig is (of klaar?) om Post Kinds uit te faseren. En deze plugin van Jan biedt ook mogelijkheden.

Mijn site transformeert weer naar een verzameling losse bookmarks, notities en de toevallige langere blogpost. Daar zal ik de machinekamer dan ook beter op moeten inrichten. Vooral omdat ik veel mobiel doe en niet teveel stappen wil zetten om iets te kunnen posten. De traditionele WordPress app zou zelfs nog een mogelijkheid zijn, maar dan mis ik mogelijk de fraaie koppelingen die onderhuids worden gelegd tussen mijn site en de bookmark. Zoals ik hierboven naar Ton en Jan link en zij daar (hopelijk) een notificatie van krijgen. Zo bouw ik mee aan een open en toegankelijk web. Fijne bijvangst.

Maar goed, ik ga me weer eens verdiepen in de mogelijkheid om Post Kinds uit te faseren, maar dan moeten de 800+ blogposts die deze plugin heeft gemaakt wel worden omgezet naar iets anders. Of ik verdiep me weer iets meer in de filters en hooks mogelijkheden van WordPress om de Post Kinds nog beter naar mijn wensen te maken.

We zullen het zien!

Opgeslagen onder: indieweb Tags: indieweb, mf2, microformats, open-web, post kinds

  • « Go to Previous Page
  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to page 3
  • Go to page 4
  • Go to page 5
  • Interim pages omitted …
  • Go to page 24
  • Go to Next Page »

Footer

Wat is dit?

Frank MeeuwsenDigging the Digital is de digital garden of commonplace book van Frank Meeuwsen. Onderwerpen variëren van indieweb tot nieuwsbrieven, bloggen, muziek en opvallende gebeurtenissen op het internet.

Meer Frank

Bloghelden - De definitieve geschiedenis van webloggend Nederland

Op deze dag

  • 12 months ago...
    • I’ve locked myself out of my digital life
  • 1 year ago...
    • Bryce Wray
  • 2 years ago...
    • OPEN S02E45 – Niets dan nieuwsbrief nieuws!
  • 4 years ago...
    • WeChat and the Surveillance State
    • Bookmark: Maak je eigen feeds met FiveFilters.org
    • How a Phone Glitch Sparked a Teenage Riot
  • RSS
  • LinkedIn
  • GitHub
  • Mastodon
← An IndieWeb Webring →

Archives

Digging the Digital staat op de state of the art server van Servebolt.
De snelste high-performance hosting met een sterke focus op schaalbaarheid en veiligheid.